I am nothing without you

11

Taaehyung:
Velet naber

Jk:
Sanene taehyung

Taehyung:
Çok kabasın sadece soru sordum.

Jk:
Umurundaymış gibi davranma taehyung

Taehyung:
Umrumda değil zaten.

Jk:
O zaman bana yazma

"Bu çocuğu öldüreceğim."

"Çocuğun ne suçu var bak artık sana yazmıyorda"

"Bencilce davranıyorsun taehyung. Çocuk seni unutmak istediğini söyledi ama sen ona yazmaya devam ediyorsun."

"Elimde olan birşey değil"

"Ne demek istiyorsun tae?"

"Kendimi eksik hissediyorum hyung."

"Nasıl bir eksiklik bu tae ?"

"Bilmiyorum hyung sanki mesaj atması gerekiyormuş gibi hissediyorum."

"Zamanla geçer taehyung. Alıştığın için öyle hissediyorsun."

"Umarım hyung"

"Hadi zil çaldı yürüyün."

6'sı birden kantinden çıktı. Merdivenleri inerken  hala şakalaşmaya devam ediyorlardı. Taehyung omzunda hissettiği omuzla poposu üstüne düşmüştü. Hepsi şaşkınca onlara bakarken jimin eğilip taehyung'u kaldırdı. Taehyung ona çarpan çoçuğa baktında çoçuğun hala yerde olduğunu gördü. Sonra çoçuktan  bir hıçkırık sesi geldi. Ayağa kalkıp arkasına bile bakmadan merdivenleri çıktı. Hepsi çocuğa bakarken gördükleri yüz onları şaşırtmıştı. Jungkook'tu bu ağlıyordu. Ordan korunması gereken küçük bir çocuk gibi gözüküyordu, gerçi kim görse korumak isterdi. Öylece baka
kaldılar. Sonraysa sınıflarına gittiler.

Tüm gün çıkmadı taehyung'un aklından çocuğun suratı öpmek istedi her bir göz yaşını. Gözünden yaşlar gelene kadar güldürmek istedi.

🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰🐰