Hayal~Et (NefTah)

33.Bölüm ~ Mavi Bisiklet ~

Ya şu medyadaki yakışıklıya bakar mısınızzz? Keşke bundanım olsaa...

Neysem fazla hayal kurmayalım da bölüme başlayalımm. Satır içi yorumlarınızı bekliyorumm 💁

~~

Kız isteme olayı tamamen bittikten sonra herkes evine dağıldı. Nefes ve Tahir odaya girdiklerinde Tahir laptobu kucağına çeker ve Nefes'e de yanına oturmasını söyler.

Tahir: Sen burda yokken bilgisayarı biraz karıştırmış olabilirim.

Der ve bilgisayarı açıp her zamanki klasöre girer.

Tahir: İzlediğim her videonun sonunda, hem o güzel anlarda yanınızda olamamanın üzüntüsü hem de sana yaptığım o büyük haksızlığın vicdan azabıyla göz yaşlarına boğuldum.

Nefes tam bir şey söyleyecekken Tahir onu susturur.

Tahir: Dün gece kendime bir söz verdim. Bir sonraki videoyu yanımda sen varken izleyeceğim ve bu sefer üzüntüden değil mutluluktan gözlerim dolacak diye. O yüzden aç bakalım bir video.

Nefes burukça gülümseyip Yiğit'in ilk adımlarının olduğu videoyu açar. Tahir yatağın başlığına yaslanmış kucağında laptop vardır, Nefes de başını Tahir'in göğsüne koyup videoyu oynatır.

Videoda Murat'ın sesi geliyordur.

Murat: Yenge koş Yiğit yürüyor!

Fatih: Aha valla aslan yiğenim ne güzel yürüyor öyle, yarından tezi yok futbol öğreteceğim ona!

Murat: Ne futbolu lan önce kızlara yürümeyi öğrenecek.

O sırada kamerada Nefes görünür.  Yiğit'in tam karşısına çömelir.

Nefes: Gel annecim sen bana gel, boşver bu amcanları.

Yiğit paytak paytak yürürken hepsi gülümseyerek onu izliyordur. Yiğit bir an dengesini kaybedip pat diye halıya düşer. Fatih hemen Yiğit'in yanına gidip onu yerden kaldırır. Yiğit pes etmemiş yürümeye devam etmeye çalışıyordur. En sonunda hedefine yani annesinin kucağına ulaşır. Nefes Yiğit'i kucağına alıp kocaman öper.

Nefes: Afferim benim minik kurduma.

Sonra kameraya döner.

Nefes: Babası bak gördün mü ne güzel yürüyor benim yiğidim.

Tahir gülümseyerek cevap verir.

Tahir: Gördüm annesi gördüm.

Nefes başını kaldırıp Tahir'in çenesine küçük bir öpücük kondurur.

Nefes: İyi ki yanımızdasın.

Tahir: İyi ki hiç vazgeçmemişsin.

Nefes kocaman gülümser,

Nefes: İstesem de geçemem ki.

İkiside kendini uykunun huzurlu kollarına bırakır.

~~

Tahir: Bir hoşçakal bile demeden çekip gitmenin sebebi bu herif miydi? Mutlu muydun bari sevdin mi onu da? Neden ya neden? Ben sensiz nefes alamıyorken sen o adama mı nefes oldun?

Nefes: Yeter yeter! Eğer sana hoşçakal deme fırsatım olsaydı (duraksar) hoşçakal demek yerine beni kurtar derdim!

~~

Tahir gördüğü rüyanın etkisiyle kan ter içinde uyandı. Gerçi rüya mı yoksa geçmişten bir anı mı ayırt edemiyordu. Gittikçe bu Vedat meselesini daha çok merak ediyordu ama Nefes'e de soramıyordu işte...
Nefes'e baktı masumca uyuyordu kalkıp aşağı indiğinde Mustafa'nın da uyumamış olduğunu gördü.