Μαζί σου|Book 1|[✔️]

Κεφάλαιο 15ο

Το πρωτο πραγμα που έκανε μολις μπήκαμε μεσα ηταν να μου βγάλει το φόρεμα καθως με φιλούσε.Του έβγαλα και εγω την μπλουζα του και μετα αρχιζα να βγάζω την ζώνη του καθως με φιλούσε στο λαιμό.Με βοήθησε να βγάλω το παντελόνι του και μετα με σήκωσε και με ξάπλωσε στο κρεβάτι χωρις να αφησει τα χείλια μου.Κατεβαινε προς την κοιλιά μου φιλωντας καθε σπιθαμη της.Αφηνα μικρά βογκητά και μετα με μια γρήγορη κίνηση μου ξεκούμπωτες το σουτιέν μου.Εβγαλε το μπραζιλ που φορούσα και μετα του έβγαλα το μποξεράκι.Φορεσε το προφυλακτικό σαν σίφουνας και μετα με φιλησε.

'Θα προσπαθήσω να μην σε πονέσω αγαπη μου εντάξει;'έγνεψα καταφατικά και εισχώρησε μεσα μου με προσεκτικές κινήσεις.

Πονεσα πολυ καθως έμπαινε και αλλο μεσα μου κανωντας με να μουγκρίσω απο τον πόνο.

Μπαινοεβγαινε αργα και μετα απο λιγο ο πόνος εξαφανίστηκε και την θέση του πηρε η ευχαρίστηση.Αρχιζε να μου αρεσει υπερβολικά πολυ και βογκητά έβγαιναν απο το στομα μου ανεξέλεγκτα.

'Πιο γρηγορα Αντρεα!'μουρμουρησα μεσα απο τα χείλια του.Αυξησε λιγο το ρυθμό του και ειμαι σιγουρη πως δεν θα άντεχα για πολυ ακομη.

Και ξαφνικά μου ήρθε ο πρώτος οργασμος μου.Φωναξε και ο Αντρεας το ονομα μου και έπεσε πανω στο στήθος μου.Βαριανασαιναμε και δεν μιλάγαμε καθολου.

'Αυτο ηταν-'

'Υπεροχο'ειπε διακόπτοντας με.Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου ως απαντηση και βγηκε απο μεσα μου ξαπλωνοντας δίπλα μου.

Εβγαλε το προφυλακτικό τυλίγοντας το και πετάγοντάς το στον κάδο με ενα τίναγμα.Εβαλε τα σκευάσματα πανω απο τα γυμνά σώματα μας και με πηρε αγκαλιά.

'Σ'αγαπω Χαρα.'ειπε μετα απο καποια λεπτα.

'Και εγω Αντρεα.Παντα!'ειπα και έκλεισα τα ματια μου βυθίζοντας με σε ενα γλυκό υπνο.

Ξύπνησα απο τα φιλία του Αντρεα.Ο πιο υπέροχος τρόπος για να ξυπνήσει κανεις!Χασκογελασα και άνοιξα τα ματια μου.Τον παρατηρούσα και χάιδεψα το μαγουλο του.

'Καλημέρα!'

'Καλημέρα μωρο μου!'είπε και μου χαμογέλασε.

'Μμμ...τρελαίνομαι οταν με λες ετσι.'

'Εεε τοτε να το λεω πιο συχνά!'ειπε και γέλασα ολόψυχα.

'Παμε να φάμε γιατι πείνασα λιγο;'ειπα παραπονιάρικα.

'Πως και πείνας πρωι πρωι!'