RUH EŞİM

SESLER

Yeniden merhabalar. Yine gayet uzun bir bölümle karşınızdayım. Umarım hoşunuza gider. Yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar 😘

Jeremy'nin sinirlerimi attırdığı, yeni çocuğun ne yapmaya çalıştığını anlamadığım bu dersin sonunda yeni hocamızın göründüğü kadar tatlı olmadığını anladığımızdan Jessica ile kendimizi kantine atmış bulunmaktayız.

" Vanessa hayatımızın en boktan dersinden çıktık farkında mısın? Bence bu işkenceden sağ kurtulduğumuz için  kendimizi ödüllendirmeliyiz."

" Ya ya haklısın mesela bir daha hiç okula gelmeyerek"

"  Şakacı şey sanki annen izin verirmiş gibi. O zaman çikolatalar benden hemen geliyorum"

Jessica neden bu kadar şen şakrak anlayabilmiş değilim. Aman boşversenize sonuçta en sevdiğim çikolatadan alacaktı istediği kadar şen şakrak olabilirdi.

Jessica elinde bir sütlü birde beyaz çikolata ile masaya geldiğinde dünya üzerinde hiç derdim kalmamış gibiydi. Beyaz çikolata benim zaafımdı.

" Nasıl seviyorsun onu Vanessa ya hiç anlayamıyorum"

" Ne anlarsın seni sıradan ölümlü "

Hep bunu yapardı her seferinde beyaz çikolatama laf ederdi.

Biz jessica ile atışırken kantinden içeriye girenleri görünce şaşkınlıktan ağzımı açık kaldı. Alice ve yeni çocuk birlikte kantine girmişlerdi.

" Benim gördüğümü sende görüyor musun Vanessa?"

" Evet evet arka sıra arkadaşlığı olsa gerek pekte muhabbet dönüyor."

" Dur bakalım şimdi anlarız "

Ah! Jessica'nın bu bakışını biliyorum hayır kesinlikle masaya çağıracak. Sakın sakın!

" Aklından bile geçirme Jessica"

" Hadi ama Vanessa sonuçta Alice bizim arkadaşımız"

" Ama yanın..."

Beni dinleyen kim ki ben daha lafımı bitirmeden onları masaya çağırmıştı.Jessica bu,bir şeyi merak ettiyse onun karşısında durmazsınız.

" Alice! Aidan! Buradayız gelin haydi"

Birde el sallaya sallaya çağırması beni benden aldı inanın.

Alice bize sarılarak Jessica'nın karşısına oturdu. Aidan ise benim karşıma. Sanırım çikolatanın etkisinden bu çocuk bir tatlı geldi gözüme. Kesinlikle çikolata yüzünden yoksa çocuk az önce derste salak salak gülüyordu vanessa.

" Kızlar bu Aidan gerçi tanıyorsunuzdur. Aidan bunlarda Jessica ve Vanessa benim en yakın arkadaşlarım."

" Memnun olduk"

Aidan once Jessica'nın sonrada benim elimi sıktı ve memnun olduğunu söyledi. Biraz tatlı bir çocuk mu ? Yoksa bana mı öyle geliyor. Bakın yine saçmaladım ama biliyorsunuz ki bunlar hep çikolatadan.

Ne idiği belirsiz çocuk Aidan, onunla nasıl arkadaş olduğunu anlamadığımız Alice, dedikodu peşinde Jessica, ve çikolatası ile aşk yaşayan bir adet ben masada oturmuş sohbet ediyoruz. Evet evet gerçekten sohbet ediyoruz.

Ve sanırım bu çocuğu sevmeye başlıyorum. En azından muhabbeti güzel. Tam da muhabbetin ortasında Jessica saçma sapan bir şey söyledi.

" Sütlü çikolatadan nefret ederim"

Saçma demiştim çünkü o sütlü çikolataya bayılır.

" Ne saçmalıyorsun Jessie sen sütlü çikolataya bayılırsın nefret etmekte nereden çıktı."

" Ben hiçbir şey demedim. Bunu düşünemem bile vanessa"

" Hayır. Az önce sütlü çikolatadan nefret ettiğini söyledin"

" Gerçekten neler söylediğinin farkında mısın. İstersen Alice ve Aidan a sor"

Alice ve Aidan a döndüğümde Alice bana şizofrenmişim gibi bakıyordu. Aidan ise merakla. Bana ne olduğunu bir tür anlayamadım. Masadan kalktığım gibi kendimi kantinden dışarı attım. Olmayan sesler duyuyorum ve nedenini bilmiyordum.

Bahçede bir banka oturup düşünmeye başladım. Gerçekten duyduğuma emin miydim? Beynim bana bir oyun mu oynuyordu yoksa deliriyor muyum? Kafayı yemek üzereyken bana doğru gelen birini gördüm hayır hayır o biri değildi. O Aidan.

" Vanessa"

" Aidan"

" Nasıl hissediyorsun?"

" Sence? Şaşkın, delirmiş, şizofrenik seç beğen al hangisinden istersin?"

" Aslında sadece şaşkını tercih ederim"

Neye sırıtıyordu bu çocuk yine!

" Bana bak herşeye sırıtan çocuk. Benimle dalga geçmeye geldiysen zaten onu yapan biri var kendisi bu işte gayet iyidir. Yani sana hiç ihtiyacım yok emin ol"

" Sakin ol vanessa senle dalga geçmeye gelmedim. Aksine benim sana ihtiyacım var."

" Ne ?"

" Sana bir şey söylemem lazım Vanessa"