6| ıhlamur çiçekleri açtığında döneceğim

229 38 4
                                    

alec benjamin - let me down slowly

-30062019

Hayat, epeyce tuhaftı. Bir saniyeniz, diğerini tutmazdı. Sıradan bir insansanız, heyecan arardınız fakat hayatınız tamamen karmaşayla doluysa da tanrıya normal olmak için yalvarırdınız. Benim yalvardığım gibi. Bazen, bir şeyi yapmak için hayatınızın dönüm noktasını beklerdiniz aynı zamanda. İnsanoğlu asla bir şeyi kendiliğinden yapmaz. Mutlaka bir dönüm noktası bekler. Benim hayatımın ilk dönüm noktası; Lalisa'nın beni intihardan kurtardığı gündü. O gün, normal bir insan olmaya yemin etmiştim. Hayatımın geri kalanını, gerçekten de onun için yaşamaya başlamıştım. Şimdiyse, o gözlerimin önünde çürüyordu.

O mesaj meselesini çözememiştim. Ben öyle bir şey yazmamıştım ve mesajlaşma geçmişinde de o güne dair tüm mesajlar silinmişti. Bu bende şüphe uyandırmıştı fakat, ucuz bir dramada değildik. Ben mesajları görür görmez ''Aman tanrım bunu kesinlikle o yaptı!'' demeyecektim. Daha sonra da ''devam edecek'' yazısı çıkmayacaktı!

''Lalisa Manoban'ın ailesi?'' Hemen ayağa kalkıp doktora doğru adımladım. ''Bayan Manoban uyandı! Üstelik tamamen sağlam kendisi. Konuşabiliyor, sizi duyuyor, zihni de yerinde'' Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. Tanrıya milyarlarca kez teşekkür edip derin bir nefes verdim. ''Onu görebilir miyiz?'' Doktor başıyla onayladı. Hiç vakit kaybetmeden Lalisa'nın odasına girdim. Beni görür görmez hafifçe gülümsedi. ''Doktorlar çok aptal bir güneşin benim için endişelendiğini söyledi o yüzden uyandım. Normalde biraz daha uyumak niyetindeydim'' Kendiyle dalga geçmesine bile gülemedim o an. O iyi ya, bu benim için yeterli dedim kendime.

O iyi olacaksa, ben her şeyi yaparım.

Sedyenin yanındaki koltuğa oturup ellerini tuttum. ''Biri sana bir şey mi yaptı? Ne oldu sana?'' Bir anda, gözleri dolu dolu oldu. Yavaşça da akmaya başladı. ''Neden ağlıyorsun? Anlat güzelim, ne oldu sana?..'' Gözyaşlarını sildi. ''Ağlamıyorum ki! Yıldızlar kayıyor irislerimden''

''Onlar gözyaşı'' diye düzelttim onu. ''Ve onlar irislerde oluşmaz''

Çocuk gibi kaşlarını çattı. ''Hayır işte! Yıldız onlar! Sen göremiyorsun sadece!'' Ciddileştim. ''Lalisa, güzelim, ne olduğunu anlat lütfen'' Burnunu çekti. ''Benden iğreneceksin'' Avucumu yanağına yasladım. ''Öyle bir şey mümkün mü sence?''

''Bir adam,'' diye başladı sözüne. ''Senin telefonundan bana mesaj yazmış. Beni okulun karşısındaki araziye çağırdı. Ben bunun sen olduğunu düşündüm. Benden-'' Hıçkırdı. O, tir tir titriyordu.. ''Benden ayrılacaksın sandım. Gittim ve ilk söylediği şuydu; 'Roseanne şanslı bir orospu' Daha sonra..'' Gözleri dalar gibi oldu. Konuşmak istemiyordu ama beni cevapsız bırakmak istemiyordu da. ''Beni öptü, dokunmaya çalıştı, ittirdim fakat gücüm yetmedi. Bağırınca da vurmaya başladı. Sonra da kafama bir şeyle vurdu. Daha sonra bir adamın geldiğini, ve onun gittiğini gördüm sadece. Bilincim kapandı. Uyandığımda rüya olmalarını diledim fakat değildi..''

Cebimden telefonumu çıkardım. Babam olacak piçin instagramdaki fotoğraflarından birini açtım. Ah, yanındaki şerefsizi de unutmamak lazımdı tabii. Abimi. ''Bu muydu o?'' dedim babamı işaret ederken. Lalisa'nın gözleri kocaman açıldı. ''Hayır, Chaeyoung. Yanındaki''

Kan beynime sıçramıştı. Sinirden tir tir titriyordum. Benim çocukluğumu aldığı yetmemiş, bir de onun çocukluğunu almaya mı kalkmıştı? Ya kimse görmeseydi de, ona da yapsaydı aynısını?..

Aradan bir kaç gün geçti. Lalisa taburcu edildi ve evime geldik. O bu haldeyken, onu gözümün önünden bir an bile ayırmayacaktım. Fakat Lalisa artık her gece kabus görüyor, ağlıyor ve benden özür dileyerek sayıklayıp duruyordu. Tıpkı, benim yıllar önce yaptığım gibi. ''Özür dilerim anne, kendimi koruyamadım. Çok aptaldım. Ne olduğunu anlayamadım. Ama anne, ben de daha çocuktum, nasıl bilecektim?..''

O an, gidip Lalisa'yı şu ömrümde ilk ve tek kez öpmüştüm. O da şaşırmış, ne olduğunu anlayamamış fakat karşılık vermişti. Dudaklarına son bir kez öpücük kondurduktan sonra, ''döneceğim'' demiştim. Deri ceketimi sırtıma atıp, neredeyse her yere kendimle beraber taşıdığım çakımı da cebime atmıştım. Döneceğim, ayçiçeğim. Ihlamırlar çiçek açtığında..



-

Çok geciktim özür dileriim

Sizi seviyoruum<33

Sizi seviyoruum<33

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Chaelisa'yı, Fur Lice'i ve beni çok çok sevin~♥

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Chaelisa'yı, Fur Lice'i ve beni çok çok sevin~♥

fur lice, chaelisaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin