Ikaapat na Kabanata:
Ibabaon sa Limot
* Luke's POV *
"Oo."
"ANONG OO? HOY LALAKE SABI KO GUMISING KA NA AT MALELATE KA NA. NASA BABA NA SI IAN."
Minulat ko ang mata ko at pilit na niyakap ang katotohanan.
Pakingshet.
Isang panaginip lang pala.
Gusto kong umiyak. Gusto kong mag-wala. Gusto kong pumikit. Gusto kong matulog ulit at ituloy na lang ang panaginip ko.
"Ang gwapo mo pala kapag kagigising. Pero siguro mas gwapo ka kapag naligo ka." Naka-smiling face na sabi ni Ian. Wew. Nasa pinto may ko siya. May part two ang panaginip ko.
Naglakad ako papunta sa kanya.
"Padaan Ian."
"Padaan? Bukas naman ang pintuan ng puso ko para sayo ah."
"Gago. Maliligo na ako. 7 na kaya?"
"Ouch. Di man lang na-appreciate yung banat ko. Sige. Daan na. At papaliguan pa kita."
"IAAAAAAAAAAAAN!" Sigaw ko habang namumula. "ANO BANG PINAKAIN SAYO NG NANAY MO HA?" Sigaw ko uli.
"PEKPEK NG BABOY. PARA DAW MAKAPAGSALITA AKO NG DIRETSO!" Sigaw naman niya.
(A/N: Sa ilang probinsya po pinapakain talaga ng mga matatanda ang mga bata ng vagina ng baboy para hindi utal utal ang pananalita. Deal with it!)
"Whatever Ian." Hinubad ko yung sando ko sa harap niya at bago ako pumasok sa banyo na nasa likuran lang niya, bigla niya akong hinarang.
"Ian tabi. Late na tayo." Diin ko sa kanya.
"Luke, let me have some piece of that meat." Sabay kagat-labi. Hindi ko na napigilang mamula. Kaya sa sobrang hiya, pinalo ko yung hita niya. At sa kasamaang/kabutihang palad, sa gitna ng dalawang hita niya tumagos ang palo ko.
WHAT THE FUCK.
* Ian's POV *
Nagalaw niya.
Shet. Nagalaw niya.
Di. Na. Ako. Virgin.
Shet.
Alam mo yung tinginan namin kanina pagkatapos niyang magalaw si Junior?
AWKWARD! Namumula siya. Namumula din ako. Nakanganga siya, kagat-kagat ko yung labi ko.
Weew.
Hayun. Di ko siya nakakausap sa school kanina. Busy masyado eh. Wala kaming Free Time kapag Lunes. O sadyang iniiwasan lang niya ako dahil sa "Touch Me" incident?
"Lika na. Wag mo nang isipin yung kanina. Aksidente lang naman yun." Sabi sakin ni Luke.
Maintindihin talaga siya.
"Pero nakakahiya yun. Aaminin ko." Dagdag niya.
"Ikaw ang unang gumalaw niyan!" Sigaw ko sa kanya habang nasa kalsada kami. At pauwi na.
"Kahit na. Pareho naman tayong lalaki."
"Weh? Ipakain ko sayo to eh."
"Busog na ako Ian. Sayo na yang Burger mo."
Ay nako. Slow talaga.
Bakit kaya ganun?
Manhid ba siya or slow lang talaga siya?
Siguro naman hindi siya bulag para hindi makita yung mga lihim na kahulugan ng bawat titig ko sa mata niya. Or baka naman alam na niya kaso ayaw lang niyang i-entertain kasi he doesn't see me the way I see him?
* Luke's POV *
Sabay kaming naglalakad ngayon. At tahimik siya, mukhang nag-iisip ng malalim. Kagaya ko.
Sobra na ang ka-sweet-an niya sa akin. As much as possible binibigay ko naman ang best ko para pantayan yun.
Kaso pag napantayan ko yun baka pagdudahan na niya ako. Ayoko kasing pinaniniwala yung sarili ko sa mga bagay na imposible. Lalo na tong sitwasyon namin.
Kahit na gustong-gusto kong aminin sa kanya na mahal ko NA siya, wala akong magawa. Pano kung yung mga ginagawa niyang ka-sweet-an para sa akin ay for the sake of friendship lang?
Eh di nagmukha akong timang kapag inamin kong iba ang tingin ko dun sa mga pinaggagagawa niya?
At isa pa ayaw kong masaktan.
Kaya hangga't sa makakaya ko, kakalimutan ko na lang na mahal ko siya.
BINABASA MO ANG
Akala Ko Joke Lang? (boyxboy)
Teen FictionMay mga taong mahilig magpatawa, mahilig magbiro, mahilig sa kulitan.. Kadalasan sila yung mga taong tine-take for granted. Ina-underestimate. Pero deep inside, tao din yang mga yan. Sometimes di nga lang natin alam kung biro ba yung sinasabi nila o...