Hapis Hayatı

Başlangıç

İsmetin ağzından...

Sabah uyandım ama henüz gözlerimi açmamıştım. Her sabah hayatımı ritme bağlıyan o sesi düşündüm. Acaba çalmıştıda kapatmışmıydım yoksa çalmadan mı uyanmıştım. Saate bakmaya cesaretim yoktu. Şuanki anın tadını çıkarıyordum. Birden büyük bir sesle yatakdan fırladım.Birisinin kapımla derdi olmalıydı. Bi koşu gittim kapıyı açtım "ne var" diye bağırdım. İki tane polis memuru kimlik kartlarını çıkararak "bizimle merkeze kadar gelmeniz lazım ismet bey hakkınızda tutuklama emri var" dedi. Nolduğunu anlayamadım. İçeriden pantolonumu ve gömleğimi giyip hemen dışarıdaki ekip arabasına bindim. Tek düşündüğüm suçumun ne olduğuydu. Dün yaptıklarımı düşündüm. Aklıma hiçbir şey gelmiyordu. Sadece sabah kalkmış işe gitmiş ve işten gelip televizyon seyredip yatmıştım. Tam ağzımı açtım beni neden götürüyosunuz diyecektimki küçük boylu olan polis memuru "gittiğimiz zaman öğreniceksiniz ismet bey biz bize verilen görevi yerine getiriyoruz." diye susturdu. İsmet bey derken t yi bastırmasından yüzüne verdiği o ifadeden korkmuştum. Çok kötü şeyler olacak gibi hissettirmişti bana. Korkuyordum. Benim gibi bir adamın ne işi olabilirdi polislerle. Hayatımdaki tek aksiyon patetesleri kızgın yağa atarken o yağların üzerime sıçramamasına karşı verdigim uğraştı. Kalbim her geçen saniye daha hızlı atıyordu. Polis arabası sonunda durdu. Polisler kollarıma girerek beni götürmeye başladı. Etraftaki herkez bana bakıyordu. Çok utanıyordum. Ben ve kötü adam olmak olur iş değildi. Bağırmak geldi içimden. Ne var ne bakıyorsunuz suçlu değilim ben demek. Ama nerde bende o cesaret. Sonunda kahverengi bir kapıdan içeriye girdik. Polis merkezindeydim artık. Uzunca bir koridorun sonuna doğru ilerlemeye başladık. Koridorun sonundan sağdaki kapıyı anahtarla açtı memur bey içeri girdik. Parmaklıklarla dolu odalar vardı karşımızda. Küçük adam etrafı şöyle bir süzdü ve yürümeye basladık. Boş parmaklıklardan birine beni soktular ve dışarıdan kapıyı kapattılar. "Seni yarın sorgu odasına alacağız gerekli malumatları orda öğrenirsin" dedi ve gitti. Arkamı döndügümde iri yapılı, kaslı, yakışıklı bir adam tebessüm ederek bana bakıyordu. Gittim yanına oturdum. "Merhaba ben ismet" diyerek elimi uzattım. Düşüncelerinden sıyrılmak için hızlıca kafasını iki yana salladı ve

"ben duman" dedi.