Güneş ışıklarının gözüme vurmasıyla birlikte yerimden dogrulurken yeni bir güne uyanmanın mutluluğu vardı içimde. Dün gece yaşananlar zihnime hücum ederken , en son yanımda Poyraz ın olduğunu hatırlayarak yatağa göz gezdirdim, oda da kimsenin olmayışı beni rahatlatmıştı. Yataktan kalkarak yüzümü yıkamaya banyoya yönelmemle bir şeye takılarak kendimi yerde bulmam bir oldu. Ben nereye takıldığımı sorgularken gözümün üstümdeki kıyafetlere takılmasıyla olanca gücümle bağırmam eş zamanlı gerçekleşmişti. Odadan içeri koşarak giren orta yaşlı, minnoş teyzenin telaşla " N' oldu güzel kızım??"
Sorusuna aynı şekilde telaşla " ben buraya geldiğim de üzerimde kendi kıyafetlerim vardı, yani benim olanlar, bana ait... ne saçmalıyorum yaa ben. Neyse teyzecim benim üstümü kim değiştirdi acaba?" Minnoş teyze sakinleşerek derin bir nefes verdi ve " ben değiştirdim güzel kızım, üzerinde pantolon vardı rahat uyuyamazsın diye,Pelin Hanım'ın burada kalan kıyafetlerinden giydirdim sana" rahatalayarak derin bir nefes aldım ve " baştan öyle söylesene minnoş teyzecim yaaa,ben de korktum" hatırladığım ayrıntıyla " Pelin derken??"soru soran gözlerimi minnoş teyzeye dikmiş cevap bekliyordum. İçimden de kendi kendime tahminler uydurmayı ihmal etmiyordum. Poyraz'ın sevgilisi?Annesi? Iç dünyamda ki savaşa son vermemi sağlayan ses "Poyraz Beyin kardeşi,bu arada ismim Hanife güzel kızım tanıştığıma memnun oldum,ben aşağıya ineyim sen de toparlan gel " beni öpüp odadan ayrılan Hanife Teyze nin arkasından bir süre baktıktan sonra ayağa kalktım. Banyoda yüzümü yıkarken bir taraftan da üzerimde ki kıyafetleri inceliyordum. Bol bir bluz ve altım da bol bir eşofman, gayet rahat olduklarına karar verdikten sonra aşağıya doğru yola koyuldum.
🌼🌼🌼
Poyraz, Akif amca, babam, Mert ve ben kahvaltımızı , Mert ve benim kavgalarımız eşliğinde sonlandırmış şimdi de bahçedeki kamelya da kahvelerimizi içiyorduk. Oldukça büyük bahçesi olan villa ; krem ve acık kahve dış cephesiyle oldukça asil duruyordu. Bahçesinde bulunan küçük köpek kulubesi ve havuzuyla da bir bütün halindeydi. Babamın sesiyle düşüncelerimden ayrıldım ve dikkatimi ona verdim
"Bazı sebeplerden dolayı 5 gün daha buradayız gençler. Bu süre uzayabilir de kısalabilir de henüz hiçbir şey belli değil."
"Peki bu kararının sebebini öğrenebilir miyim, babacığım? "
"Biz Akif Amcan la yurt dışına çıkmak durumunda kaldık kızım, o yüzden sizin bir arada olmanız bize daha uygun geldi, üçünüz için yani" parmaklarıyla Poyraz ,Mert ve beni işaret ederek sözlerini sonlandırdı.
"Peki Poyraz bizde kalsa daha iyi olmaz mı acaba? Biz iki kişiyiz o tek kişi "
"Kızım oylama yapmıyoruz, bizim evde kaldığınızda neler olduğunu gördük. Fırat senin peşini kolay kolay bırakacak gibi durmuyor, Mert zaten yeni vuruldu seni ne kadar koruyabilir? Poyraz ın illa ki sizinle olması lazım ve o evini bizim evden iyi biliyordur herhalde. Öğleden sonra kıyafet, kitap ve şu birlikte uyuduğun ayıcığını da almaya eve Poyrazla birlikte gidiyorsun ve bu konu burada kapanıyor!!"
"Ama babaaa..."
"Konu kapandı ufaklık "
sözümü kesen Mert olunca yenilgiyi kabul ederek oturduğum sandalyeye iyice gömüldüm.
🌼🌼🌼
Poyraz 'ın arabasına binerken bir taraftan da babama masum kedi bakışları atıyordum. Belki bu fikrinden vazgeçer diye... Ama nafile bakışlarım da en az yalvarışlarım kadar etkisiz kalmıştı babamın karşısında. Radyoyu açtıktan sonra dikkatini yola veren Poyraz'ı incelemeye koyuldum. Kumral uzun saçları ona ayrı bir hava katıyordu. Ya da katmıyordu... ah şu erkeklerde ki uzun saç sevdam... sert mizacı kendisini yola vermesinden mi yoksa her zaman ki halimi kestiremedim, ela rengi gözleriyle saçları adeta mükemmel bir uyum içerisindeydi... dalmış onu incelerken birden konuşmasıyla irkildim
