Z każdym rokiem starsi
Ale wciąż tacy młodzi
Czy tracimy potencjał?
Szarość od marzeń odgrodzi?
Czasem kwitniemy, jak kwiaty
Fruniemy w górę, motyle
Czasem spadamy w przepaść
I blakniemy, bez siły
Razem jesteśmy euforią
Sami - euforii połową
Kwiaty są piękne, lecz ciche
Ja chcę dać upust słowom
Czy przetrwamy księżyce?
Obejrzymy znów gwiazdy?
Pokochamy wschód słońca?
Wie ktoś, czy nie wie każdy?
CZYTASZ
ᴍᴏᴛʏʟᴇ • ᴘᴏᴇᴢᴊᴀ
PoetryKrótki zbiór amatorskich, pisanych najczęściej pod wpływem nagłego natchnienia, a czasem starannie zaplanowanych wierszy.
