Open Letter For The Man I Love

3 1 0
                                    

Open Letter For The Man I Love
-Clgnus.Mdevl
@cali

I'll start off from the very beginning. Simula palang bata ako ay palagi akong sinasabihan ng nanay ko na 'Sa hinaba haba ng prusisyon ay sa simbahan parin ang tuloy at kung minsan may mga tao talaga na nakalaan para saatin na saktan tayo upang turuan tayo maging matatag. Kaya anak wag ka matatakot magmahal at sumugal dahil hindi mo malalaman ang resulta kung hindi mo ito sususbukan. Parang experimento lang na kinakailangan ng matinding pananaliksik ganun rin ang pag-ibig anak.' at ngayon ko lang napagtanto na tama ang sinasabi niya. Na meron talagang tao na tuturuan ka ng leksyon. Ang isang tao na sasaktan ka, wawasakin ka at paluluhain ka pero ung tao rin na un ang magiging dahilan para maging matatag ka sa buhay na ito.

Nung una palang kitang nakita ay alam ko na agad na ikaw ang babae na gusto kong pakasalan. Ang babaeng gusto kong makasama panghabang buhay. Masaya tayo sa mga nagdaang taon ngunit walang pinagkaiba sa ibang may relasyon; napapagod, nagkakasakitan, nasasakal, at higit sa lahat pinipiling bumitaw.

Napapagod na ako. Nasasakal na ako. Nagkakasakitan na tayo. Pero ikaw lang ang pumiling bumitaw agad.

Ako? Kahit na ganun na ang mga nararamdaman ko ay pinili ko paring kumapit at humanap ng paraan para mag 'work' pa ang relasyon natin pero wala eh. Ikaw ang kusang bumitaw nung napagod ka na.

Nasasakal na ako dahil parati kang praning na akala mo maagaw ako ng ibang babae sa isang tingin lang. Hindi ako ganun, at mas lalong hindi ka madaling palitan. Ebidensya na ang paghihirap ko noon. Palagi mong sinasabi na meron akong iba. Na hindi na kita mahal. Pero ang totoo ay ikaw ang may affair sa ibang lalaki.

Nagkakasakitan na tayo dahil maya't maya ang bangayan natin hanggang sa umaabot sa punto na nakakapag bitaw tayo ng salita sa isa't isa na nakakasakit sobra sa damdamin.

Bumitaw ka sa mga pangako mo. Bumitaw ka at ang ginawa mong rason ay ang pagkukulang ko ng oras sayo kahit na ang totoo ay matagal ka nang may karelasyon na iba.

Simula elementary ay may doubt na ako sa sarili ko. Wala akong confidence sa sarili ko. Tuwing may umaamin saakin na may gusto sila saakin ay hindi ko na binibigyan ng atensyon dahil inaakala ko na pinaglalaruan lang ako. Palagi ko kasing sinasabi sa sarili ko na walang magkakagusto saakin dahil pangit ako.

Kahit pa sinasabi palagi saakin na 'Walang tao na pangit except nalang kung hindi ka tao.' pero wala eh. Un kasi ang nararamdaman ko.

Tumungtung ng Grade 7 ay doon ako nagsimulang pumasom sa relasyon. May babae akong nagugustuhan noon na alam ko naman na hindi niya kayang suklian ang nararamdaman ko dahil may mahal na siyang iba.

Umalis siya at lumipat ng school. Doon ko nakilala ang kauna unahan kong girlfriend. Nag last lang kami ng 3 weeks dahil alam ko naman na pinaglalaruan lang namin ang sarili namin. Masaya akong makita siya ngayon na masaya sa iba. Natagpuan niya na talaga ang lalaking mamahalin niya at seseryosohin niya.

Grade 8 pangalawang girlfriend ko at tumagal lang kami ng dalawa at kalahating buwan dahil may sakit siya. Bacterial meningitis ang sakit niya. Namatay siya noong Marso 26, 2017. Un rin ung taon na nakilala kita.

Lumipas ang siyam na buwan at nakilala kita. Masayang masaya ako dahil nakikita ko ang sarili ko na kasama ka sa pagtanda. Kaso ganun ka rin ba saakin?

Iba ang pinagarap mong makasama sa pagtanda. Ipinamulat mo saakin na hindi lahat ng gusto natin ay nakukuha talaga natin. Minsan may mga bafay talaga na hindi natin mapasakamay kahit na anong asam natin dito.

Ito lang ang masasabi ko sayo love. Thank you sa lahat. Thank you para sa mga ala-ala na ginawa natin. Sa maganda at masayang pakiramdam noong may tayo pa. Sa mga panahon na napapatawa mo ako. You brought happiness into my life as well as pain.

Pero kahit ganun ay hindi parin ako na bitter sayo. Siguro nga kinakailangan ko lang sanayin ulit ang sarili ko na wala ka kagaya nung mga panahon na hindi ka pa dumadating sa buhay ko.

We only lasted for 1 year and 4 months. I loved you more than myself-which was my biggest mistake because I didn't leave any love to give to myself. I poured it all in you.

I love you love and no one can replace you in my heart. I didn't do 'revenge' because I know revenge won't do me any good. So I'll just let things flow. I'll just follow what God has planned for me.

Love, now I am officially letting you go. I think it's time for me to start a new chapter in my life. I will continue to take this journey even though I'm taking it without you; but, I know there is someone out there destined to be mine. Destined to love me for who I am and will accept the whole me.

I'm so proud of myself because suicide has crossed in my mind several times; but, still here I am fighting not only for myself but also for my family. Striving hard to survive in this beautiful yet cruel world we live in. Society will forever be toxic.

The world is fair, only those people who live in it are the ones being unfair.

Despite of all the things you did to me-still I managed to forgive you. Dahil nagmahal ka lang at walang masama pag nagmamahal ka.

I'm so happy to see you finally being happy withe the person you chose to be with. I wish you and your love ones all the best. Goodbye and God bless.

Adios, mi amor.

One Shot StoriesDonde viven las historias. Descúbrelo ahora