2 + 1

Duyguların Işığı

Sabah huzurla çalan keman müziğimle kendime gelip uyanmıştım.Yanımda çıplak vücuduyla ve inanılmaz güzel kokusuyla yatan Badeyi görünce anlamsız bir sırıtma ve bir tutam göz yaşı beni karşılamıştı.Saçlarını okşamaya başlayınca o da gözlerini araladı.Çalan keman müziği ortamı inanılmaz huzurlu yapmıştı öylesine ki o ve ben sadece kendi cennetimizin içinde gibiydik.Hafif kendine gelince saçlarını okşadığım ellerinin üzerine elini koydu.İnanılmaz mutlu ve huzurlu bakıyordu.Mavi gözlerinin içinde kendi yansımamı görmüştüm.Zira benim de ondan kalır yanım yoktu bakış konusunda.Uzanıp dudağıma bir öpücük kondurdu bir süre  öpüştük.Uyandığımız-dan beridir konuşmuyorduk çünkü ihtiyaç duymuyorduk.Bakışlarımız , hareketlerimiz ve tavırlarımız konuşuyordu.Çoşkulu bir düğün merasimi gibiydi her şey inanılmaz güzeldi.Öpüşmemiz bittikten sonra geriye doğru yaslanıp birbirimize baktık.

-Günaydın Filiz.

-Günaydın tatlım.

Bunu dedikten sonra Bade hafif bir kızarmıştı.

-Ne oldu sorun mu var ? Tatlım demem seni rahatsız mı etti ?

(Kafasını hızlıca iki yana sallayarak)-Ah hayır , sadece bu pek alışık olduğum bir durum değil.Sana söylediğim şeyi hatırlıyor musun ?

-Neyi ?

-Ailem erkek arkadaş bulmam konusunda endişeleniyordu ya hani.Kendimi keşfettiğimden beridir kızlara ilgi duyduğumu farkettim.Ama ama sen farklısın ..

-Nasıl yani anlamadım ?

(Utanarak) - Ah boşver garip  düşüncelere dalıverdim bir an.

Bunu dedikten sonra yanağımı sıktı.

-Neyse ki bu gün Cumartesi ve okul yok sen ailene dün için burda kalacağını söyledin mi ?

Bunu diyince biraz rahatsız olmuştum.2 gündür babama yalan söylüyordum.Burda ne yaptığımı bilseydi aceba nasıl karşılardı ? Annemle ayrıldıkları günden beridir onu tanıyamıyor gibiyim.Her türlü ihtimale karşı yeni keşfettiğim bu şeyi saklayacağım.Düşüncelerimden çıkmamı Bade'nin guruldayan karnı sağlamıştı.Dönüp büyükçe sırıtarak : 

-Dün seni yormuşa benziyorum.

Yanaklarımı daha sert sıktı.Yüzü kıpkırmızı kesilmişti.

-Evet ne var ? Senin gibi alımlı bir kızla olduğu için hiç pişman değilim yine olsa yine yorulurum.

-Tamam tamam kızma ee sen mi yapıyorsun ben mi yapıyorum kahvaltıyı ?

Bunu dedikten sonra Bade gözlerini kaçırmaya başladı ve bi an sustu.Bir kaç kere bir şey söyleyecek gibi oldu ama sonra vazgeçti.Yoksa Bade ?

-Bade yoksa sen yemek ya-

Elleriyle ağzımı kapamıştı ve gözlerinde tatlı bir sinir vardı.

-Evet evet yemek yapmayı beceremiyorum yani ne olmuş ?

-Ahh ben laf atmak istemedim sadece senin gibi her şeyde başarısı olan birinin böyle bir şeyde başarısız olduğunu düşünemedim.

-Aklında beni ne kadar büyütüyorsun sen ? Sıradan bir kızım işte..Ee sen sen yapabiliyor musun sanki ?

Bunu demeyecekti hemen önlüğü belime bağlayıp  mutafağa geçtim ve buzdolabını açtım.Beni dikkatli gözlerler inceliyordu.Ona öyle bir yemek yapacaktım ki tıp beni dün gece yediği kadar iştahlı yiyecekti.Ona içi yağlı pofuduk hamur kızartması , pizza ve üstü kırmızı biberli omlet hazırlayacaktım.Tüm bunları onla beraber bitirebileceğimi düşünüyorum.Hatta belki o tek başına bile yeterdi.Senkronize çalışmamla beraber yemeklerin kokusu odayı donatmıştı.Bi an arkamdan bir sarılma hissettim.Boynuma ufak bir öpücük kondurmasıyla beraber içime ok gibi bir his kaplandı.Dönüp ona hafif sinirli gözlerle baktım.İş üstünde sırnaşmıştı çünkü sonuçta.O ise sadece gıcık bir gülümsemeyle sarılarak neler yaptığımı izlemeye devam etmişti.Sanki iki evli çift gibiydik.Nedense bu da benim aşırı hoşuma gitmişti.Her şey hazırladıktan sonra sofranın başına geçtik.Büyükcene bakışlarıyla soframa doğru bakıyordu.Ona hakkettiği dersi vermiştim.Kıskanmış bir şekilde bana baktı aşırı tatlı bir yüzü vardı.