euphoria. |namgi❀

3. Gün

🌻Aaron Smith - Dancin'🌻

Üçüncü günün sabahı biraz daha bulutluydu sanki, kasvetli ve yağmurluydu, bir çocuğun gözyaşı, yağmurun son damlasıydı.

Üçüncü gün belli ki gerçekten yağmurlu geçecekti.. Yoongi ve Namjoon için yağmur çok özeldi. Tanıştıkları gün ikisinin şehrine de aynı anda yağmur yağmıştı ve ikisi de yağmura aşıktı, hatta tapıyorlardı.

O sabah gözlerini ilk açan Namjoon'du, kollarındaki Yoongi'ye bakıp iç geçirdi.. O gerçekten çok güzeldi ve inanıyordu ki hiç kimse onu hak edecek bir kalbe sahip değildi, asla da olamayacaktı. Yoongi çektiği hiçbir acıyı hak etmeyen, yaşadıklarına rağmen hâlâ saf olan bir çocuktu Namjoon'un gözünde.

Namjoon onu uyandırmadan sessizce kalkmaya yeltenmişti ki Yoongi hassas olan uykusundan anında uyandı. Gözlerini henüz açamadığından tıpkı minik bir kediye benziyordu, bu Namjoon'u fazlasıyla gülümsetti.

"Ah.. Namjoon, bugün hiç yataktan çıkasım yok."
"Öyleyse, biz de bugün hep yatakta kalırız."
"Nasıl olacak ki o?"
"Bekle beni." Namjoon son cümlesini söylerken Yoongi'nin tam aksine enerjik bir şekilde yataktan kalkmış ve hemencecik odadan çıkmıştı. Yoongi tabii hiçbir şeye anlam verememişti.

Dakikalar sonra Namjoon elinde gerçekten kocaman bir tepsi ile geri döndü; içinde kahve, bir sürü abur cubur ve içki olan bir tepsi ile. Komodoinin üzerinde yer açıp tepsiyi üzerine bırakırken Yoongi'ye gülümsedi ve ardından Yoongi'nin yanınde tekrardan yerini aldı.
"Harika bir arkadaşım öyle değil mi?"
Yoongi hafifçe gülümsedi, "Ve de, harika bir koca adayısın Kim Namjoon."
Namjoon biraz olsun utanmıştı ve konuyu değiştirmek için yeltendi, "Şey, sen hâlâ müzik üzerine çalışıyor musun?"
Yoongi'nin neşesi ve yüzündeki aydınlık bu soruyla biraz olsun sönmüştü, "Elbette. Aptal bir grubun beni terk edip gitmesi müziğime engel değil."
"Parçalarını dinlemek için can atıyorum Yoongi."
"Şu son bir aydır elimde yeni bir şey yok ama, bu ayı tamamen kitap okuyarak geçirdim." Usulca Namjoon'un koluna sarıldı Yoongi.
"Ne okudun bakalım?"
"Demian."
"O kitap muazzam Yoongi.."
"Evet, bilirsin.. kitapları insanlardan daha özel bulurum lâkin, sen en az o kitap kadar muazzamsın Namjoon."

O gün gökyüzü yavaş yavaş yerini karanlığa teslim edene kadar Yoongi'nin müziği, Namjoon'un çizimleri ve kitaplar üzerine büyük bir sohbet geçti aralarında. Hava kararmaya yakın Yoongi içmeye başlamıştı, normalde çekinmesi gerekirken Namjoon'un yanında içmeye hiç çekinmemişti çünkü onlar gerçekten çok yakındılar. Namjoon da viskisinden bir veyâhut iki yudum almaya başlamıştı, fazlaya kaçırmamaya dikkat ediyordu çünkü Yoongi'ye sahip çıkmalıydı elbet. Hava tamamen zifiri karanlıkla buluştuğunda, Yoongi bir süre daha içip ayağa kalktı ve ışıkları tamamen açtı, ardından da müzik çaları.
"Hadi, dans edelim."
Namjoon fazlasıyla şaşırmıştı, "Ne? Sen, ben ve dans? Pardon, ne?"
Yoongi onu elinden tutup ayağa kaldırmaya niyetlenmişti, Namjoon da onun bu hareketine pek itiraz etmeden kalkmıştı fakat hâlâ Yoongi'nin ne yapmak istediğini anlamıyordu.
"Yoongi, ne alaka gerçekten..?"
Yoongi Namjoon'un iki elini de tutuyordu, başını yukarı kaldırıp onunla göz teması kurmaktan hiç kaçınmadı,
"Namjoon, bak.. ben biraz olsun bir şeyleri önemsememek istiyorum. Lütfen, dans edelim. Yarın yokmuş gibi eğlenelim, saçma sapan şeyler yapalım. Öleceğim ve ben mutlu ölmek istiyorum." Namjoon hiçbir şey söylemedi, tam tersine, gitti ve müzik çaların sesini daha da arttırdı.
Aaron Smith - Dancin'

İkisi de gerçekten danstan pek anlamıyorlardı ama çılgınlarca eğleniyorlardı, dans etmeye başlar başlamaz Yoongi Namjoon'un hareketlerine gülmeye başlamıştı bile, işin garibi Namjoon da gülüyordu ve önemli olan da buydu işte. Eğlenmek, yarın yokmuşçasına.
Yarın yoktu belki ama umut daima vardı ve küçük bir dans bile o umuda çiçek açtırabilirdi.

Neredeyse bir saat boyunca dans ettikten sonra ikisi de kendini yatağa bıraktı, nefes nefese gülüşürlerken Yoongi doğruldu ve Namjoon'un dudaklarına hediye niteliğinde minik bir öpücük bıraktı.

"Teşekkür ederim Namjoon."