Öylece kalakalmıştık. Ben onun, o da benim yüzümü inceliyordu. İkimizin de kıpırdamaya niyeti yokken arkadan gelen güvenliğin sesi ile büyülü an bozulmuştu. Güvenlikçi zar zor koşarak yanımıza geldiğinde beni tutan adamı görünce hemen yavaşladı. Güvenlik yapılı adamın önünde eğilip,
"üzgünüm bay park bir sorun çıktı da."
Deyince anlamıştım. Beni tutan adam hastanenin sahibi park jimin di.
Giydiği takım elbisesi, sarımsı saçları ve otoriter duruşu ile değişik bir aurası vardı.
Güvenlikçinin dikkatini dağıldığını gördüğümde yavaşca yapılı bedenden uzaklaştım. Çevreme küçük bir bakış attıktan sonra tam koşucaktım ki, bileğimde hissettiğim el duraksamama sebep olmuştu. Park jimin beni bileğimden yakalamıştı. Beni kendine çekmesi ile birlikte yine bedenine çarpmıştım.
"galiba kaçmaya çalışan bir hastamız var."
Dedi park jimin güvenliğe. Güvenlik,
"doktor yoongi onun hastanede yatmasını söyledi ve kaçmasın diye beni görevlendirdi fakat lavabo ihtiyacımı karşılamaya gitmişken kaçtı."
Bay park beni odaya götürmek için yürümeye başladığında kolumu tüm gücümle kendime çektim. Eli hala bileğimdeydi ama en azından durmuştu. Arkasını dönerek bana baktı.
" beni burda tutamazsınız.o odaya gitmiyorum!. "
kararlı bir şekilde bu sözleri söylediğimde dudaklarının hafife olsa kıvrıldığına yemin edebilirdim. Aramızdaki mesafeyi kapatmak için bana doğru bir adım attı. O anki bakışlarından gerçekten de korkmuştum. Ve birden hiç beklemediğim bir şey oldu.
Beni kucağına aldı!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
