Note: comment and vote po :)
---
IVAN (My Love, My Enemy) Chapter 2
"Vani, wag kang malikot." saway ni Mico
habang nagpapaligo sa kanyang alagang aso.
Para namang tao kung makaintindi ang aso at
agad itong nag-behave.
"Good dog." natuwa si Mico sa inasal ng
kanyang aso. "Ito na, lalagyan na kita ng
shampoo. Huwag malikot."
Natapos ni Mico ang pagpapaligo sa aso ng
walang kahirap-hirap. Hinugot niya sa pagkaka-
sampay ang tuwalya na sinampay niya kanina
para ipam-punas kay Vani. Binalot niya ito at
kinarga. Papasok na sana siya sa loob ng bahay
nang masalubong niya ang kanyang ina.
"Tapos ka na pala." si Laila ang ina ni Mico.
"Yes Ma." ngumiti siya sa ina.
Bahagyang nagulat ang dalawa ng pumiglas si
Vani para maka-wala sa pagkaka-karga. Hindi na
nag-react si Mico pagkatapos noon. Hinayaan
na niyang maglaro ang bagong paligong alaga sa
kabuuan ng kanilang bahay. Muli niyang itinuon
ang sarili sa ina.
"Ma, bakit po?"
"Gusto lang sana kitang tanungin kung ano ang
lulutuin natin mamaya."
"Ah... ganun po ba?" saglit na tumigil si Mico.
"Basta Ma, huwag mawawala ang spaghetti ha?"
"Spaghetti?" napa-kunot noo si Laila. "Pang-
hapunan ang lulutuin natin."
Alam ni Mico ang tinutukoy ng ina. "Basta Ma,
kahit pang-isang tao lang ang luto."
"Teka, wala akong maalalang bata na pupunta
mamaya. Sila lang naman ang inimbita natin."
"Yup, pero ang kakain eh baka isip bata pa rin."
sabay tawa.
"Ah, alam ko na ang tinutukoy mo." natawa si
Laila habang nakatingin ng maka-hulugan sa
anak.
"Ma?" saway ni Mico. "Gusto ko lang ma-
apreciate niya ang muli naming pagkikita."
"Oo na. Ang lakas maging defensive."
Natawa siya sa pambubuking ng ina. "
Siyempre, may ibig sabihin ang tingin nyo eh."
"Pero ano pa ang lulutuin natin?"
Nagbigay si Mico ng ilang ideya para lutuin.
Nagtapos sila sa tatlong putahe at ilang
panghimagas.
"Okey na ba iyon?" tanong ni Laila para
masiguradong final na ang napag-usapan.
