Κεφάλαιο 4

12 1 1
                                    

Την επόμενη μέρα ξύπνησα σχεδόν μεσημέρι. Όταν γύρισα σπιτι είχε ήδη ξημερώσει. Στο κινητό μου είχα κλήσεις από την Κλειώ και ένα μήνυμα από την Ανίτα.

Πρώτα άνοιξα να διαβάσω το μήνυμα.
" καλημέρα και ευχαριστώ που με κάλυψες.. Τι έμαθα το πρωί;;; Είχαμε χθες εξελίξεις;;"

Τα νέα διέρρευσαν σκέφτηκα. Τώρα θα έχουν μάθει και οι τρεις τους για τον Σεραφείμ και μένα.

Ενώ ήμουν ακόμα ξαπλωμένη κάλεσα  πίσω την Κλειώ.

Εγω: Καλημέρα...τωρα είδα την κλήση σου.

Κλειώ : Μωρή υπναρου σήκω.. Μεσημέριασε. Έλα στο σπίτι μου για καφέ. Ετοιμάσου και έλα. Είναι κ η Μαργαριτα και η Ανίτα εδώ. Έλα σε περιμένουμε. Έχεις πολλά να μας πεις.

Εγω: Δεν έχω να πω τίποτα.

Κλειώ : Άσε και τα μάθαμε από πρώτο χέρι. Αντε έλα είπα..

Η Κλειώ τερμάτισε και την κλήση.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι, αναστέναξα και έβαλα ότι πιο πρόχειρο βρήκα για να πάω στα κορίτσια. Τώρα θα μου άρχιζαν τον έλεγχο και δεν θα μπορούσα να το αποφύγω. Ένιωθα ότι θελωντας και μη πρέπει να δώσω εξηγήσεις.

Πήρα κλειδιά έβαλα παπούτσια και ξεκίνησα από το σπίτι.

Το σπίτι της Κλειως είναι δύο στενά από το δικό μου. Μέσα σε 5 λεπτά ποδαράτο ήμουν εκεί. Χτύπησα κουδούνι και με υποδέχτηκε Η Ανίτα με ένα χαμόγελο ως τα αφτιά.

Η Μαργαριτα με την Κλειώ χάζευα κάτι στην τηλεόραση αλλά μόλις μπήκα μέσα στο σπίτι την έκλεισαν.
Πήγε η μία από τα αριστερά και η άλλη από τα δεξιά του μεγάλου κίτρινου καναπέ και η Ανίτα με έβαλε να καθίσω στην μέση και εκείνη έκατσε στην μαύρη πολυθρόνα απέναντι μας.

Εγω: Ωχ θα αρχίσει τώρα η ανάκριση.

Μουρμούρισα..

Κλειω: Άστα αυτά.. Δεν περνάνε σε μας.. Λεγε..

Εγω: Τι να πω;

Μαργαριτα: Χθες το βράδυ υποτίθεται πηγές σπιτι σου. Κατά τις δικές σου δηλώσεις ήσουν τέρμα κουρασμένη. Και ξέρουμε πως όταν είσαι κουρασμένη.. 

Πετάχτηκε η Ανίτα..

Ανιτα:, Πέφτεις ξερή για ύπνο. Αλλά χθες.. Δεν ήσουν σπίτι. Ξέρεις πέρασα να σε βρω γιατί ήθελα να μου δώσεις κάτι.. Και δεν σε βρήκα εκεί.

Εγω: Ε και; χτύπησες και δεν σου άνοιξα; θα κοιμόμουν σίγουρα.

Κλειω : Άστα αυτά..  Ξέρουμε ότι πήγες σε after.. Private κιολας.. Οι δύο σας. Λεγε τι έγινε...

Εγω: Δεν καταλαβαίνω τι λέτε..

Ανιτα: Αφήστε την μάλλον δεν θέλει να πει.. Ίσως γιατί να έφτασε στο απροχώρητο κατάσταση και να ντρέπεται να μας το εξομολογηθεί.

