Nag ring ang phone ko. Papunta kami sa presinto na sinabi sa akin ni Wendy. I was accused for first degree and second degree arson! Ako ang sinisisi sa pagpapaliyab ng isang wine factory ni Ieous! The one who was responsible for this incident was already on the prison but he told them that I was the one who ordered him to set the factory on fire! Wala akong natatandaan na gusto kong mansunog ng factory!
Samo't-sari ang emosyon na nararamdaman ko. Hindi ako makapaniwala na makaksuhan ako sa hindi ko naman ginawa. Hindi ako natayakot lalo pa't wala akong ginagawang masama at labas ako sa insidenteng nangyari sa Brewseous Company. Pero anlakas ng pintig ng puso ko dahil sa kaba, what if things fvcked up? Lastly, anger and disappointment towards Ieous. Iba na ang galit niya sa akin, ako pa ang sinisi. For sure, siya ang nagturo sa nangyari.
My phone rang, unregistered number.
"Hello? Who's this?"
"Dammit Kelly, madalas na tayong nagkikita at ilang beses na rin kitang natawagan pero ni-minsan hindi mo man lang sini-save ang number ko. Minsan pa binababaan mo ako." Bulalas ng kilang-kilalang ko na pagmamay-ari ng boses.
The man who put me in red line.
"Ieous, isa kang deputa! May balak ka pang ipakulong ako!" Nanggagalaiting bulyaw ko sa telepono. Uunahin niyang magreklamo sa maliit na bagay!
"Okay, I'm not the one who said that you burnt ny factory, it was the culprit who saw lurking on our factory. He mentioned your name at tinuro ko niya, ikaw daw ang nag-utos sa kaniya." Mahinahong siwalat sa akin.
Agad akong umalma.
"Hindi ko ginawa 'yon! Kanina ko nga lang nalaman na nasunugan ka ng pabrika!" Giit ko. "Belive me Ieous, cut my middle finger and put it in your asshole- I swear labas ako diyan." Dagdag ko.
Narinig ko ang pagtikhim niya.
"It'll be lovely if it was my middle finger in your ass." Pabulong nitong sabi. Kuto
"I believe you Kelly. Don't worry, I will help you to sort this out, okay? Huwag ka matakot--"
"I am not, excuse me. I have a clean hands, bakit ako matatakot?" I cut hkm off in defense.
I heard his faint sigh.
"Oh Kelly, you're really a brave woman. Stop taking my breath away." Malambing nitong wika.
Peste! Ang balimbing ng pisngi ko at puso ko. Nasabihan lang take my breathaway chuchu kinilig na? Yuck! Siguro dahil first time lang ako masabihan niyan.
"Hindi, malagutan ka sana ng hininga tarantado ka. Problema mo nadamay pa ako. Kailan ba tayo magkakahiwalay."
"Never, for better or for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish; from this day forward until death do us part." Seryoso nitong sabi mula sa kabilang linya.
Hunghang... hunghang hungahang! Ako! Ako ang hunghang. Napapansin ko na ah, shaky na puso ko. Hindi na talaga maganda sa health ko, kailangan ko na mag pa-check-up.
"Ah, geh. Ayusin mo muna 'tong gulo na nadamay ako." Angal ko at umikot ang nga mata ko.
"... you're on your way to investigation police station?" Natatakot ba siya? Bakit parang may kaba sa boses niya? Takot o kaba?
"Yes." Maikling tugon ko.
"Kelly, walang mangyayari sa iyo. Alam ko na hindi mo kayang gumawa ng ganito lalo na't makapatay." May kaunting impit sa kaniyang pananalita.
He's worried. I forgot that three people died because of the fire and he would shoulder these. The one who was suffering right now is him. No wonder, he was exhausted recently.
