2. Ali Cengiz Oyunları

27 4 4
                                    

Dgzylmz sana ifhat ediyorum bu bölümü seviliyosun :):)
Babam öfkesini belli edercesine gözlerini Ulaş ve bana dikmiş karşımızda duruyordu!

Ulaş'ın babasının tuvaletten gelmesini bekliyorduk. Babamın çok sevgili arkadaşı, babamın yanlış anladığı şeyleri dinledikten sonra tuvalete gitmek istemişti. Bir türlüde çıkmıyordu vesselam! Bir an 'acaba tuvalete mi düştü' diye düşünüp kıkırdasam da sonra durumumu hatırlayıp utanma seansıma geri döndüm. 
Babam bizi çok pis yanlış anlamıştı!

Kendimi bu işin içinden nasıl kurtarırım diye düşünürken bunun imkansız olduğunu anlamam uzun sürmedi. Babam bu fırsatı hayatta kaçırmazdı. İşine geldiğinde dünyanın en iyi yazılım mühendisi işine geldiği zaman ahlak bekçisi oluyordu babam. Kesin evlendirmeye falan çalışacaktı beni. İçimden Ulaş'a aklınıza bile gelmeyecek küfürler sıralarken babamın patronu çoktan gelmiş ve konuşmaya başlamıştı bile.

"Umarım yaptığınız hatanın farkındasınızdır Ulaş. Bunu nasıl telafi edeceğinizi de biliyorsunuzdur. En iyi telafi yöntemi-"
Babam Ulaş'ın babasının sözünü kesince Ruhsuz bir şekilde babama bakıyordum.

"Evlenmeleri gerek!"

Ulaş'ın ağızından

Odaki imalarımdan sonra planımın -babamın oyununun- son aşamasını da tamamlamış oldum. Tahmin ettiğim gibi konuştukran sonra babası odayı anında basmıştı. İşte son pürüz de ortadan kalkmıştı. Umarım babam beni mirastan defetmezdi. Beni mirası ile tehtit ettikten sonra onun oyununu oynamak zorunda kalmıştım. 'Olaya iyi yönden bakmalısın' dedi iç sesim 'Onu hergün becereceksin!'. Bir sürtüğü ayartmaktan daha iyi birşey varsa oda bir sürtüğü yatakta inletmekti zaten!
Haz etmediğim babamın bazen yararıma dokunması iyi oluyordu. Onun sayesinde her gece altımda inlemekten ses telleri kopacak bir kız olacaktı. Şu zamana kadar o sürtüğe iyi davranmıştım zaten bunun acısını çıkaracaktım. Artık karşısında ona hergün inleten bir Ulaş olacaktı. Ona sarkan bir ergen değil.
Aslında bu kızın sürtük olduğundan şüpheliyim ama bu hiçbirseyi değiştirmez sonuçta.
Elimde becerecek bir kız var ve önemli olan da bu.

Düşüncelerimi dağıtan şey müstakbel eş adayımın babasına bağırması oldu.

"Sen ne diyorsun baba? Yemin ederim öyle birşey olmadı. Ben..."

Kızı tam yere düşecekken tutmamın amacı tabii ki canının acıması değildi. Sahip olacağım bedeni hissetmekti sadece.

"Oğlum, sen kızı odasına çıkar hastane ile uğraşmayalım akşam akşam."
Vay be. Babası bile onu sevmiyor gibiydi. Acılı fantezilerimin kurbanı, sana sahip olmak için sabırsızlanıyorum!

Merdivenlere doğru ilerdim ve kızın kapısının olduğu yere geldiğimde kapıyı tekmeleyerek açtım. Odası çok güzel kokuyordu.

