Chapter 3

45 5 0
                                    

JEM's POV

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

JEM's POV

I got into the plane and whoa... It's so crowded.

Hinanap ko ang seat ko which is seat 56. At nung nahanap ko na, umupo agad ako dun.

My gaze wander around. There's two seats at both sides at three seats in the middle. There's also this mini bar where you can buy foods.

I didn't bother the people around me instead, I plugged in my earphones sa tenga ko. Malamang. At pinikit ang mga mata.

After a minute nung inanounce na ready na daw for take off. Sinuot na namin ang mga seatbelts namin.

Kasabay ng paglupad ng eroplano ay ang pagbagsak ng mabigat na bagay sa balikat ko. I opened my eyes to check kung ano yun. Only to see na ulo pala yun ng lalaking katabi ko, sleeping soundly on my shoulder.

Kinuha ko ang earphones sa tenga ko. Hindi ko makita ang mukha niya dahil nakahoodie siya. But I think he's just a year older than me based on his body size.

I tried waking him up by tapping his head pero hindi talaga siya magising. At dahil pagod ako, hinayaan ko nalang siyang humiga sa balikat ko. Baka pagod din siguro matagal-tagal pa naman ang biyahe.

At dahil nga pagod ako, the next thing I know is that my head fell on his before everything went black.

Adrien's POV

Nagising ako ng may naramdaman akong bumagsak sa ulo ko.

inalis ko ang ulo ko kaya sa balikat ko na siya ngayon nakahiga. I saw the girl sleeping peacefully. I don't know why pero napangiti ako when I saw her face. So angelic, ang amo ng mukha niya.

Pinagmasdan ko lang siyang natutulog sa balikat ko. Ewan ko ba, pero biglang nawala ang antok ko ng makita ko siya.

I gave her another glance dahilan para kabahan ako. She....... She seems familiar to me. Parang nakita at nakasama ko na siya dati. Pero hindi ko maalala kung kelan at saan...

I spent the rest of the hours remembering who she is...

Natauhan nalang ako mula sa pagalala kung sino siya nung magsalita ang piloto.

"Passengers in plane A21, we have arrived in our destination"

Tapos may sinabi pa siya na maghanda na kaming pasahero  dahil maglaland na ang eroplano. I tap her hands para gisingin siya mula sa mahimbing niyang pagtutulog.

As my hands touch hers, I felt the electricity flowing down to my body that caused my heart to skip a beat.

Then again, my mind was occupied with the question na 'sino siya?'


~•~•~•~•~•~~•~

Short update lang muna sorry busy kasi sa school babawi nlng kmi sa next update

+Z+

The Four 45 Days of Our LoveWhere stories live. Discover now