Sürekli karşılaşma

7 1 0
                                    

SELAAAAAAM OKUYAN BİRİSİ OLDUĞUNU SANMIYORUM AMA OLAKİ VARSA ŞUAN BU SATIRLARI OKUYORSA O KİŞİ ALLAH RİZASI İÇİ VOTE LASIN BİR ŞEY DAHA VAR SEVGİLİ BUNU OKUYAN KİŞİ GEÇMİŞ BAYRAMIN KUTLU OLSUN BİRDE FISILTI DİYE BİR KİTAP VAR BECCA FITZPATRİCK YAZARI

Şoke olmuş bir şekilde deftere baka kaldım bu yazı bana olamazdı o kadar eminim ki yani beni görmüş olamazdı. Defteri kaldırıp önüme döndüm ama sonra anlık bir karar ile defteri tekrar alıp yerimden kalkarak kapıya doğru yöneldim. Nede olsa benim değil bu yüzden geri vermeliyim. Koridoru geçerken kızlı erkekli bir lise son gurubu hızla buraya doğru ilerliyordu dehşetle kenara çekildim nihayetinde ben daha 9. sınıfım. Alt katta indiğimde zil çalmıştı pekkala başarabilirim tek yapmam gereken nöbetçi öğretmene yakalanmamak çıkış kapısına geldiğimde durdum nöbetçi öğretmen hala oyalanan çocukları içeri sokmaya çalışmakla meşguldü kapının önlerindeydi eğer o kapıdan çıkarsam beni yakalayabilir korkusuyla hızlı adımlarla arka kapıya süzüldüm. Dışarıdaki soğuk hava yüzüme ve bedenime minik iğneler olarak battılar hızlıca merdivenleri inip sigara köşesine doğru yürüdüm. Tam köşeyi dönüp defteri aldığım yere bırakacaktım ki sesler gelmeye başladı ahhhh salak kafam bu saatte ne bekliyordumki üst sınıflar dersi asıp burda takılmak isteyecekti. Onların yanındayken yürüyüp defteri bırakmak istemiyorum. Seri adımlarla arkama dönüp yürümeye başladım, tam bir kaç adım atmıştım ki biri adımı seslendi. Bu ses kesinlikle tanıdıktı hafızamda kısa bir tur atıp sesin sahibini düşündüm ancak hatırlayamıyınca arkamı dönüp bakmak bir kaç saniyemi almıştı. Karşımda meraklı bir sırıtışla Ceyhun'u bulmak kesinlikle planladığım bir şey değildi mesafeli bir gülümseme eşliğinde;

"Ceyhun ?"

"Ceren buralarda takıldığını bilmiyordum dersi asmak pek sana göre değil gibi " elbette değildi bu okulun bursunu elde etmekse baya zordu.

"Takılmıyorum sadece sabah birşeyi unutmuşum " ellerimi koluma ve bedenime sardım hava bayağı bir değişmişti ve ben ceketimi sınıfta unutmuştum

"Üşüdün tutmayım seni" elini saçına geçirdi ve tedirgin bir şekilde "istediğin zaman dükkana uğrayabilirsin ailem sahip ve bende bağzen orada çalışıyorum "

"Evet belki uğrarım " arkama dönerken "hoşcakal" diye anırdım

***

Ahhhhh son ders mutluluğu birkaç dakika sonra herkes sınıftan çıkacak ve servislere dolaşacak tüm gün Semih sabah benimle değilde Güneş ile oturdu diye trip attım ve sigara köşesinde kimse yokken defteri bıraktım bir iki tenefüstede Mira ile ilgilendim. Dilara eşyalarını toplamıştı bende hazır olunca aşağı inmek için ayaklandık. Koridorda yürüyor ve bizi çıkışa götüren merdivenlerden inerken kısa çok kısa bir anlığına Malfoy'u gördüm ve yerimde kala kaldım. Arda ya hızlı bir şekilde bir işim olduğunu mira ile ilgilenmesini söyledim. Malfoy'u gördüğüm zaman bir kişiyi azarlıyordu çok kızmış gibi bir hali vardı sesinin tonunda oldukça tehlikeli bir tını ve garip bir soğukkanlılık vardı çok tehlikeli görünüyordu konuştuğu kişiyi gördüğümde ise kesinlikle şaşırmıştım Malfoyun sözlerinden ve tavırından ürken ama fazla çaktırmamaya çalışan bir Ceyhun görmüştüm. Malfoy söyleyeceklerini kısa kesmişti ama malesef tam olarak ne dediğini çıkaramamıştım sadece hafif tehditleri ürkütücü bir şekilde söyleyerek insanın tenini ürpertiyordu. Ceyhun kafasını kaldırıp " hayır" dedi. Bu laf üzerine Malfoy kısa bir bakış atıp orayı terk etti.

Servise binip az önce olanları unutmaya çalıştım ve neden sürekli başkalarının işine burnumu soktuğumu anlamaya çalıştım. Semih müthiş bir enerji ile yanına oturmamı işaret ediyordu, yavaş adımlarla yanına gidip oturdum yüzü hayretle açıldı ve tatlı bir sesle

"Affettinmi çok özürdilerim sadece güneş ile aramız düzeliyor ve ben bundan mutluyum yoksa istemezmiyim yanıma gelip Dean in iblis olması ile ilgili saçmalıyıp hayran hayran bakmanı " evet doğru her sabah dean in şeytan olmasına gıcık oluyodum ama yinede o benim aşkım böceğim bir tanem deyip aptal aşık bakışlarından atıyordum

"Pekala önemli olan her zaman aşklardan önce arkadaşların geldiğini bilmen "

"Evet biliyorum üzgünüm " bir süre sonra neden hala hareket etmediğimizi merak ederek;

"Neyi bekliyoruz"

"Yeni gelen çocuğu senin bu sabah yanına oturduğun" yeni miydi acaba kaça gidiyordur. Ben bu soruları tam sorucakken Malfoy servise bindi, en arkaya yerine geçerken bana kısa bir bakış attı evet bana attı. Yanıma dönüp Semih'e sessiz bir şekilde

" adı ne" diye fısıldadım. Beni duymasını gerçekten istemezdim

"Kaan 11. sınıfmış"

Umudumun parçasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin