~ŞOK~

1K 28 240
                                    

Karşımda ki sürekli bana " iyi misin?" Diye sorup duruyor. Nasıl iyi olabilirim karşımda Taehyung var ve ben yarı çıplak bir haldeyim...

" Hey sana diyorum!"

Bir anda irkilerek girdiğim transdan çıktım ve çığlığı bastım...

" Aaaaaaaaa!!!!"

" Niye bağırıyorsun ?"

" Aaaaaaaaa!"

Ben hala bağırmaya devam ederken eliyle ağzımı kapattı ve beni duvara yasladı...

" Eğer bağırmayacağına söz verirsen ağzını açarım."

Onaylar gibi başımı salladım ve yavaşça elini ağzımdan çekti.....

" Sizin burda ne işiniz var?"

" Bende sana sorucaktım burda ne işin var? kimsin? ve neden burda giyiniyorsun?"

" Şey... Bunu size açıklamak zorunda değilim!"

" Demek öyle."

" Evet öyle, dışarı çıkarmısınız lütfen"

" Peki..."

Ağır ağır kapıya ilerledi ve birden arkasını döndü, yüzünde gerçekten sinir bozucu bir gülümseme vardı. Ağzını açtı ve....

" Güzel sütyen." Dedi.

Eminim ki rengim kırmızının en koyu tonuna dönmüştür. Ona en şaşkın ifademle baktım.. O ise bana göz kırptı ve kapıdan çıkıp gitti...
Allah'ım ölücem galiba ..

Tam 5 dk duvara yapışık bir şekilde kaldım. Bir anda aklıma görüşmem geldi ve elbiseyi hızla üzerime geçirdim. Odadan Taehyung ile karşılaşmama dileğiyle çıktım, görüşmenin olduğu odaya geldim ve içeri girdim, ve yine transa girdim. Karşımda Taehyung vardı....

" Pardon yanlış geldim herhalde."

" Hayır doğru geldin, "Arya Ateş"."

" Ben şey...."

" Evet, yardımcılık için başvuruda bulunmuşsun."

Ah Selin seni öldürmek istiyorum!

" Evet" dedim kendimden emin bir şekilde oysa ben bile şimdi öğreniyordum bunu...

" Hazır mısın?"

" Evet"

" Peki sana tek biri soru sorucam"

" Sadece tek bir sorumu?"

Evet anlamında başını salladı..

" Neden seni seçiyim?"

İlk başta bu soruyla afallasamda cevap verdim.

" Çünkü beni seçmelisiniz."

Evet işte kızım sen busun yürü..

" İşe alındın yarın gel başla bakalım ne kadar dayanabileceksin?"

" Sonuna kadar..." Bu cümlemle ikimizin de yüzüne savaş başladı gibi bir gülümseme oturmuştu.. el sıkıştık ve dışarı çıkmak için kapıyı açtım.

" Bir şey söylemem gerek prosedür gereği."

" Ne prosedürü?"

" Lütfen kıyafetlerinizi evde giyinip gelin."

Pislik.Pislik.Pislik...

Bunu söylediğinde gerçekten onu öldürmek istedim ama maalesef ki bunu yaparsam buradan çıkamam...
Bu yüzden hızla arkamı döndüm ve yüzümün mor oluşunu görmesini engelledim...
Kendimi dışarı attım ve bu yaşananları unutmayı diledim, ve kendimi konuşmaya başladım....

Unutma ona yenilmiceksin! Asla pes etmiceksin! Ve sonuna kadar direniceksin ! Ve tabiki bu günkü çıplak görüntüleri unutucaksın! Huh!

Rahatlamıştım ve ve bu ciddi savaşı iyice idrak etmiştim. Hadi bakalım
Savaş başlasın...

Umarım beğenirsiniz ☺️ lütfen oy

vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 😘

İLKİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin