เว่ยอิงไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะได้กลับมาในที่แห่งนี้อีกครั้ง เพียงแต่ว่าครั้งนี้เขาไม่ได้มาในฐานะคนของสกุลเจียงเฉกเช่นครานั้น หากแต่มาในฐานะผู้ติดตามและสหายของเวินหนิง และที่แห่งนี้ก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ผาเมฆาที่จารึกกฎมากมายของสกุลหลานยังคงอยู่เหมือนเดิม ซึ่งเว่ยอิงก็แน่ใจอย่างมาก ว่ามากูซูคราวนี้เขาคงทำผิดกฎเกินครึ่งอย่างไม่ต้องกังขา
"ดูนั่นสิ! ที่นี่ไม่ได้มีแค่เรา แต่ยังมีคนอีกมากมายที่เดินทางมา นั่นแสดงให้เห็นว่าชื่อเสียงของสกุลหลานเรื่องฝึกคนน่ะ เป็นที่กว้างไกลมากแค่ไหน ใครๆก็อยากส่งลูกส่งหลานมาเรียนที่นี่กันทั้งนั้น"
ยิ่งเดินขึ้นบันไดมามากขั้นเท่าไหร่ เสียงกล่าวชมสกุลหลานไม่ขาดปากของเวินหนิง ก็ทำให้เว่ยอิงยิ่งรู้สึกประหม่าขึ้นมากเท่านั้น
มันจะดีไหมนะ? ถ้าหากว่าตลอดระยะเวลาที่เขาอยู่ที่นี่จะใช้นามเดิมว่าเว่ยอิง ที่ในอดีตคนสนิทต่างใช้เรียกขานตัวเขา
ความจริงเขาเองก็ไม่ได้อยากปิดบังตัวตน แต่ทว่าในยุคสมัยนี้ ถึงจะมีการเปลี่ยนแปลงไปก็จริง เรื่องเล่าขานต่างๆ ไม่แน่ว่าอาจยังคงถูกเล่าต่อรุ่นสู่รุ่น ผู้ที่ประสงค์ดีก็มี ประสงค์ร้ายก็มากมาย เว่ยอิงยังคงกังวลว่าจะมีคนจดจำปรมาจารย์อี๋หลิงได้ ถึงแม้เขาจะไม่มีความสามารถเรียกภูตผีได้อีกแล้วก็ตาม แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นข้อยืนยันได้เลยว่า หากมีใครรู้ว่าเขามาเกิดใหม่ เขาจะไม่ถูกจับไปทรมานหรือฆ่าทิ้งอีก
ESTÁS LEYENDO
[BL] กลับชาติมาเกิด #วั่งเซี่ยน
Ficción General'หลานจ้าน เจ้ารู้จักข้าหรือไม่?' 'ไม่รู้จัก' 'เจ้าจำข้าไม่ได้เลยหรือ ข้าคือเว่ยอิงอย่างไรเล่า' 'เว่ย...อิง' ไหนเลยเขาจึงทำเหมือนไม่รู้จักข้ากัน! -------------------------------------------- ⚠️คำเตือน⚠️ เนื้อหาด้านล่างนี้และในฟิคมีสปอยล์ โปรดอ่านก่อ...