KALBİMİN MAGANDASI

*3*

Kalbim heycanla hızlanmaya başlamıştı.  Bana hediye almıştı.  Salak salak sırıtıyordum.  Aniden kendime vurdum.  Kendine gel lan Beren . Bir anda gönül yaylarim gevşemişti.  Kutuyu kenara bırakıp bandanayi boynuma takmıştım.  Takarken kollarımdaki bandajlar yüzünden zorlanmistim.  Yakışmıştı bence . Ayna olsa bakardım ama yoktu .  Kafamı dinlemeye devam ederken can sıkıntısından da ölüyordum.  Umarım şu bacağım çabuk iyileşir yoksa yatakta yatmaktan kendimi serum şişesiyle boğardim.  Tamam çok saçma bir şey ama o derece yaparım yani .  Kapı açıldığında sevinmiştim.  Ata önce kafasını sokup içeriye bakmıştı . Sonda bütün bedeniyle içeriye geldi. 

" kardeşim nasılsın " deyip elimi tuttu . Ata sevdiklerine o kadar çok düşkünki birimize bir şey olsun koşar gelir yardım ederdi . Sinirlenince de tam sinirlenirdi. 

" iyiyim de canım çok sıkılıyor " dedim oflayarak. 

" ya sabret akşama çıkarız zaten " dedi .

" ya hava almak istiyorum lütfen beni çıkart " dedim yalvararak baktım.  Tabiki blöftü. 

" bekle tekerlekli sandalye bulup geleyim " deyip odadan çıktı. 

Kapı açıldığında gelen Barandi .

" Ooo hemen takılmış " dedi gülümseyerek .

" teşekkür ederim '' dedim .
O an içeriye Ata daldı. 

" Beren  tekerlekli sandalyeler dolu ya " dedi .  Hay ben şansımı. 

" of şansızlık başıma vurdu gene " dedim

" ne oldu ne için lazım " dedi Baran. 

" ya canım sıkılmış hava almak için dışarıya çıkacaktık ama yokmuş " dedi Ata .  Ve ekledi " Ben bir bizimkilere bakayım " dedi ve gitti .
 
Baran ayaklanıp beni kucağına aldığında gözlerimi açtım. 

" napiyorsun Baran " dedim

" hava almaya cikicaz " dedi ve eliyle yatağın üzerindeki pikeyi gösterdi.

" al şunu da üşütme " dedi .

İkiletmeden alıp üzerime geçirdim.  Hastaneden çıkarken bütün gözler bize dönüyordu.  Bahçeye çıktığımızda beni yavaşça  çimlere bıraktı.  Ağaca yaslanıp bacaklarımı uzattım.  O da karşımdaki ağaca yaşlandı. 

" rahatsın demi " dedi üzerime bakarak. 

" evet teşekkürler " dedim .

" söylesene motora neden bu kadar düşkünsun "

"Erkeklerin arasında büyümekten dolayı " diye kısa kestim.  Aslında çok uzundu ama kısa ve öz söyledim. 

" açıkçası seni biraz daha yakından tanımak istiyorum " dedi .

" neden ne işine yarayacak ki " dedim gülerek. 

" aynı ortama girip çıkıyoruz merak ediyorum sen beni merak etmiyor musunuz "

Aslında evet azıcık merak ediyordum ama içime atıyordum. 

" ailem küçükken öldü bende yetimhanede kalıyordum.  Lise de bizimkilerle tanıştım.  Ve o mekanı aldık.  Evimiz oldu . Birbirimize aile olduk yardım ettik derken motora merak sardım.  Çünkü bizimkiler sürekli mekana getirip duruyorlardi.  Öyle böyle bana öğrettiler ben de o zamandan beri çok seviyorum.  "

" erkek arkadaşın oldu mu hiç " gelen soruyla aniden durdum . Ne alaka şuan niye soruyordu ki. 

" Hayır olmadı " dedim