Μαζί σου|Book 1|[✔️]

~Τελος~

'Θα μου πεις τι εγινε;'με ρώτησε καθως κοιτούσα εξω με τα ματια μου στεγνά απο τα προηγούμενα δάκρυα μου.

Σκεφτομουν πως μου ειχε υποσχεθεί το 'για παντα' αλλα αθέτησε το λογο του.Μολις τωρα συνειδητοποίησα πως δεν υπαρχει το 'για παντα'.Ηταν απλα λογια του αέρα.Δεν αμφιβάλω πως δεν με αγάπησε ή πως δεν με αγαπάει ακομη αλλα τωρα σκέφτομαι το αντιθέτω,απο την προδοσία που νιώθω.

Η καρδια μου εχει σπάσει σε χιλια κομμάτια που δύσκολα θα μπορεσω να κόλλησω.Χρειζομαι αυτη την κολλά που θα την κανει οπως πριν ομως με τις ρωγμές αισθητές σε όλους.Δυσκολα βρίσκεται ομως.Εαν δεν τον βγάλω απο το μυαλό μου και απο την καρδια μου η κολλά δύσκολα θα βρεθεί.

Ηταν απλα ενας έρωτας,ενα φλερτ,τιποτα παραπάνω.Ναι.Αυτο ηταν.

Μα ποιον κοροϊδεύω;Τον αγάπησα και τον αγαπώ ακομη.Χωρις αυτον νιώθω τοσο μονη,τοσο αδύναμη!Αλλα πλεον θα πρεπει να αλλάξει αυτο.Δεν μπορει να ειναι το στήριγμα μου και η αγαπη τη ζωης μου.Γιατι με πρόδωσε και θα πρεπει να μάθω να ζω και χωρις αυτον.

'Στο παρτυ ο Αντρεας φασωθηκε με μια.'ειπα ξερά συνεχίζοντας να κοιτάω ολο ευθεία χωρις να παρω το βλεμμα μου απο το δρομο.

'Αποκλιεται!'ειπε σοβαρός.

'Και ομως.Εγω τους είδα με τα ιδια μου τα ματια.'ειπα με την προσοχή μου εξω,απο το παράθυρο του αυτοκινήτου,στο φεγγάρι και τα απεριόριστα αστέρια.

Εχουμε πανσέληνο....σκέφτηκα καθως παρατηρούσα λιγο ακομη το φεγγάρι και στρυφογιρνουσα το κολιέ που μου ειχε παρει δώρο.Ακομη δεν ξερω γιατι το φοράω.

Αα ναι!Γιατι ακομη τον αγαπάω και το κολιέ μου τον θυμίζει....

'Θες να μείνω μαζι σου;'είπε.Δεν καταλαβα πως είχαμε φτάσει στο σπίτι.Παιζει να πηγαινε με ιλιγγιώδη ταχύτητα για να φτασαμε τοσο γρηγορα.

'Οχι...δεν πειραζει.'ειπα κοιτάζοντας τα δάχτυλα μου που τα έμπλεκα μεταξύ τους.

Μου σήκωσε το πιγουνι με το δάχτυλο του και με κοίταξε βαθια στα ματια μου λες και μπορούσε να κοιτάξει μεσα στην ψυχή μου.

'Θα μείνω μαζι σου.'ειπε και έσβησε τη μηχανή.

Μολις μπήκαμε μεσα στο σπίτι πηγα στο δωματιο μου να βαλω μπιτσαμες.Μου έλειψε.

Το δωματιο μου δεν ειναι μεγαλο αλλα ουτε και μικρό.Το κρεβάτι ειναι απέναντι απο τη μπαλκονοπορτα με τα πολύχρωμα μαξιλαράκια να το περιβάλλουν.Το γραφείο μου που εχει απο πανω το παράθυρο με βοηθάει μερικές φορες να ξεχνιέμαι χαζεύοντας το.Τον αλλο τοίχο κοσμεί η βιβλιοθήκη με τα απεριόριστα βιβλια μου.Διπλα εχω εναν μεγαλο στρογγυλό καθρέφτη και μια εσωτερική ντουλάπα με τα ρουχα μου.