Cancelled Fairy Tale

Bestfriends No More

Days passed, yun lang yung naging trabaho ko. Skwela. Sancho. Uwi sa condo. Diba nakakabagot? I dont even know myself, the Maggie Tuazon identity. I cant find any clues kung sino siya, pwera lang dun sa mga froglets na inis na inis sa'kin.

Oo, nandito na naman ako sa nakakaimbyernang paaralan na ito, para na ngang mental institution to eh. Kung kayo yung nasa posisyon ko na wala man lang ni isang kausap. Putspa!

"Mukha ba akong may paki? Duh! They dont even deserve to be treated as humans, mas igagalang ko pa yung mga pesti kesa sa kanila noh! OVER MY DEAD BODY." Ano na naman bang problema nitong si Pham at inis na inis na pumasok sa room. Speaking of, di na pala ako magugulat. She's a bitch, you remember?

"Hayaan mo na nga sila." Kino said while patting Pham's shoulder. Yucks! Siguro nagtatalon na yung hormones ni Pham, super crush niya yung nagcocomfort sa kanya eh. Sessh.

Aalis na sana ako ng classroom kasi baka masuka lang ko sa pinaggagagawa nila pero biglang may humawak sa kamay ko. Geez. Nilingon ko sya at... It was KINO. Bakit kaya?

"Hey! Kino!" At inabot niya sakin yung kamay niya, gustong makipag-handshake.

"Ahhm. Yung kamay ko, po!" Binitiwan niya agad yung kamay ko at kunyaring nag-aayos ng buhok.

"Maggie." Syeet! Ang awkward. Di pa talaga ako sanay sa Maggie. Puta! Aww :"( Namiss ko bigla yung Alex-Kino Friendship.

"I saw you before, you've change your fashion ha. From being so smexy to a simple chix. You remind me so much of an old friend." Lol! Natawa ako dun sa simple chix. Chicken po yata? Pero, seryoso. Anong smexy fashion yung sinasabi ni Kino? Yun bang babaeng di makapunta sa skwela kung walang rainbow sa mukha? Ganun ba si Maggie? Yung feeling na inassume kong ako yung sinasabi niyang old friend. Yes, it's Alex's fashion. Ako kasi yung taong naiirita sa mga make ups. Powder lang sapat na.

"Old friend?" Di ko kinaya kaya nag tanong ako para naman di na ako masyadong masaktan. Malay mo, naka-moved on na pala sila sa pagkamatay ni Alex. :"(

"Wag na nating pag-usapan. Masyadong malungkot yun eh. Ayoko ng mga sad moments." At ngiting-ngiti siya. Ang sakit lang eh. Gusto ko silang intindihin pero bakit di ko magawa?

"Ganun ba? Sige mauna na ako ha." Di ko inintay yung sagot niya. Tumakbo na ako papuntang roof deck. Ewan ko ba kung bakit paboritong labasan ng luha ko ang lugar nato.

Si Sancho, ayon tambay lang sa room. Ano ba pa? Edi nakikipag-kwentuhan na naman sa iba naming tropa. Di naman siguro kailangan nakabuntot lang ako sa kanya the whole mission diba?

"I know! You don't have to say that. Kung ayaw mo na, sabihin mo lang. Anak ng tokwa naman Sam! Ngayon pa ba? Di ko alam kung sa anong paraan pa ba kita iintindihin. Kasi halos lahat, nagawa ko na! Sam naman!" Sa pagka-emo ko, may narinig na naman akong bangayan. Napaka-familiar ng boses niya. I knew that guy. I'm pretty sure na sila nga yun.

"You dont understand, Adam! Hindi naman sa gusto ko ng mag split tayo, i really love you! Kailangan ko lang talagang gawin to kasi, pag di ko ginawa----" hindi na pinatapos ni Adam si Sam, sumingit siya at ngayon may galit na yung tono nya.

