Sinan: Test sonuçları çıktı. Hafıza kaybı dışında hiçbir sorun yok. O da geçicidir muhtemelen.
Nefes'in yüzünde kocaman bir gülümseme oluşur. Heyecanla sorar,
Nefes: Çıkabiliyoruz yani?
Sinan: Ne zaman isterseniz.
Tahir: O zaman hemen. Vallaha boğaldum burda.
Nefes: Hiç şaşırmadım.
Sinan: Benim gitmem gerek. Kontrollerde görüşürüz. Ha şu da reçete vitamin falan vücudunun toparlanması lazım.
Nefes: Çok teşekkürler. Her şey için.
Sinan Nefes'in omzunu sıvazlar. Ve odadan çıkar.
Tahir: Çok mu samimisiniz siz?
Nefes: Hı?
Tahir: Doktorla aranızdan su sızmıyor.
Nefes: İyi bir arkadaş kendisi. 6 yıldır çok ilgilendi seninle elinden gelen her şeyi yaptı saolsun.
Tahir: Saolsun tabi.
Nefes: Ne bu ses tonu? Kıskandın mı sen?
Tahir: Kıskanmak nedu da? İcat çıkarma başıma.
Nefes: Heh adımı bile unuturum huyum suyum değişmez diyorsun yani.
Tahir: Gitsek mi artık?
Hızla yataktan doğrulur ama kalkamaz. Nefes hemen yardım eder.
Nefes: Yavaş ol.
Tahir'i hafifçe doğrultur.
Nefes: Bizimkilere haber veriyim de hazırlık yapsınlar. Biri de almaya gelsin.
Tahir: Tamam.
(Mesajlar 👆)
Nefes: Murat almaya gelecek. Gelince çıkarız.
Tahir: Tamam.
Nefes dolaptan Tahir'in kıyafetlerini çıkarır.
Nefes: Giyebilir misin? Yoksa yardım edebilirim.
Tahir: Hallederim ben.
Nefes kafasını tamam anlamında sallar ve kıyafetleri Tahir'e verir. Tahir giyemeyeceğini fark edince,
Tahir: Sanırım yardım etmen gerek.
Nefes, Tahir'in yanına gider ve üzerini değiştirmesine yardım eder. Üzerini değiştirdikten sonra Murat gelir.
Murat: Hazırsanız çıkalım.
Nefes: Hazırız.
Murat'ın yardımıyla Tahir'i yataktan kaldırırlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayal~Et (NefTah)
FanfictionSen her benim Hayal~Et'im olduğun gün ben biraz daha HAYAL kurdum.