Εγω: Καμία σχέση.. Δεν έγινε τίποτα το σπουδαίο.

Κλειω: Ώστε το παραδέχεσαι;

Εγω: Ναι.. Εντάξει.. Δηλαδή εγώ..δεν είχα ύπνο πήγα για περπάτημα και έπεσα πάνω του. Ήθελε παρέα δεν νυσταζε και μ πρότεινε να πάμε μια βόλτα. Αυτό είναι όλο. Απλά συζητούσαμε.

Είχα ακουμπησει το κινητό μου στο τραπέζι και η Ανίτα άρπαξε το κινητό μου μέσα σε κλάσμα δευτερολεπτου..

Ανίτα : Για να δούμε...

Εγω: Δώσε πίσω το κινητό... Δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις..

Ανιτα: Να τα πιτσουνακια μου... Εγώ σας το έλεγα ότι θα ταίριαζαν.

Είπε και έδςιξε το κινητό στις άλλες.

Ακούστηκαν γέλια..

Κλειω : Μπράβο το παιδί μου. Καιρός ήταν να προχωρήσεις. Όντως ταιριάζεται.

Ανιτα: Όταν μιλάω εγώ να με ακούτε.

Μαργαριτα : Εμαστς φίλες σου.. Κολλητές σου. Γιατί δεν ήθελες να μας το πεις;

Εγω: Ρε κορίτσια.. Δεν έχω κάτι μαζί του. Ήταν μια απλή έξοδος.

Ανιτα: Λεγε σου αρέσει;

Τα κορίτσια με κοίταξαν λες και κρεμονταν από μια μου λέξη..

Εγω: Εντάξει νικήσατε... Είναι ωραίο παιδί. Έχει κάτι στο τρόπο του, στο βλέμμα του. Με πιάνει ρίγος όταν με κοιτάζει στα μάτια. Αμηχανία. Σκαλωνω. Με φίλησε..

Κλειω : Χαίρομαι για αυτό. Κοίτα δεν είναι πολύ εκδηλωτικος συνήθως. Για να έκανε κίνηση σημαίνει πως του αρέσεις.

Εγω: Η απλά σας έκανε την χάρη.

Ανιτα: Καμία σχέση. Του αρέσεις. Να θυμάσαι το λόγια μου. Εσείς οι δύο ταιριάζετε. Είναι καλό παιδί, τρυφερός. Είχε μια σχέση σοβαρή παλιά αλλά χώρισε. Δεν ταίριαξανε. Ξέρεις με ποια ήταν; με την Κατερίνα.. Την παλιά σου συμμαθήτρια.

Εγω: Αλήθεια;; αυτή έφυγε Θεσσαλονίκη γιατί αρραβωνιαστηκε.

Ανιτα: Δεν αρραβωνιαστηκε μαζί του. Άλλον αρραβωνιαστηκε. Για αυτό χώρισαν.

Εγω: Πως τα ξέρεις όλα αυτά; ο Πάνος στα είπε;

Ανίτα :Ασφαλώς. Ο Πάνος δεν είναι κακό παιδί. Είναι ο πρώτος που χάρηκε πραγματικά με αυτά τα νέα. Γιατί ξέρει τον φίλο του. Και θέλει το καλύτερο για αυτόν.

Κλειω: Λοιπόν την πήραμε από τα μούτρα την κοπέλα και ούτε καφέ δεν της έκανα.

Εγω: Δεν θέλω καφέ.. Ένα νεράκι μόνο.

Κλειω : Χεσου... Θα σου κάνω καφέ. Εδώ δεν θα πίνεις μόνο νερό. Δεν χρειάζεται να νιώθεις άβολα. Δεν με υποχρεώνεις.

Έτσι μου έκανε καφέ, συζητούσαμε διαφορα αλλά θέματα και η ώρα περνούσε ευχάριστα.

Ένα τραγούδι για καλημέρα Donde viven las historias. Descúbrelo ahora