"ANO?? PAG DI MO KO HIHIWALAYAN, IDEDEPORT KA NG TATAY MO SA CANADA? PUTANGINA SAM! AYOKO NA!!!!" Humagulhol si Sam. Kahit di ko gets yung nagyayari sa kanila, bakit ako nasasaktan? Di ko alam kung kanino ako nakakaramdam ng awa. Gusto kong gumitna sa away nila pero naalala ko, wala na pala si Alex at hindi na ako siya.

Nakita kong bumaba na si Adam. Kaya nilapitan ko si Sam.

"Kwenchana? (Are you okay?)" hindi ko muna siya hinawakan kasi baka maluha lang ako. Tinigna niya ako sa mata.

"Hindi niya kasi maintindihan! Hindi man lang niya ako pinatapos. All this time, akala niya galit si Daddy sa relasyon namin pero sinabi ko na sakanya at wala ng problema." Patuloy lang siya sa pagiyak. "Si Alex kasi eh." Biglang tumunog yung kampana sa tenga ko.

"Anong si Alex?" Medyo napataas yung boses ko. Bakit na naman ako nasali sa usapang to? Ako na naman ba yung sisisihin nila? Tangina naman!

"Kasi nalaman kong set up lang pala yung lahat ng sa amin ni Adam! Ako naman tong si tanga, umasang totoo. All this time..." humaguhol siya ng todo "All this time, nagmukha akong tanga. Adam was forced to love me because he was threathened by Pham. Yung totoong mahal pala niya ay yung bestfriend ko! Ang sakit. Sobrang sakit!" Huuh? Anong set up? Anong threat? Anong ako? Takneneng. Wala akong maintindihan!

I was in the moment of thinking about those stupid things I learned today. Hindi ko maintindihan kung bakit ganon nalang ang naging trato ni Sam, na bestfriend ko pa ay kinasusuklaman na ang kawawang pagkatao ni Alex. All my questions were answered earlier when Sam opened up to me. She told me everything, but one thing killed me again. It was when she started throwing unhealthy words to Alex and Pham because of Adam's splitting up with her.

Bumalik ako sa classroom with a teary eye. My seatmate asked me if I'm okay. I just nodded lazily for a response. Too much for today. I wanna go home!

Tumambay muna ako sa caffeteria kasi kumakatok na yung mga bulate ko. Joke! I seated near the dumpsters, i know it stinks here pero pagta-tyagaan ko nalang. I have no choice but to feed my cravings.

"Oh my G! The popular, rich bitch seated in the cursed table. Haha. I think she's enjoying the stinky smell of the garbages nearby." Eto na naman po sila, ang mga echoserang froglets. "For I know, no one's talking to her." They started throwing veggies on me, at di pa nakuntento, binuhos pa talaga yung mayonaisse sa ulo ko. And that made me stood in a flash. "Now you look like a living veggy salad. Yummy!" Oh God. I can't control my temper. My blood is now at its boiling point. You know what I did? I pulled the frizzy, blonde hair of their leader and kick her ass. I even bathed her with my not so hot chocolate drink. Now, I'm being so meanie!

My senses came back to life and realize, all eyes are on our little show. So, I played Maggie. "Would you please go back to your own fuckin' businesses? Or I'll kick all your buttox? Eventually, all hurriedly took their visions away from us.

"What now? You want a second kick? I'll do it in your fake boobs. I play fair, whore!" They didn't have any second thoughts. They hurriedly run through the tiled floor. Hey, I giggled a little minding there's still a mayo on my hair. Fuck!

"Nakita ko yung kanina. I guess you need some napkins?" A he approched me, handling me a bunch of table napkins. I looked at him and i rubbed my eyes to check if it's true..

It's Sancho! ^^
-----------

Hi guys! Whoah. Sorry. Super tagal ng UD ko. May tinapos lang ako na story kasi di ko mabitawbitawan. Sorry. I know it's a lame UD. I'll do better next chaps. Thanks for supporting. I love you.

-skitz

PS
-i don't do edits.