Cancelled Fairy Tale

Sync and the Rings

Hi readers! Glad you're still reading CFT. Watch out for the next chaps. It's the time. Toodles! 😘

Alex's POV

Pinuntahan ko si Sancho sa ICU. Doon siya nagsta-stay for now. Nagui-guilty talaga ako sa nangyari. I wish I had a time machine at ibalik lahat sa ayos!

Lumusot lang ako sa wall. What. do you expect? Multo na nga ako diba? I tried to touch Sancho pero lumalagpas parin yung kamay ko sa balat niya.

"Sancho naman eh! Gumising ka na nga diyan. Please? Alam kong kasalanan ko lahat. I just want to say SORRY!" At naramdaman ko na lang ang likidong dumaloy mula sa mata ko. I can't do anything! I am useless! Wala na! Sira na buhay ng kaibigan ko.

Humagulhol nalang ako. Kahit multo ako nakakaiyak parin ako!

"Walang magagawa yang pag-iyak2x mo Alex!" A mysterious voice came from my back. Geez! I know he is a man. Lumingon ako and saw nothing. It's giving me some creeps!

Pagkaharap ko!

"BOO!" I shouted at the top of my lungs! Sheeeeet! Lumulutang siya sa ibabaw ng katawan ni Sancho! OMGEEEE! Kinurot kurot ko yung sarili ko and totoo nga di to panaginip.

"Who....wh..who are you?" Napaatras ako nung palapit siya ng palapit sa mukha ko! Damn. Lumayo ka sakin.

"Anong kailangan mo sakin?" Tinapangan ko yung kalooban ko. Kailangan di ako magpatalo sa takot. Tumayo ako ng matuwid at kinausap siya.

Ngumisi lang siya ng nakakaloko. Di man lang niya ako sinagot. Geez!

"ANO BA? MAGSASALITA KA BA O~~~" Ahy? Di man lang ako pinatapos. Huta! Walang modo. Di ko masyadong makita yung kabuuan ng mukha niya kasi nakahoodie siya at yung mapanlokong ngisi lang yung kita ko. Shyeet!

"O ano? You dont know what things i can do that humans cant!"

"Ano ba talagang kailangan mo?" I faced him with courage. Nilapit lang naman niya yung mukha niya sa mukha ko. Napapikit nalang ako at naramdaman ko yung hininga niya sa may tenga ko.

"Baka ikaw ang may kailangan. Haha!" At kumalas ako kaya natumba ako at nasagid yung mesa. Wew buti nalang at lumulusot ako sa lahat ng nahahawakan ko.

"I can grant your wish, if you want." He's teasing me! Ang gusto ko lang naman mabalik ang normal na buhay ni Sancho.

"Paano pag pumayag ako?"

"Tutuparin ko yung hiling mo. Pero..." Ayan na naman yung mapanloko niyang ngiti! Ang creepy talaga niya. "Sa isang kundisyon!"

See? Tama na naman yung hinala ko. Lahat ng hiling may kapalit.

"Ano naman?" Sabi ko sakanya na nakakunot yung noo.

"Ah.. Ah.. Ah.. Mamaya mo na malalaman kapag nagdesisyon kana."

WTH? srsly? Sa ganitong sitwasyon nya ako iipitin? What if masama pala siya at pag pumayag ako eh kukunin niya si Sancho? No! Erase!!!

"Paano ako nakasisigurong tutupad ka?" Nagraramble na yung mga cell ko sa utak.

May naramdaman akong isang bagay na parang nasuot sa daliri ko. Isang singsing na may puting bato. Napakaganda niya. Mamahalin yata to.

"Yan ang patunay na tumutupad ako?" Sabi niya at ngayon seryoso na sya.

"Huh? Bakit ito?" Buffering ako eh! Mahina ang signal dito sa loob. Huta!

"Malalaman mo pag nagdesisyon kana. So ano na? Deal or No Deal?" Sige! Kahit anong mangyari!

"Deal!" At biglang...

