Bugün doğum günüm. Evde herhangi bir hazırlığı geçtim yanıma gelip sarılmadılar bile. 2 senedir böyle. Tekrar bir aileye sahip olduğum için çok mu sevindim acaba?
Öz ailemin mezarının yerini öğretmişlerdi bana. Evden çıkıp gittim. Annemin toprağını öpüp sarıldım. Onları özlemiştim. Bana kimse sahip çıkmadı anne. Abla sen tutsaydın elimden. Baba sen okusaydın bana masalları. Anne sen yapsaydın saçlarımı. Keşke siz sarılsaydınız bana. Biliyor musunuz hastaymışım. Araştırdım biraz. Ölebilirmişim. Size kavuşabilirmişim. Bunu öğrendikten sonra sevdim hastalığımı. Artık çabalamayacağım. Anne kızma küçük kızına. Olduğum yerde mutlu değilim. Elimden tutan yok. Yanınıza geleceğim kısa bir süre sonra. Artık eve dönmek zorundayım.
Eve döndüğümde yine televizyon başındaydılar. Beni fark etmediler bile. Odama giderken abimin gitar çaldığını duydum. Odasının kapısı yarım açıktı. Dinledim. Sonra fark etti, yanına çağırdı. Kızacak sandım.
-Hoşuna gitti mi?
+Evet
Ardından tekrar çaldı.
+Abi bugün benim doğum günümdü
Diye söylendim.
-Biliyorum. Ufak bir hediyem olsun
Sevinmiştim. Çok mutlu olmuştum. İlk kez sarıldım abime. Sonra odama geçtim. Abim hatırlamıştı doğum günüm olduğunu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
13 YAŞINDAKİ BİR KIZIN GÜNLÜĞÜNDEN ÇIKANLAR
PovídkyMerhaba öncelikle. Yazmış olduğum bu hikaye gerçek bir olaydır. Günlüğün sadece son 4 cildinden alıntılar yaparak yazıyorum. Toplam 13 bölüm var. Ek olarak 1 bölüm daha yayınlanacak. (Hikayede geçen her cümle günlüğün gerçek cümleleridir.) İyi okuma...
