Jasper's POVI was inside my room, busy playing video games when I heard a heavy knock coming from my door.
"Jam, open this goddamn door now!" Dali-dali kong binuksan ang pinto upon hearing dad's voice full of authority.
"Dad?" Tanong ko ng ma buksan na ang pinto.
"Go fetch your sister. Nandon siya sa harap ng hotel ni Kurt at ipadala mo siya Kay mama sa Korea ngayon din" sigaw niya ulit. Ba't ba siya sigaw ng sigaw?
At among nangyari Kay Ellaine para magalit ng ganito so Dad? At bakit siya ipapadala sa Kay Lola?
"Did something bad happened? Bakit biglaan naman ata Ang pagpadala sa kanya sa Korea?"
"Sundin mo nalang ako at tama na ang pagtanong" at last huminahon din "Three days after nilang umalis susunod ka rin dun, meron pa akong ipapa asikaso sayo dito"
"Eh? Dad! You know how much I hate it there!"
No. I don't like it there. Mas gugustuhin ko pang magkulong sa loob ng kwarto kaysa pumunta dun.
Dad remained silent and by that alam ko ng kailangan ko ng sundin ang utos niya kung ayaw kong magkaroon ng peklat ang gwapo Kong mukha
"Hehe sabi ko nga pupunta ako" sabay takbo papunta sa kotse ko.
Napatingin ako sa mga kalangitan na nagsisimulang dumilim. Maybe it will be raining any moment from now.
Nung makarating ako, I saw her. I saw my sister. She's sitting on the stairs infront of Kurt's hotel. She's crying. My little sister is crying for God's sake, and I don't even know what is that goddamn reason behind those tears.
Dali-dali akong lumabas ng kotse at pinuntahan siya.Niyakap ko sya ng mahigpit at hinimas-himas ang likod
"Don't worry li'l sis everything will be okay kuya will always be here, hush now okay?"
Nang tumahan na sya ay dinala ko na sya sa loob nang kotse.
Habang bumabyahe ay nakatulog sya dala ng sobrang pagod sa pag-iyak"Ellaine gising na were home"
Pumasok na sya sa loob, at sinalubong sina mom at dad na mababakas ang pag aalala sa mukha,niyakap nila ng mahigpit si Ellaine na humahagulgol sa pag iyak.Nang tumahan sya'y napag usapan namin ang pagpunta sa Korea.
Tinanong namin sya kung tutuloy paba sya sa pag puntang Korea,umoo naman sya alam kung napipilitan lng sya base sa expression nya. Tinanong ko sya kung sigurado ba sya sa desisyon nya.
"Yes kuya"naka ngiting aniya pero alam kong peke ang mya iyon.
"Pumasok kana at mag palit tas magpahinga, dahil alam kong pagod kana."
Pagkatapos ko syang bilinan ay lumabas nako para mag pahinga sa at manood sa sala.
Pagkatapos kung manood ay umakyat na ako para pumunta sa kwarto ko pero parang may naririnig akong mumunting hikbi na nanggagaling sa kwarto ni Ellaine kaya pinuntahan ko para makompirma ang mga nasa isip.
Naka uwang ito kaya hindi na ako nahirapang sumilip.Nakita ko syang nakatalukbong ng kumot. Tumigil sya sa paghikbi siguro ay nakatulog na.
Pinuntahan ko sya para tignan kung nakatulog naba sya,kinuha ko ang kumot na nakatakip sa mukha nya, Nakatulog na nga sya,magang maga ang mga mata nya, naawa na ako sa kapatid ko.
JEM'S POV
Kinabukasan.........
Maaga akong nagising kahit pa masakit ang mga mata ko,ngayon kasi ang alis ko papuntang Korea.
"Maligo kana ako na ang mageempake ng mga gamit mo" Nandito pala ai kuya sa kwarto ko.
Hyssst... I will miss this place a lot. And I will also miss mom and dad.
"Ellaine, bilisan mo na diyan at baka mahuli kapa sa flight mo!" Sermon ni kuya kaya nabalik ako sa ulirat at Dali daling pumunta sa cr.
~•~•~•~•~
Papunta na kami ngayon sa airport mga ilang minuto lang ang inabot para makarating kami dun.
Buti nalang din at walang traffic...
Pagdating namin ay sakto din inanounce na 10 mins nalang bago lilipad ang eroplanong sasakyan ko.
Humarap ako kay kuya at niyakap siya ng mahigpit. "Bye kuya. Promise me na susunod ka" sabi ko bago kumalas.
"Promise. Susunod so kuya then mamasyal Tayo kung saan mo gusto".aniya na nagpangiti sakin
"Good. Then see you there kuya, I love you"
"I love you too, take care"
"Kayo din po" at muling ngumiti bago pumasok sa eroplano
YOU ARE READING
The Four 45 Days of Our Love
RomanceJazmine Ellaine Monique Fuentabelia-mas kilala sa pangalang Jem. A well-known actress who is idolized by many. Her life was almost perfect, pero nang dahil sa mapaglarong tadhana may nalaman siya na dapat matagal niya nang nalaman. One day, after sh...