*toooooooooooooooot

Nakakita ulit ako ng straight line sa monitor! Shyeet! Sabi ko na ngaba eh. Masama to. Wala ng pulso si Sancho.

"Walanghiya ka! Anong ginawa mo? Manloloko ka! Peste! Ibalik mo yung buhay niya! Please! Ako nalang." Pagmamakawa ko sakanya. Nakatayo lang siya sa may paanan na ni Sancho.

"Easy! Wag kang masyadong OA! Part yan sa process ng hiling mo." Huhh? O.O

So kailangan may patayan portion, kuya? =___=

"You know my wish?" Tanong ko sa kanya! Langya. Mind reader ba to!?

"Nabasa ko sa utak mo." Edi ikaw na! Mind reader nga.

May kinuha siyang maliit na bote na may lamang di ko maipaliwanag na likido. Kulay blue siya at wow, may sparkling effect pa. Pinatakan niya ng 3 beses ang ulo ni Sancho.

Biglang nagliwanag ang buong kwarto at naglaho din ito bigla.

"So anong ganap?" Tanong ko sakanya. Medyo bad girl yung tono ko.

"Mabubuhay si Sancho. Kada araw may 15 na oras lang siya. Kung hindi niya tatanggalin ang itim na singsing pagkalipas ng 15 na oras, asahan mong may mangyayari." Sabi niya habang sinusuot sa daliri ni Sancho ang itim na singsing.

"Ikaw naman ay babalik sa lupa. Di bilang si Alex. Kundi mabubuhay ka sa ibang kataohan. Ikaw ang magsisilbing bantay ni Sancho. Eepekto ang itim na singsing makalipas ang 24 oras kaya maghanda ka" Pagpapatuloy niya. Ako yung guardian niya? Eh paano yun? Wala akong alam sa pagiging security guard.? Aish.

"Anong gagawin ko bilang guardian?" Tanong ko.

"Simple lang. Bantayan mong nasa oras ang pagsuot at pagtanggal niya ng Ring of Prias Ona. At wag mong kalimutan, wala kang sasabihin na kahit ano tungkol sa buhay ni Alex, yung dati mong buhay." Babala niya sakin. What? Bopols lang eh noh? Paano ako lalapit sa kanya kong ganito yung role ko? Putek. Di nag iisip eh. Perwisyo pa! Aisshh!

"Parang radar yang singsing mo. Nagliliwanag kapag oras na." Sabi niya at naglakad na siya papaalis. Nagulat ako nung huminto siya,

"Ako pala si Sync." At tuluyan na siyang naglaho na parang bula. I wonder bakit niya to ginagawa. Hmmph.

Napatingin ako sa orasan alas 5 na ng hapon. Naalala ko, namatay na pala ako kanina. Ang lungkot ng buhay ko. Ahy, wala na pala akong buhay. Haay! Umupo nalang ako sa sahig at sumandal! Puta. Nakalimutan ko lumulusot pala ako. Kaya tumayo nalang ako at nagdesisyon bumalik sa patay kong katawan.

Nandoon parin yung family and friends ko. This time nakita ko kung pano namamaga tung mata nila sa kakaiyak.

"Ipapa-cremate ko nalang siya Nay Lucing para naman mauwi ko yung abo niya sa bahay." My mom said it habang humihikbi pa. I cant help but also cry di dahil patay na ako kundi yung nakikita kong nasasaktan ang mom ko. Yun yung weakness ko eh, yung nakikitang nasasakatan yung parents ko.

"Tatawagan ko yung kakilala ko na nagcre-cremate." My mom just nod.

After 10 mins of phonecall ni Nay Lucing sa taga cremate ay in- announce na niya sa lahat yung pinag usapan nila.

"Bukas ng alas 7 icre-cremate si Reign" they usually call me Reign sa bahay kasi formal daw pakinggan, yung tropa at sa school lang ako nagiging Alex.

Masaya ako dahil nasa bahay lang ang abo ko. Pero there's something inside bothering me.

How to be a secret guardian to Sancho when I dont know who will I be in his life? Damn. Ang hirap, fret!