Harry's Secret ♚ (Dutch)

Chapter 10 | "Anders gooi ik je het vliegtuig in."

•| Pov Harry |•

"Harry, lieverd, kom even naar beneden!" roept mijn moeder naar boven. Ik sta op uit de grote bureaustoel op mijn kamer en loop de trap af. "Wat is er mam?" vraag ik nieuwschierig. Mijn moeder heeft een brief in haar handen en kucht even. "Het gaat niet zo goed Guinea," zegt ze twijfelend. Ik haal mijn schouders op. "Ja, dus?" zeg ik niet echt onder de indruk. Ik het onderwerp Guinea een beetje aan de kant gezet. Ik weet dat ik op dit moment eem hele slechte prins ben, maar alles was veel makkelijker geweest als ik een gewone jongen was. "Ja, dus?! Is dat het enige wat jij zegt? Jij geeft verdomme helemaal niks om je land!" schreeuwt mijn moeder boos. Snel deins ik achteruit. Ik heb mijn moeder nog nooit horen schelden. "Volgende week maandag ga jij naar Guinea, en daar kan je niks aam veranderen, zo nodig gooi ik je in het vliegtuig!" roept mijn moeder. Haar blik is serieus. Ik heb dit al vaker meegemaakt, en ik weet uit ervaring dat ze écht in staat is om me het vliegtuig in te gooien. "Oke, oke, ik ga-.." begin ik, maar al snel sla ik mijn handen voor mijn mond. "Volgende week maandag is het duet! Er komen 800 mensen, en ik kan Louise niet in de steek laten!" roep ik geschrokken. Ik schrik alleen nog erger door mijn laatste woorden, maar ik doe er niks aan. Louise valt wel mee.. het is alleen altijd als ik bij haar in de buurt ben, dan.. wekt ze gevoelens bij me op.. gevoelens die ik ook voor mijn vader voelde.. haatgevoelens. Alleen bij mij vader was het échte haat. Bij Louise is het meer haat met een vleugje.. iets wat ik niet kan plaatsen.

Ik klink echt als een softy.

Mijn zuchtende moeder haalt me uit mijn gedachten. "Dan ga je maar na het duet, ik wil dat je gaat. Je vader zal zeker trots op je zijn," ik verstijf. "Laat papa hierbuiten! Hij heeft zich nooit als een vader gedragen, zal nooit trots op me geweest zijn!" roep ik boos en stamp naar boven.

* Maandag *.

Met een diepe zucht stap ik uit mijn bed. Vanavond is het duet. Straks op school zal ik moeten regelen dat Louise en ik aan het begin van de avond ons duet moeten zingen. De rest van onze klas zal ik niet zien, want vanavond is ook de dag dat ik voor een week naar Guinea ga. Ik loop naar de badkamer en gooi koud water in mijn gezicht om wakker te worden. Ik kijk in de spiegel en glimlach naar mijzelf waardoor mijn kuiltjes verschijnen. De kuiltjes die ik van mijn vader heb geërfd.. ik schud gauw mijn hoofd om de gedachten weg te laten gaan. Ik loop de badkamer weer uit, op naar beneden, een lange dag tegemoet..

"Maar meneer, het is belangrijk!" roep ik gefrustreerd. Meneer Berends kijkt me geïriteerd aan. "Nou Harry, vertel me dan, waarom wil je het duet als allereerste doen?" Ik zucht, "Een lang verhaal, doe gewoon niet zo moeilijk!" Meneer Berends gaat zitten in zijn grote stoel. "Ik heb de tijd," zegt hij. "Het komt erop neer dat ik eerder weg moet vanavond," ik neem ook plaats in een stoel. "En waarom dan?" zegt meneer Berends spottend. "Het is geheim meneer! Waarom laat je ons niet gewoon als eerst?!" roep ik, kwaad wordend. "Omdat we dan voor jou het hele programma moeten aanpassen!" Meneer Berends gaat weer staan. "Maar het is belangrijk!" roep ik, en ga ook weer staan. Meneer Berends zucht even, "Goed, jij je zin, dit ga ik toch niet winnen." Ik lach triomfantelijk. "Ik weet het meneer," zeg ik en loop gauw het kleine kantoortje uit.

In de gang bots ik tegen Louise om. Louise haar blik staat gelijk op geïriteerd als ze mij ziet, maar ik probeer aardig te blijven. Ik heb me voorgenomen om minder ruzie te maken met Louise, omdat ik best nieuwschierig ben naar het gevoel dat ik krijg als ik bij haar ben. "Hoi Louise, ik was net naar je opzoek," zeg ik. "Hou het kort," zegt Louise chagrijnig. "Ik wil alleen maar iets vertellen, hoor," zeg ik en trek haar mee naar een lege plek in de gang. Louise trekt haar hand los. "Blijf van me af." Het tintelende gevoel dat ik net had, stopt direct als Louise het contact van haar hand, met mijn hand verbreekt. "Wij gaan vanavond als eerste zingen," vertel ik Louise. Ze kijkt me raar aan. "Wat bedoel je?" vraagt ze. "Met het duet, wij zingen als eerst. Ik moet weg vanavond," leg ik uit. Heel even lijkt het alsof ik een spoor van teleurstelling in Louise's ogen zie, maar dat verdwijnt al snel. "Oh oke," zegt ze, en loopt daarna weg.

De schooldag verloopt verder zoals gewoonlijk, Louise praat niet met me, Brian praat maar door over zijn one-nightstands, en ik? Ik kan Louise maar niet uit mijn hoofd zetten.. Ik weet niet wat het is, maar ik denk de hele tijd aan haar, aan mijn hand die tintelde toen ik haar vastpakte enaan de teleurstelling in haar ogen toen ik vertelde dat ik vanavond weg ging..

Ik ben toch niet verliefd op Louise?

-----------

Hebben jullie de foto gezien die ik heb toegevoegd van Cara (Louise) en Harry? Asdfghjkl hij is zo cute.

Wat vinden jullie van deze kant van Harry?

@XjustnerdymeX, heeft trouwens bedacht dat Harry naar Guinea moest. Het hoofdstuk is aan haar opgedragen.

Het was niet echt mijn beste hoofdstuk, maar ik zal hem later nog wel verbeteren.

Ik heb weer super veel inspiratie voor dit boek en zal weer vaker updaten.

Vote? Voor de lieve kant van Harry? :')