30. Alleen

118 10 0
                                    

Ik zit al 1,5 uur in de kamer als ik hoor dat mijn telefoon een bericht binnen krijgt. Onbekend nummer. Ik kijk naar de foto en gok dat het Hunter is.

Hunter:

Ik ben in Brussel, Brussel Expo, hal 12, in de V.I.P. ruimte. Moet hier zijn voor foto's en een interview. Ik heb informatie over Chantal gevonden. Jij bent hier waarschijnlijk ook. Over halfuurtje afspreken in kamer 15?

Gr. Hunterrr

Ik stop mijn telefoon in mijn tas. De deur gaat open. Het is Luke. Na het concert in Amsterdam zijn we 3 dagen lang alleen maar samen geweest. Nu ben ik de hele avond alleen. En morgen avond ook. De hele tour eigenlijk. Waarom heb ik dit eigenlijk gedaan? Doordat ik zoveel bij hem was ben ik écht van hem gaan houden maar hij is zo vaak weg. Ik ben zo dom...

"Babe we moeten op, loop je met me mee?" Luke ziet dat er een traan over mijn wang rolt. Hij geeft me een lange knuffel. Dit is waarom ik van hem houd. Hij moet nu op maar het maakt hem niets uit, hij geeft nu alleen om mij. Luke geeft een kus en veegt met zijn duim mijn tranen weg.

"Heb je er zin in?" Ik probeer te lachen. "Ja het publiek is wild!" zegt Luke en hij kijkt me aan. "Maar ik zal de hele avond jou prachtige gezicht moeten missen" hij pakt mijn hand en samen lopen we naar het podium. Ik begroet Ashton Calum en Michael snel die ongeduldig staan te wachten. Ik geef Luke een kus en met zn 4en lopen ze het podium op. "

"HELLO BRUSSEL!" Ashton's stem vervaagd op de achtergrond door het wilde gejuich.

Ik loop naar kamer 15. Die is hier dichtbij. Ik klop 3 keer op de deur. "Kom binnen" hoor ik. Ik doe de deur open en kom binnen in een grote, luxe kamer. Ik zie Hunter achter een laptop zitten. Zonder op te kijken klopt hij met zijn hand als teken dat ik moet gaan zitten.

"Waar zal ik beginnen.." begint Hunter. Hij momelt wat en na een paar klikjes verschijnen er wat foto's van een meisje op het scherm van de laptop.

"Dit is dus Chantal Rivero" vervolgt hij. Hij klikt nog een paar keer. "Ze is 19 jaar en heeft een tijd met de band samengewerkt." Er verschijnen nog meer foto's. Van Luke en Chantal samen in een restaurant en foto's waarbij ze samen op de foto gaan voor fans. Dit kon ik verwachten. Natuurlijk is mij geen happy ending gegunt..

Mijn ogen staan vol tranen. Ik moet Luke al delen met miljoenen andere fans, miljoenen meisjes. Maar hem delen met Chantal.. ze zien er zo close uit op de foto's samen.

"Deze foto's zijn 2 maanden geleden genomen en deze eergisteren. Er gingen geruchten dat ze aan het daten war-"  zegt Hunter

Ik kan het niet meer inhouden. De tranen stromen over mijn wangen. Hij is mijn vriendje. En hij gaat nog steeds om met haar zoals hij eerst deed, super close. En ze werken niet eens meer samen. Ze is een maand geleden ontslagen, ik weet niet waarom. Maar wat ik wel weet is dat Luke nog wel tijd vrijmaakt voor haar.

Hunter kijkt me aan. "Wat is er?" vraagt hij. Ik kijk weg. Hij mag niet weten dat Luke en ik een stel zijn. Maar waarschijnlijk weet hij dat al, aangezien in nu moet huilen om foto's van Luke met een ander meisje. "Je kan me alles vertellen.." vervolgd Hunter. Ik voel twee stevige armen om me heen en geef me over. Ik laat me helemaal gaan. Na een tijdje zijn alle tranen op en laten we elkaar los. "Kan ik je echt vertrouwen?" vraag ik, en ik kijk hem aan. "..Altijd" zegt Hunter.

"Nou..Luke en ik zijn sinds een paar dagen een stel, niet officieel maar dat vind ik en dat is duidelijk door alle dingen die we samen doen.." Ik ben even stil en kijk Hunter weer aan. Hij knikt als teken dat ik door moet praten en dat hij ook écht luisterd.

"..Ik vind het lastig dat ik hem met iedereen moet delen Hunter, met Chantal.. en niemand die erachter mag komen" Ik begin weer te snikken. "Dus je bent niet zijn nichtje?" vraagt Hunter zacht. Ik schud mijn hoofd.

"De tour gaat vandaag gewoon weer door, en dat betekent dat ik hem super weinig ga zien. Het was ook te verwachten. Natuurlijk, dit hoort erbij maar.. -maar toch" zeg ik. Hunter veegt de tranen weg die weer over mijn wangen stromen. "Je wilt het liefst de hele dag bij hem zijn, en hem niet missen. Je wilt hem voor jezelf, en hem niet delen met de wereld" zegt Hunter. Ik kijk op.

"Precies dit.." Ik geef Hunter een knuffel. "Jij begrijpt me"

Na nog een lange tijd te hebben gepraat over vanalles en nogwat besluiten we om naar de McDonald's te gaan, aan de overkant van de hallen. Ik heb Hunter ook gevraagd of hij in zijn intervieuw, dat hij straks heeft met de jongens, wat kan vragen over Chantal. We lopen de kamer uit, door de hal. We komen aan bij de ingang van de zaal waar de jongens optreden. De deur staat open. Door het verhoogde podium kan ik Luke net zien. Ik weet niet of hij kijkt. "Zullen we gaan? Ik kan wel een paard op" zegt Hunter, en hij trekt me mee de hallen uit.

Het 30e hoofdstuk alweer! Ik ben super blij en ik wil jullie super graag bedanken! Ik ben al over de 500 reads heen en allemaal dankzij jullie! Super bedankt! Hou van jullie ♡♡♡

I think i've got a problemWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu