Chapter 8 | Een stom feest, deel 1

509 42 8
                                    

Pov Louise

"Klaar!" roept Judith enthousiast. Ze draait de bureaustoel waar ik in zit, zodat ik in de spiegel kan kijken. Mijn mond valt letterlijk open. "B..ben ik dit?" vraag ik. Judith knikt vrolijk. "Vind je het leuk?" vraagt ze. "Echt wel! Dankje Judith!" Ik geef haar een knuffel.

Judith is nu zichzelf aan het klaarmaken. Ik werp nog een blik in de spiegel. Mijn jurkje komt tot net boven mijn knieën. Mijn lange blonde haren zijn mooi gekruld en een paar plukjes zijn vastgezet. Ook mijn make-up ziet er super uit. "Klaar met jezelf te bewonderen?" vraagt Judith. Ik draai me naar haar om en mijn mond valt open. Haar blauwe jurkje past mooi bij haar bruine haar. "Is het wat?" vraagt ze onzeker. Ik knik. "Het is geweldig, je bent zo mooi!"

"Zullen we gaan dan?" vraag ik. Judith knikt enthousiast. "Ja! Ik heb er zoveel zin in!" zegt ze. Ik knik, ik zie er echt tegen op.

Judith en ik lopen de trap af en willen net de deur uitgaan, als een bekende stem ons tegenhoud. "En waar denken jullie heen te gaan?" vraagt mijn moeder streng. Zuchtend draai ik me om. Waar bemoeid ze zich mee, ze is nooit thuis. Ze geeft niet eens om me. Ik haar al een paar weken niet meer gezien. "Een feestje. Dat kan jou toch niks schelen, ik zie je nooit meer. Wanneer was de laatste keer? Met kerst?!" roep ik boos uit en pak Judith bij haar arm. Snel loop ik naar buiten en smijt de deur met een harde knal dicht. "Was dat niet een beetje overdreven?" vraagt Judith. Ik haal mijn schouders op. "Net goed".

Tegen 9 uur komen we bij Harry's huis aan. De muziek is buiten nog te horen. "Laten we achterom gaan" zegt Judith. Ik knik en begin al richting de achtertuin te lopen. Judith komt naast me lopen. Ze pakt mijn hand en knijpt er even bemoedigend in. "Het wordt vast leuk" fluisterd ze toe.

Maar wist ik veel dat ze dat helemaal mis had.

"Alsjeblieft!" schreeuwt Judith in mij oor. Dankbaar neem ik het drankje aan. Het is inmiddels al half 12 en de meeste mensen hebben al behoorlijk wat op. En daar behoor ik ook bij. Mijn hoofd begint een beetje luchtig te voelen en ik sta niet meer zo stevig op mijn benen zoals aan het begin van de avond. Het verbaasd me ook dat ik Harry nog helemaal niet heb gezien, terwijl hij dit feestje dit geeft.

Maar helaas, ik heb weer eens te vroeg gejuichd. Judith komt eraan lopen met een hele stoet achter haar aan. "Hey Lou, kom je. Wij gaan truth or dare doen, en jij doet met ons mee". Wanneer ze 'ons' uitspreekt, wijst ze naar de stoet achter haar. Ik herkenhaar meteen een paar mensen zoals Harry, Lucy, Brian, Charlotte en nog een paar die tot de 'populairen' behoren. Ik knik maar wat naar Judith. Veel keus heb ik niet, en met mijn aangeschoten kop heb ik wel zin in een spelletje.

Harry klapt in zijn handen. "Oke jongens, voor degene die de spelregels niet kent, als je voor truth kiest, moet je hoe dan ook, de vraag beantwoorden, als je voor dare kiest en je wilt de opdracht niet doen, moet je een shotje drinken" vertelt hij en wijst naar de shotjes voor ons. Iedereen knikt of maakt een instemmend geluidje. "Ik begin!" gilt Charlotte. Ik rol met mijn ogen. Natuurlijk. "Harry, truth or dare?" vraagt Charlotte en kijkt Harry flirterig aan. "Dare". Een grote grijns groeit op Charlotte haar gezicht. Harry kijkt haar bang aan, wat me doet lachen. Charlotte werpt me een dodelijke blik toe. "Kus me, Harry" zegt ze. Harry's gezicht gaat van bang, naar walging. "Nee" zegt hij vastbesloten en pakt snel een shotje en slaat het achterover. Het verbaasd me best, Charlotte en Harry passen goed bij elkaar. Beiden arrogant en een groot ego. Charlotte kijkt gekwetst de groep rond. Je hoor een paar mensen grinniken. Harry kucht even. "Truth or dare, aan Brian" zegt Harry. Hij kijkt naar de jongen met lichtbruin haar. Ik herken hem nog van het voedselgevecht. "Truth" antwoord Brian. "Wie is het laatste meisje waar je hét mee hebt gedaan?" vraagt Harry. Mijn ogen springen open. Zoiets vraag je toch niet. Maar blijkbaar is het voor Harry en de jongens een hele normale vraag. "Volgens mij was het Charlotte.. Of nee.. het was Kim! Oh shit.. dat was maandag.. ik bedoel Shirley" zegt hij nonchalant. Charlotte schiet overeind. "Doe normaal, ben je vanmorgen nu alweer vergeten?"

Ik schrik op door de stem van Brian. "Louise, truth or dare?" vraagt hij. "Dare" antwoord ik vrijwel direct. Brian denkt even na, maar al snel lichten zijn ogen op. "Zoen met Harry".

_________

Heeee!

Nieuwe update! :)

Dit hoofdstuk is een cadeautje, ondat jullie zo lang moesten wachten op de vorige, en ik had beloofd dat hij lang werd, terwijl dat tegen viel.

Was dit hoofdstuk oké? Ik was zelf niet helemaal tevreden met het eind, maar ja..

xo

Harry's Secret ♚ (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu