Κάποια Μέρα (προσωρινή Παύση Κυκλοφορίας)

Η απέχθεια

○°Από το φόβο περνάς στο μίσος...
Από το μίσος στην απέχθεια...
Από την απέχθεια στην απάθεια...
Από την απάθεια ... Από την απάθεια περνάς στη μετάβαση της συνειδητοποίησης και μετέπειτα κατρακυλάς...○°

Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο και να μην πήγαινα ποτέ σε εκείνο το κιόσκι δεν ξέρω τι θα γινόταν... Δεν ξέρω τι θα έκανα σήμερα ούτε που θα βρισκόμουν... Σίγουρα πάντως όχι εδώ... Όχι καθισμένη να κοιτάω το μοναδικό άντρα που αγάπησα να χάνεται... Να χάνεται, και να μη μπορώ να κάνω τίποτα για να το αποτρεψω.

Κάπου βαθειά μέσα μου το λέω και το αναγνωρίζω... Θα πήγαινα ξανά. Ας μην λέω ψέματα στον εαυτό μου. Τα ψέματα δεν είναι καλά... Τα ψέματα πονάνε. Πληγώνουν πιο πολύ από την αλήθεια.

Εκείνη τη μέρα τον μίσησα... Και όχι μόνο για τη συγκεκριμένη μέρα, μα τον μίσησα για έναν ολόκληρο χρόνο... Ένα χρόνο που πέρασε με μενα να παλευω και τον έχασα αδικα λιγο πριν το τελος της χρονιάς...Ο Λουκ για τις επομενες βδομάδες, δεν έχανε την ευκαιρία να μου κάνει τη ζωή δύσκολη και το κυριότερο;;; Το κερασάκι στη τούρτα ήταν ότι έχασα τη χρονιά μου... Ναι, ο Λουκ Κόλινς κατάφερε να κάνει την απειλή του πραγματικότητα. Να με κάνει να μείνω στην ίδια τάξη από απουσίες που μπήκαν στα χαρτιά μου χωρίς να καταλάβω το πως... Κάπου στα μέσα του Ιούνη  μου ανακοινώθηκε ότι δεν υπάρχει λόγος να πήγαινω  σχολείο και κατ' επέκταση  δε θα δώσω ούτε εξετάσεις.. Τι έκανα; τα παράτησα. Θα περίμενα τη καινούρια χρονιά... Δεν με πείραξε τόσο είναι η αλήθεια γιατί έπειτα από όλα όσα μου έκανε κατά καιρούς, τουλάχιστον εκείνος θα έφευγε από το σχολείο... Έτσι νόμιζα δηλαδή...