I think i've got a problem

42. Liefs,

Ik blijf vooruit staren. Oke, net stond ik dan wel met ze op een podium waar een paar duizend man naar me keken, maar nu sta ik samen in één kamer met ze. De man in het nette pak verlaat de kamer en de kleine bewaker kijkt om de hoek. Hij kijkt me aan en maakt een gebaar als teken dat ik geen gekke dingen moet doen. Ze wilden me dus alleen spreken..

"Daar zijn we weer.." zegt Calum. Hij begrijpt best dat dit voor mij een hele rare avond is.

"We zullen maar gelijk zeggen waarom je hier naartoe bent gebracht.." zegt Calum.

"..en waarom ik je terug riep." zegt Luke er blozend achteraan.

"Ja, ik vond het al een beetje raar" zeg ik eerlijk. Het is best bijzonder dat ik een gesprek heb met wereld sterren, terwijl het voelt alsof ik ze al zo lang ken, en dan niet alleen door sociale media.

"Calum zag je voor de pauze staan, en hij vertelde ons in de pauze dat hij je ergens van kende" legt Luke uit. Ik slik. Waarvan zouden ze me moeten kennen? Als ze me op instagram hadden gezien hadden ze toch wel gevolgd?

"Toen Ash, Mike en ik dat hoorde zochten we je na de rust in het publiek en al snel hadden we je allemaal gevonden." gaat Luke verder. Calum knikt.

"Daarom keken jullie onze kant op! Nu snap ik het!" zeg ik.

Calum en Luke kijken me aan. "Onze?" vragen ze in koor.

"Ja ik ben hier met een vriendin, ze staat nu denk ik alleen in de zaal te wachten.." zeg ik terug. Luke staat op van zijn stoel en geeft iets door aan de bewaker die buiten staat. "Ze komt hiernaartoe" zegt Luke als hij weer zit.

"Maar we herkende je allemaal ergens van.. Heel vaag. Daarom hoopte ik dat je even kon praten." zegt Calum. Ik moet lachen. "Voor jullie heb ik genoeg tijd!"

De deur gaat open. Lonneke kijkt om de hoek. Haar ogen worden nog groter. "Kom binnen!" zegt Calum. Lonneke en ik geven elkaar snel een knuffel en ze gaat naast me zitten. "Ik heb alles al gehoord van die kleine bewaker" fluistert Lonneke zacht. Ik knik. Op dat moment gaat de deur weer open en komen Ashton en Michael ook binnen gelopen. Ik zie dat Lonneke heer erg haar best doet om zich in te houden, aangezien Mikey haar favoriet is. Ik had daar  in dat opzicht minder moeite mee, omdat mijn droom zo echt leek en ik toen al zoveel met ze had 'meegemaakt'. Maar het zal later wel helemaal tot me doordringen dat dit de eerste echte en waarschijnlijk ook laatste keer is dat ik ze in het echt zie, en met ze mag praten. Dat is bijzonder hoor..

"Maareh misschien kunnen we elkaar beter leren kennen, dan komen we er vanzelf wel achter waar we je van kennen-" zegt Luke. Net op het moment dat ik wilde vragen wat hij daarmee bedoelde gaat de deur weer open. De man in het nette pak komt binnen. "Jullie moeten over 10 minuten naar een interview voor een bekende krant uit New York." zegt hij. "Jullie kunnen dus niet te laat komen." Iedereen knikt. Snel staat Lonneke op. "Mogen we misschien nog een paar foto's maken als aandenken?" vraagt ze. Ik knik hevig 'ja'.

"Natuurlijk! Guy, kan je wat foto's maken van ons samen?" vraag Ashton. Guy is de kleine bewaker. No shit. Dit kan er ook nog wel bij. Dezelfde naam..

Als eerst gaan Lonneke en ik met Michael op de foto. We leggen allebei ons hoofd op zijn schouders en hij houd ons bij ons middel beet. Dan gaan Lonneke en Mike samen op de foto. Daarna gaan we met Calum op de foto. We maken met zn allen duckface. Daarna gaan we met Ashton op de foto. Als Guy aftelt en bij 1 is, steken Lonneke en ik allebei onze handen naar voren en laten onze vingers zien. Omdat Ashton van die lange vingers heeft. Hij schiet in de lach. Daardoor is het een komische foto. Daarna gaan we met Luke op de foto. We geven hem allebei een kus op zijn wang. Daarna ga ik alleen met Luke met de foto. Ik knijp in zijn wanger en hij in de mijne. Na de foto loopt Luke naar Guy en fluistert iets in zijn oor. Dan loopt hij weer terug. "Nog één foto" zegt Luke.

"Kan je me een kus op mijn wang geven?" vraagt hij. Ik moet lachen. Normaal zijn het de fans die het vragen, maar oke. Ik geef Luke een kus op zijn wang. Guy telt af. Bij 1 draait Luke zijn hoofd om naar mijn kant. Onze lippen raken elkaar. Snel trek ik terug. Ik word rood en moet lachen.

"Oeeeehhh!" gilt iedereen om ons heen. "Wat is je e-mail? Dan stuur ik de foto door" zegt Guy met een stiekeme glimlach. Ik geef mijn e-mail.

De jongens moeten weg. Iedereen loopt de kamer uit. Luke pakt mijn middel beet. "Vergeet straks niet mijn briefje te lezen dat Calum aan je gaf" fluistert Luke zacht als hij mijn middel los laat en achter de andere jongens aan weg loopt. Ik blijf staan. Daar gaan ze. Calum kijkt achterom. "Doei Leyla en Lonneke!" zegt hij, en knipoogt. Ik knik. Lonneke ik lopen achter de bewaking aan de andere kant op. Het stadion is helemaal leeg. We lopen naar de parkeergarage.

Eenmaal thuis loop ik gelijk door naar mijn kamer. Ik pak mijn laptop en open Twitter. 1 nieuwe volger. Nieuwsgierig klik ik.
Luke Hemmings is begonnen je te volgen.

Zonder na te denken haal ik het kleine briefje uit mijn broekzak. Langzaam vouw ik het open.

"Hey, jammer dat we afscheid moesten nemen. Ik zou je graag beter willen leren kennen. Zullen we een keer afspreken?
Liefs,
Luke."

Einde.

In een fanfiction kan je je fantasie de vrije loop laten gaan. Ik vond het super leuk om dit boek te schrijven! Ik hoop dat jullie het ook leuk vonden om te lezen.

Ik ben begonnen aan mijn 2e boek! Het is een vervolg op dit boek en je kan het vinden onder de titel:

'You drive me crazy'

Veel leesplezier!
Love xx