တစ္ညလံုးအသည္းအသန္ငိုေႂကြးမႈရဲ႕ရလဒ္ကမနက္က်ေနမေကာင္းျဖစ္၍ေက်ာင္းမသြားႏိုင္ျခင္း။
T:"Chennie...ဘာလို႔ဆင္းလာတာလဲ? Mommyယူလာမွာေပါ့"
C:"Mommy....Hyungေကာ?"
T:"Yeollieကသူ႔အခန္းထဲမွာေလ ဘာလို႔လဲ?"
C:"Hyungေရာေနေကာင္းရဲ႕လား?"
T:"အဖ်ားေတာ့မ႐ွိဘူးChennieရဲ႕....ဒဏ္ရာသက္သာဖို႔ပဲေစာင့္ရမွာ လာ....ဆန္ျပဳတ္လာစား"
C:"Mommy.....Daddyေကာ?"
T:"မသိဘူး"
C:"ဟင္....ရန္ျဖစ္ထားၾကတာလားဟင္? အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔Mommyရယ္....Daddyကိုစိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္"
T:"Chennie!! မင္းDaddyဘက္ကေန၀င္ေျပာေပးမေနနဲ႔! ကိုယ့္သားတစ္ေယာက္လံုးကိုစြန္႔လႊတ္မယ္လို႔ေျပာတဲ့သူ႔ကိုMommyခြင့္လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး ၿပီးေတာ့သူဘယ္သြားလဲMommyတကယ္မသိဘူး မေန႔ညတည္းကထြက္သြားၿပီးျပန္မလာတာ ကိုယ့္ဘာသာစားစရာ႐ွိတာစား....ၿပီးရင္ေဆးေသာက္ၿပီးအနားယူ....Yeollieကိုေဆးသြားလိမ္းေပးလိုက္အံုးမယ္"
သူဟာတကယ္မေကာင္းတာပဲ.....
Hyungအ႐ိုက္ခံရေအာင္လုပ္မိတယ္.....
Daddyေဒါသထြက္ၿပီးအိမ္ကထြက္သြားေအာင္လည္းလုပ္မိတယ္.....
Mommyနဲ႔Daddyရဲ႕ဆက္ဆံေရးကိုပါဆိုးရြားေစျပန္သည္......
သူကဘာလဲ.....
အျမဲအိမ္မၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္လုပ္ေနမိတာလား......
သူကၿဂိဳလ္ဆိုးလား.....
သူကအေႏွာင့္အယွက္တစ္ခုမ်ားျဖစ္ေနမလား......
ငယ္ငယ္တည္းကေသမယ့္အေရးေသသြားပါလား.....ဘာလို႔ျပန္႐ွင္လာတာလဲ.....
"Chennie....ငိုေနျပန္ပီလား? တိတ္ပါေတာ့ကေလးရယ္ သားအမွားေတြမွမဟုတ္ပဲ"
"Chennieအျပစ္ေတြပါArjushi....အေပၚတက္ေတာ့မယ္"
"မနက္စာမစားေတာ့ဘူးလား?"
YOU ARE READING
FROM HATE
Fanfictionလူကြီးတွေရဲ့အမုန်းဟာ ကလေးတွေအထိသက်ရောက်နိုင်မလား? ကလေးတွေရဲ့အချစ်ကို လူကြီးတွေရဲ့အမုန်းကတားဆီးနိုင်မလား? ကလေးတွေရဲ့အမုန်းကကော လူကြီးတွေရဲ့အမုန်းနဲ့ယှဉ်နိုင်မလား?
