Chapter 8: Unexpected

623 36 2
                                    

(Reality)
Someone's POV
Babalik na sana ako sa pwesto kaso nabigla ako kasi biglang tumunog yung kama. Pagtingin ko kinokombulsyon na yung babae. Nataranta na ako. Nako paano na yan?

Lumabas muna ako ng condo para humingi ng tulong. Kumatok ako sa katabi kong condo.

*Tok tok tok*

"Tulong, tulongan mo po ako!"
Pagsusumamo ko. Bigla naman itong bumukas at iniluwa si Mrs. Park.
"Oh! Iha anyare!? Ang aga pa para mambulabog ayy!?"sabi niya
"Ma'am sorry po talaga, pero kailangan ko po ng tulong mo."
"Oh sige ano ba yun!?"
Bigla ko nalang siya hinatak papunta sa lugar, at tumambad sa kanya ang babaeng nangigisay sa kama.
"Kuha ka tubig dali!!" Sabay lapit nya sa kama.
At ako naman, kumuha agad at binigay sa kanya.
Nilagyan niya ng tubig yung ulo nito gamit ang kanyang kamay. At di nag laoy timigil na ito sa pangingisay.
"Ang taas ng lagnat nito ahhh" sabi niya at saka pinunasan ang babae gamit ang bimpo.
"Oo nga ehh. Dalhin na kaya natin siya sa hospital!?" Suggest ko naman sa kanya. Kaso hindi na muna sya kumibo. Tintukan niya mukha nito..

"Kilala ko ito! Cashier ko ito sa shop!" Sabi niya habang binusisi nya yung nakahiga. "Bakit ang dami nyang galos at pasa!?" "Ehhh, Ma'am di ko ala, nakita ko lang siya sa labas ng building natin, walang malay at nakahalumpasay sahig. Kaya dinala ko nalang sya dito." sabi ko naman.
"Tara dalhin na natin ito sa hospital para mapagamot."
"Ma'am maco-contact mo ba yung parents nito!?"
"Oo ako na bahala dun."

At pinagtulungan namin siya para madala sa hospital ng madaling araw.

____________________________________
(Since BTS is actually a korean, I decided na english ang gamitin sa POV nila I hope you enjoy)

Namjoon's POV

"Namjoon can you go at May's room and tell her to go here in the kitchen so we can eat all together." Jin-hyung said while smiling at me .
I just nod as a response. If you are wondering what is the house looks like. Well it's just a regular house with two level or platform, and of course there are so many rooms since were many.
When I am in front of May's room, I hear a sweet sound coming from her room. I questioned myself if she is the one creating that sound...

Since I assumed that she is finished to clean herself I decided to open her door slightly so that she won't notice me.

"It's been a long day
And you've done your part
Exhale all the problems
It's okay to fall short sometimes
While the pain chose to stay, have hope
Better days are coming soon, you know
They know
When we say 'we believe'
I know we're stronger when together
When we say 'we will fight'
I know this bond will last forever
And no such arguments or fights will ever tear us
apart
We made a promise, we made a vow to reach the
sky
And if I have you and them by my side
I'll be fine
I'll be fine"🎶🎶🎶🎶

(A/N: that song in titled I'll be fine. Its the song that is released during BTS 5th anniversary with ARMYs I guess, and I love that song.)

So I guess I'm right, she's the one who's singing. "Wow, she has a beautiful voice." I said while still hiding in the door.

"Namjoon-ah!" That was Jin-hyung shouting from the kitchen.
"Oh yeah, the dinner." I mumbled to myself. I close the door back and pretend that I just got there and knock.

*Tok tok tok

After that knock, she stopped sing.
"Who's that!?" She said.
"It's Namjoon! Can I come in!?"
"Sure you can!"she said.

When I enter the room I saw her sitting and staring at the window.
"May are you okay!?" I asked.
"Y-yeah. Kind of." she replied.
"If there's bothering you. You can talk to me or to us." I said giving her comfort.

"Okay I will." she said while smiling.
"Oh! Jin-hyung said we have to go to the kitchen so that we can eat together. So, Kaja!?" I said.
She just chuckle and together we leave the room.

May's POV
Habang kami ni RM ay naglalakad papuntang kusina may tinanong sya sakin.

"So, you sing!?" Napatingin ako bigla sakanya. nadinig nya ko!?
"U-uhmm no." Pagsisinungaling ko. "Ohh! Okay. I thought you sing because if you do, well you have an amazing voice." sabi nya habang nakangiti. Tumawa nalang ako ng kunti.

Hindi naman sa ayaw ko na malaman nila na kumanta ako. Kaso nahihiya ako dahil helllooo! Isa sa BTS member naka rinig sa boses kong parang ewan.

Nang marating na namin yung kusina natawa nalang ako sa nakita ko.

Ayon si Jungkook kinukuha ng pasekreto yung pagkaing tina-try ni Taehyung iiwas kay Jimin.
"Taehyungie!! Please give me some of that!!" "Aniyoo!!! Jin-hyung made it for me. If you want this, tell Jin-hyung." sabi ni V habang binalik yung pagkain niyang sinisave niya. Pagtingin niya nito wala ng laman ang plato nya.
Tumingin siya sa kabilang side niya which is si Jungkook ng namimilog ang mata.

Nagkatutukan naman silang dalawa. Napalunok naman ng bigla si Jungkook habang si Taehyung ay nandilat ang mata.

"WHY DID YOU ATE MY FOODDD!?"

"V-hyung I-I didn't mean it to eat all of it. I j-just can't help, its so yummy." Sabi nya habang hinay-hinay siyang umalis sa kinauupuan niya.

"JUNGGGKKKOOOOOKKKKK!" sigaw ni Taehyung at nag habulan sila.

Nagtawanan naman kami. At umupo na kami ni RM, nagsimula ng kumain.
Habang ang dalawa ay sinusubukan na awatin.

"Stop! Stop! STOPP!"
Napalingon naman kaming lahat, at napatigil naman ang dalawa.
"Both of you go to your seat! Taehyung! I'll make some food again to you, and for you Jungkook. No banana milk tonight." sabi ni Jin. Aalama pa sana si Jungkook kaso hindi na niya magawa kasi pinandilatan siya ng nakakatandang lalaki.

Ganito arrangement namin.
Sa magkabilang side ng table.
Jungkook-V-Jimin.
J-Hope-Suga-ako.
Sa magkabilang dulo naman.
Jin-RM.
At kumain na kami ng matiwasay, well medyo kasi makulit parin yung tatlo.

Ang cute lang.

Magic Shop (Tagalog fanfic story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon