Kuzey kişisinden bir yeni mesaj;
"Kanka ben çıkıyorum hadi kaç saat oldu ya"
"İki dakika bekleyemedin dimi?"
"İki saat* olmasın o?"
"Tamam be geliyorum."
dedim ve hızlı adımlarla aşağıya indim. Her zaman ki gibi Kuzey telefondan kafasını kaldırmaz halde bekliyordu.
Kumral saçları ve parlayan yeşil gözleriyle hep olduğu gibi çok yakışıklı ve sempatik görünüyordu.
"Geldim."
"Tamam hadi gidelim geç kaldık..."
"...şşt neye gülüyosun??"
"Sen okula geç kalmayı önemser miydin ya?"
Göz devirdi. Açıkçası sinirlenmesi hoşuma gidiyor.
"Geç kalmak istemiyorum kızım ne var bunda?"
"Anlat."
"Neyi?"
Gözlerinin içine baktım ve sırıttım. En sonunda dayanamadı;
"Kanka ben aşık oldum lan"
"İyiymiş"
"Kim olduğunu sormayacak mısın?"
"Sorayım mı?"
"Sorma."
"Tamam."
Aşık olmuş. Yok artık. Kuzey ve aşk? Bu kaçıncı acaba?
Onu iyi tanıyorum ve o aşık olmaz, kafaya takar ve elde eder. Yani... İyi tanıyorum, o olaydan bu yana bir yıl geçti ve şu lanet sır bizi birbirimize bağladı. Sanki onu çok uzun yıllardır tanıyor gibiyim.
Ve o çocuk... İntihar dediler ve olay kapandı. Ama ben hala bir katilim... Bunu unutmak kolay olmayacak, vicdanım beni rahat bırakmayacak ama... Yapabileceğim başka hiçbir şey yok. Ya hayatımı vicdanım yüzünden mahvetmek, ya da vicdanımı susturmaya çalışmak, bir ömür boyu...
"Bak"
"Telefonunu burnuma hayvan gibi şaapmaz mısın?"
"Nasıl?"
"Bu ne?"
"Gelecekteki yengen"
"Zevkine sı*ayım Kuzey"
"Sen ne anlarsın"
Göz devirdim, bff'imin yeni kurbanı. Kullanıp atacağı bir kaşar daha. Açıkçası sapım mutluyum. Kuzey gibi olacağıma sap kalmayı tercih ederim.
Okula vardık ve yukarı çıktık. Aynı sınıftaydık. Sınıfını değiştirip benim sınıfıma geldi. Sonuçta bir sırrı saklayan iki dostuz ve birbirimizden başka kankamız yok. Valla seviyorum şu salağı, ne diyebilirim ki.
...
Zil çaldı ve kendimi dışarı attım. Ölüm gibi bir dersti ve aşırı bunalmıştım. Kantinden limonata ve çubuk kraker alıp sınıfıma doğru ilerlemeye başladım. Kesinlikle çok önemli bir detay biliyorum~~ Kuzeyi gördüm ve direkt onun yanına gittim. Arkası dönüktü ve kolunu bir kızın omzuna atmıştı. Al işte... Kız da saf, kafasını Kuzey'in omzuna koymuş, yürüyorlar. Kuzey kızı bir kenara çekip dudaklarına yapıştı. Salak mı bu? Canımı sıkmaya başlamıştı. Koşarak yanına gittim ve kolundan kendime çektim.
"Gelsene bir benimle"
"Niye"
Kolunu sıktım çekerek götürmeye başladım.
"Aşkım nereye gidiyorsun"
Delirmek üzereyim.
"Kızım bir git ya"
"Aa sen kimsin be"
Kuzeye döndüm
"Zevkine sı*çayım Kuzey."
"Bunu söylemiştin."
"Niye kullanıyorsun lan kızları"
"Kanka bir şey diyeceğim; sana ne?
"Hemcinslerim sonuçta"
Güldü.
"Gerçekten bu yüzden mi?"
"Salak"
Arkamı döndüm ve gittim. Arkadan gülüyordu ve bu beni iyice sinir etmişti. Duymazdan geldim...
...
Sınıfa gidince çantamdan bir kitap çıkardım ve okumaya başladım. Aşırı kitap okuyan biri olmasam da kafa dağıtmak için tek yol buydu.
Ama hayır olmuyor. Hala aklımdan çıkmıyor.
Ben gerçekten neden bundan bu kadar rahatsız oluyorum...
Kankasıyım ve kızlarla uğraşması hoşuma gitmiyor.
"Gerçekten bu yüzden mi?"
Bu yüzden.
Emin miyim?
Sanırım... Hem bir p*ç'in bir sürtükle öpüşmesi beni neden rahatsız etsin ki
O senin kankan
Hep öyle kalacak...
Bu konuyu tartışacak bir arkadaşımın olmaması kırıcı. İçsesimle idare edeceğim artık...
"Ayrıldık"
Kuzey.
"Şaşırmadım. Bu sefer neden?"
"Sıkıldım. Daha iyilerini bulurum"
...
Eve geldiğimdeki yorgunluğum tarif edilemez. Sıcak çikolatamı alıp dizi izlemekten başka bir şey düşünemiyorum.
"Bilinmeyen numaradan bir yeni mesaj:
"Bir şey konuşmalıyız. Konum atıyorum, umarım gelirsin Gece...
Hah?
~Ve ve ve ilk bölüm bitti. Yorumlarda düşüncelerini belirtmen bizim için çok önemli 🙏 ve ayrıca bölümü sevdiysen oy atabilirsin ^^ 💜~
~Seviliyosunn🌙💜~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇIKARLI P*Ç
Teen FictionAşağıyı işaret ettiğinde göz yaşlarıma hakim olamadım ve titremeye başladım... Yerde bir ceset, kanlar içerisinde yatıyordu... Fikir; Nehir Doldurur Yazar; Sude Şeker Hem gerilim hem mizah dolu bir kitaptır. Umarım beğenirsin ^^
