Krist
သူက်ေနာ္ကို မက ကေအာင္ ေျပာေနသည္။ လူကိုအထင္ေသးတာ ေဒါသထြက္လို့ ေတာက္ခ္ ေခါက္ျပီး လူေတြ ျကားထဲ ဝင္လာလိုက္ကာ အေပၚ အက်ီ ၤ ျကယ္သီး ႏွစ္လုးံကို ျဖတ္ပလိုက္သည္။
က်ေနာ္ကိုရီးယားေရာက္တုးံ စိတ္က်ေရာဂါလို့ ေျပာတာပဲ တစ္လေလာက္ ေဆးထက္ကုရေသးသည္။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္စိတ္ျပန္လန္းေအာင္ အကိုက အကသင္တန္း ပါပို့သည္။ ဒါေျကာင့္အက ကက်ေနာ္နဲ႕ စိမ္းမေနေတာ့ပါ။
ကေနရင္း လူေတြ က်ေနာ့ အနားစုလာျပီး က်ေနာ္ တိုလိုက္ထိလိုက္နဲ႕ လာကေနက်သည္။
ေနရတာ မြန္းက်ပ္လြန္းေပမယ့္ ဟုိလူထက္မရစ္ေအာင္ ဟန္ပါပါ ကေနလိုက္သည္။
လက္တစ္ဖက္ ေစာက့ဆြဲခံလိုက္ျပီး သူေခၚရာ က်ေနာ္ပါ သြားရသည္။
ကလပ္အျပင္ထိ သူဆြဲေခၚ လာျပီး
"လႊတ္ငါကို … …
"အဲဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ မင္းက … …
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ မင္းျမင္တာပဲေလ ကေနတာေပါ့ … …
"ဟားးးး ကေနတာ လိပ္ပိုင္းဆိုင္ ရာ ျမဴဆြယ္တာနဲ႕ တူမေနဘူးလားကြ … …
"ဘာ ကြ ကဲကြာ … …
က်ေနာ္နားထဲ သူစကားက သံရည္ပူေလာင္းခ်လိုက္သလိုပါပဲ ေဒါသေတြ မိုးထိေရာက္ကုန္သည္။
က်ေနာါသူကို ထိုးဖို့ လက္ရြယ္လိုက္ေပမယ့္ လက္သီးတစ္ဖက္က ဦးသြားသည္။္
သူလွဲက်သြားသည္။ ထိုးတဲ႕ လူကို ျကည့္လိုက္ေတာ့ အကိုjungပါ။
အကိုက အရမ္းႏူးညံတယ္ ရန္ျဖစ္တာလည္း မရွိဘူးေတာ့ က်ေနာ့္ အံျသေနမိသည္။
သူျပန္ထလာျပီး အကိုJung ကိုဆြဲထိုးပလိုက္သည္။ အကိုလွဲက်သြားေတာ့ က်ေနာ္အကိုနားေျပးသြားလိုက္သည္။ Singကို က်ေနာ္စိုက္ျကည့္လိုက္ကာ
"မင္းထြက္သြားေတာ့ သြားစမ္း ငါမင္းမ်က္နာမျမင္ခ်င္ဘူး … …
က်ေနာ္ေျပာေတာ့ သူေနာ္ကေက်ာေပးကာကလပ္ထဲ ေဒါနဲ႕ေမာနဲ႕ ဝင္သြားသည္။ P singto ခဗ်ား လူကိုေစာကားတတ္တာ အရင္လိုပဲေနာ္။
အကိုနဲ႕အတူ အိမ္ျပန္လာလိုက္သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အကို ကိုသူအခန္းထဲခနထိုင္ခိုင္းကာ က်ေနာ္ ေဆးေသတၱာ ယူလာလိုက္သည္။
