Accidentally on Purpose (ONGOING)

•5

#AoP05

Mabilis akong natapos mag grocery. Sino ba namang ganahan mag grocery eh yung ate mo girl kanina pa reklamo ng reklamo.

I'm so tired na daw. Tired yang mukha mo. Kung maka kabit balikat kay Juan daig pang Tarsier

So si Ate mo girl decided na mag late lunch daw and Juan agreed. We're on our way to car. Juan and ate girl is busy talking and laughing. And ako eto naka sunod lang, si Juan kase ang nag Dala ng mga pina mili ko.

Binuksan ni Juan ang pinto ng front seat which means katabi ni Juan since his the driver "Niya hop in" Sabi ni Juan sabay tingin sa'kin.

Pero ayaw magpa talo ni Ate girl kaya inunahan niya ako and said "Can I sit here?" sabay tingin sa'kin with a smile on her face. Nang aasar talaga eh noh.

I smile at her and nodded "Sure" I said and tumingin kay Juan "It's fine... Back seat nalang ako" agad kong binuksan yung pinto at pumasok

They were talking kung saan daw mag lu-lunch. Nag ce-cellphone lang ako kahit wala naman akong ka text.

"Ahhum excuse me miss saan ka bababa?" Ate girl ask at me. Wow ha! Sarap mong sabunutan Te!

I'm not expecting naman na isasama nali ako, but I'm expecting na aayain lang nila ako. Hindi naman talaga ako sasama sa kanila noh! I want to sleep kaya... Sayang yung oras if hindi ko itutulog to.

"Ihinto mo nalang jan sa may kanto" Sabi ko sabay turo. I'm preparing my self and yung groceries ko para bumaba.

"No... Join us " Juan said pero naka tingin parin siya sa kalsada.

"Hindi na... I'm go-" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil biglang nag salita si Juan "You're joining us okay! No buts " Tapos nalag pasan na namin yung bus stop. Dun sana ako baba at mag ta-taxi nalang.

Wala na akong nagawa kundi ang sumunod.

Napag desisyunan namin, I mean ni Ate girl na mag samgyupsal nalang daw since full na yung mga resto at yung iba Walang ma parking.

Umupo na kami. Kaharap ko si Juan tapos katabi naman ni Ate girl si Juan, Di ko parin maalala pangalan niya eh pinakilala na siya sa'kin ni Juan pero naka limutan ko parin.

Si Juan na ang nag luluto ngayon tapos si ate girl parang linta kung maka dikit ky Juan. Ang laki laki naman ng space.

Nakaka bwiset lang kasi parang invisible ako sa kanya. Lagi nalang siyang nagpapa cute ky Juan.

Sa pagkaka Alam ko, Family friend siya so ibig sabihin close siya kina Juan. Samantalang ako, hay nako ewan ko nalang.

Nag simula na kaming kumain. She kept asking Juan na lagyan siya ng pork sa veggie niya kaya nilagay din naman ni Juan.

Nilagyan din ako ni Juan. Pero I didn't ask him "Thanks " I said at sinubo.

They kept on talking and talking like wala ng bukas.

"So how did you two know each other?" Ate girl ask sabay harap sa'kin. So her name pala si Samantha

I didn't know what say kaya nagaka tinginan kami ni Juan. Nakakahiya lang kasing sabihin baka isipin ni Samantha na ang tanga tanga ko.

So Juan gave me a assuring look and said "She's Ricci's friend... And we actually met at Mall, I saw her at the parking lot so I drove her home"

Tinignan lang ako ng diretso ni Samantha sa mata and she rolled her eyes "Yun lang? Not convincing pero okay na... " Sagot niya pa. Gustong gusto ko nang sumapak ng tao, na ngangati na mga kamay ko.

"Alniya right?... You know I only care for Juan... Kung ano man yang mga intensyo mo... Please stop already!" Sabi niya at pinag taasan ako ng kilay.

"Ano bang ibig mong sabihin?" I ask at pinag taasan din siya ng kilay. I knew it! Masama talaga ang ugali ng babaeng toh.

Kahit sino pa siya hindi ko siya aatrasan no..

"Sam stop" I heard Juan said pero Samantha act as if she didn't heard it.

"I know you are just after his money and fame" Samantha said kaya di na ako nakapag pigil at agad na tumayo kasabay ng pag hampas ko sa lamesa

"FYI miss, Hindi ko alam kung ano yang mga pinag sasabi mo! But first of all... I have my Own money hindi ko kailanga yang pera ng kaibigan mo, Second yang pinag sasabi mong fame!? Di ko kailanga yan... Baka ikaw? Gusto mo! Hilig mo kasing magpapansin" I said almost shouting, At agad akong lumabas... Rinig kong pag tawag sa'kin ni Juan pero hindi na ako lumingon.

Pumara ako ng taxi pero ang malas rin kasi halos Walang dumadaan. Agad namang may humila sa braso ko at pinaharap ako.

"I'm sorry for Samantha's action... Pag sasabihan ko siya" Bumungad sa harap ko si Juan.

"No! Wag na aalis na naman ako, Thank you sa pa lunch at pag sama sa'kin kanina... Bye " sabi ko at ng may nakita akong taxi ay agad kong pinara at sumakay.

Kahit pa mag sorry yung Samantha na yun bwiset na bwiset parin ako sa kanya. Fyi lang hindi ako ganung klaseng tao kahit pa Walang Wala na ako.

Medyo na konsensya lang ako kay Juan kasi kahit wala naman siyang ginawang masama pero tinarayan ko parin siya. He held me kanina tapos ginanon ko pa siya... I'll just text him later nalang pag feeling ko di na sila makasama.

Bumaba nalang ako sa may coffee shop sa harap ng condo ko at napag desisyunan ko na mag pa calma muna.

I ordered frappe. I'm enjoying my drink and feeling the song Get you- Daniel Caesar

I almost spilled my drink when I realized that na iwan ko pala yung groceries ko sa sasakyan ni Juan

"Shit... " I muttered... Ang tanga tanga talaga... Ano ng gagawin ko nito?

Ilang minuto akong naka tingin sa phone ko... Di ko alam kung anong gagawin ko nakakahiya namang utusan ko pa siya na dalhin yung mga groceries ko dito. Pagka tapos ko siyang tarayan kanina.

Siguro mag go-grocery nalang ulit ako bukas, Sayang naman yung binayaran ko kanina T_T

Nag promise pa naman akong mag ipon para pang vacation ko. Tapos eto ako ngayon nag sasayang.

Napag desisyunan ko na mag stay nalang ako sa condo... Baka makapag isip ako ng matino...

Nitong mga nakaraang araw parang lagi nalang akong lutang... Baka ito pa ang maging dahilan ng pag bagsak ko, Baka di ako makapag 4th year nito. Goshhhh

I have my friend kasi way back when I was 2nd year law student tapos di na siya nakapag 3rd year kasi she's so depressed sa mga recitation. And namumutla siya kapag recitation na... Naawa lang ako sa kanya kasi she said na pangarap niya talaga yun.

Gusto niya kasing i-ahon sa hirap yung pamilya niya. Siya nalang kasi inaasahan ng mga magulang niya.

After that wla na akong balita sa kanya.

Humiga ako sa couch at nanood ng TV since napagod din ako kanina and I have to study pa.

I felt my phone vibrates kaya kinuha ko ito kasi nahigaan ko siya.

Napa upo ako bigla upon reading the text message

Juan GDL
0926*******

I'm downstairs... In the lobby, I'll be waiting for you here

_________

Thank you for reading

Please follow me para ma inspired naman ako gumawa ng chapter. Hahaha although inspired na naman talaga ako... Your follow can help. Hahaha thanks again

Spread love 🧡

•7/12/19

Early update coz Walang ilaw dito sa'min bukas. Skl