Perspektif anlatım

Aynı annesi gibiydi odasının kokusu. Yasemin... İsmini bildiği ve kokusundan tanıyabildiği tek çiçekti o... İntihar etmeden önceki hafta vermişti annesi ona. 'Bu kadar duygusallık yeter lan.' iç sesi çok doğru konuşmuştu ona göre. Kızı yatağa fırlatırken, tekmelediği için ardına kadar açılan kapıyı tutup sertçe çekti. Kapı anında kapanmıştı. Şimdi bir deneme yapması gerekiyordu. Tadını alması gerekiyordu... Yavaş yavaş yaklaştı kızının yanına. Onu sürtük olarak görmemişti hiçbir zaman. Sadece kişilik değiştirdiği zamanlarda yaptığı stres sonucu böyle söylemişti. Onu ayartmaya çalışması ve yaptığı çapkınlıklar sahte değildi aslında. İstemese de onun rüzgarına kapılıyordu. Ve her hikayedeki gibi bunu ondan nefret ettiğine yoruyordu. Sahi neden nefret ediyordu ondan kendisininde haberi yoktu. Yatağa oturduğu anda yanlış birşey yaptığını hissetti. 'Bunu sorgulamamalıyım' dedi kendi kendine. Çünkü sorgularsa vazgeçeceğini biliyordu. Ona dokunamayacaktı... Yavaşça yaklaştı kızın şakağına masum sandığı bir öpücük bıraktı. Bunu neden yaptığını sorgulamak istemiyordu. Sıradan bir öpücüktü işte. Asıl öpücüğünü bilinci yerindeyken ve canını yakarken yapacaktı.

Düşüncelerini uzaklaştıran şey babasının yanına gelmesi oldu.

"Oğlum, bunu gerçekten yapmak zorunda değildin. Kızın dosyasına baktın mı hiç? Kız bakireymiş..."
Babası gibi Ulaş'da şaşırmıştı. Bu kız nasıl bakireydi ki... Babası onu becerdiğini sanıyordu belli ki. Ama kıyamamıştı o narin güzelliğine. Saçma şeyler düşündüğünü anladı ve 'babamın onu becermediğimi saklamam da işime gelir.' diye düşündü. İçindeki sesi yine konuşmaya başladı. 'Onu sarhoş değilken acısını hissetmesini sağlayarak becereceksin!' acı ve becermek kelimesini çok kullandığını anladı ve konuşmaya başladı Ulaş.

"Saçmala baba, basit bir sürtük işte. Şimdi ne yapacağız?"
'Kendini kandırıyorsun! Basit bir sürtük dediğin kişi senin rüyana girdi dün gece!' ikinci kişiliğindeki ikinci iç sesi son sözünü bitirdiğinde sinirlenme ye başlamıştı.
"Basit bir sürtük dediğin kişiye alışsan iyi olur. Yakında babası bizim ortağımız olacağı için kıza olan davranışlarında dikkatli olmalısın.
Emir veremiyordu babası tek oğluna. Ona en son emir verdiğinde ölümün eşiğinden dönmüştü çünkü. Babası ona emir verdiğinde kişilik değiştiriyordu ve çok sinirliydi Ulaş. Babasının bu hareketine gülmeden edemedi.

"Dikkat etmeye çalışırım ama bu kızı hergün becereceğimi  söylemiştim diye hatırlıyorum. Zaten kimseyle görüşemeyecek ve evden çıkamayacak. Babasının onu soracağını hiç sanmıyorum zaten. Kızı evlendirmek için götünü yırtıyordu resmen."
Ulaş'ın söylediği sözleri haklılıkla karşıladı babası çünkü mirastan defetmemesini söyledikten bir süre sonra kişiliği değişmiş ve ortaya kıza hergün sahip olacağını söylemişti babasına. Babasına göre hava hoştu zaten. Sadece kızın babasının holdingine yapacağı katkıları düşünüyordu. Kızın babasının yürüttüğü proje TSK'nın gizli yürüttüğü bir projeydi. Projenin amacı TSK'nın ve Türkiye için önemli bilgilerin bulunduğu bir dosyanın internet üzerinde korunmasını sağlamaktı. Fakat Ulaş'ın babası kimliğini bilmediği birisini için büyük bir para ve şöhret karşılığında, yapılacak bu yazılımın içine gizli bir dosya yerleştirecekti. Türkiye'ye ihanet ettiğinin bile farkına varamıyordu. Para insanın gözünü böyle boyuyordu işte.

Açıklama: Kurguda değişiklik var! İyileştirmeler yaptım sizin için. Yavaş yavaş bir kitap haline geleceğiz. Yazım hatalarını tekar tekrar kontrol ediyorum ve bu çok zor. Aynı zamanda telefondan yayınlıyorum bu hikâyeyi. Bu arada Ulaş hasta ruhlu bir insan. Yaptığı şeylerden pişman olmaya başlayacak. Buda benden size spoi !

Yanlış Anlaşılma 🤦🏻‍♂️ #Wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin