The Drama Queen { Dutch } ✔

35 • Gevaarlijk uitziende man

Sofie pov

Het is inmiddels al rond 6 uur 's avonds en we hebben Louis nog niet gevonden. Mijn moeder helpt ons met zoeken, maar zij heeft hem ook niet gevonden. We hebben om half 7 bij restaurant 'De groene Koe' afgesproken.

'Ni?' 'Ja, babe?' 'Kan jij zien waar Louis precies is?' Niall kijkt me aan en schudt dan spijtig zijn hoofd. 'Nee, babe. Dat kan alleen op een computer, sorry'

'OMG IK HEB EEN IDEE!' Ik spring op en neer en ren een rondje om een boom heen. 'We gaan nu alvast naar dat restaurant en vragen of we een computer kunnen lenen en dan kijken we daarop en dan vinden we hem en dan...' Niall duwt mijn mond dicht met zijn hand. 'Rustig, Soof. We vinden hem wel. En aangezien we maar een beetje rondlopen hier, gaan we maar naar dat koeien restaurant toe' Ik bijt in Niall's hand en hij trekt snel zijn hand weg. 'AUW!' Ik lig helemaal dubbel van het lachen en loop tegen een man aan. De man en ik vallen achterover en ik lach nog harder. Iedereen kijkt ons raar aan, but i don't care!

Niall helpt de man met opstaan en excuseert zich voor mijn gedrag. De man kijkt me boos aan en loopt weg.

Eenmaal bij het restaurant aangekomen, blijkt het een boerderij te zijn waar ze waarschijnlijk geen computers hebben.

'Hallo jonge lui, kan ik jullie ergens mee helpen?' zegt een oude man met een boerse stem. 'Zouden wij misschien even een computer kunnen gebruiken?' De man kijkt bedenkelijk. 'Waarvoor dan?'

Ik kijk hopeloos naar Niall in de hoop dat hij wat verzint. 'We hebben de route nodig naar Leeuwarden, maar mijn mobiel is net gevallen en gaat niet meer aan' De man knikt en gebaart in gebaren -wat wel logisch is- dat we hem moeten volgen.

We komen in een groot boerderijhuis terecht en kijken onzs ogen uit. Ik weet dat wij in Engeland een mooi huis hebben, maar dit huis is heaven. Een keukeneiland, een hele grote hoekbank met wel 638451792 kussens erop, een tv van 5 bij 2 meter, een eettafel die je kan draaien en dan heb ik het nog niet eens over het zwembad in de kelder gehad en de gigantische tuin waar je supergoed verstoppertje kan spelen in het dolhof van struiken.

De man leidt ons naar een kleine ruimte met overal beelden van beveiligingscamera's. 'Jullie mogen alleen aan deze computer komen en als ik merk dat jullie aan iets anders zitten, gaan jullie eraan' Ik schrik en kijk bang naar Niall. De man loopt weg en doet de deur dicht. Deze man is gevaarlijk, heel gevaarlijk.

Wacht! Gevaarlijk, Amersfoort, enge man, gespierd.

Heh? Ken ik hem? Hij lijkt heel erg op.. OMG!

Mama Sofie & Louis pov

Ik kom om precies half 7 het terrein oplopen van een of andere boerderij. Hier schijnt restaurant 'De groene Koe' te zijn. Ik klop netjes op de deur en een enge, gespierde en vooral gevaarlijk uitziende man doet de deur open. 'H-hallo, is dit toevallig restaurant De...'

'Ja, dat is dit. Wat moet je?!'

'Ik heb hier om half 7 afgesproken met mijn dochter en haar vriendje om te gaan eten'

'Hoe zien ze eruit?'

'Mijn dochter heeft bruin lang haar, een zwarte bril en groene ogen en de jongen kort blond geverft haar en blauwe ogen' De man knikt een paar keer en gebaart dan dat ik binnen mag komen. Ik twijfel om naar binnen te gaan, want de man ziet er nou alles behalve vertrouwbaar uit. Maar hij weet sowieso meer, want anders laat hij me niet binnen. 'Gaat u maar aan de tafel zitten. Ik kom er zo aan'

Ik kijk om me heen en zie een tv van weet ik veel bij weet ik veel, wat meer op een bioscoopscherm lijkt dan op een tv. Daarbij staat een bank in een vorm van een U met 1 grote bocht in de kleur zwart. De keuken zit als een eiland midden in de grote ruimte die als woonkamer dient en de tafel kan draaien. Hoe kunnen ze dit in hemels naam betalen?!

Wacht eens even. Ik sprak de oma van Robin gisteren via de telefoon en ze vertelde een verhaal. Ze mocht niet alles zeggen, want ze had al teveel gezegt. Het ging over Louis. Louis werd aangevallen door een rare vrouw in het ziekenhuis en werd daarna meegenomen door 2 enge, grote, gespierde en vooral gevaarlijke mannen.

Eng. Groot. Gespierd. Gevaarlijk. Dit is foute boel! Louis is hier, mijn kleine grote Louis.

Ik spring op van de stoel waar ik in zat en ren de trap op. Ik open elke kamer op de eerste verdieping, maar zie alleen maar slaapkamers, een badkamer en een kamer die verdacht leeg is. Er staan alleen een tafel en een stoel en er hangt een lamp boven. Ik sluit de deur weer en ren nog een trap op. Ik zie 2 deuren. Uit de linker hoor ik harde bonken en uit de rechter hoor ik geluiden van een computer.

Ik stap naar de rechterdeur toe en leg mijn hand op de klik. Ik adem nog een keer rustig en duw dan de klink naar beneden.

Louis pov

Ik hoor een paar mensen de trap op komen lopen en er gaat een deur open. Ik hoor een stem die ik nooit meer wil horen. 'Jullie mogen alleen aan deze computer komen en als ik merk dat jullie aan iets anders zitten, gaan jullie eraan' Ik ril op de manier waarop een van mijn ontvoerders praat. Ugh, wat haat ik die stem, dat gezicht, die grijns. Ik haat hem.

Ik hoor een deur dichtgaan en traptreden. Ik hoor geklop op de deur en de deur gaat open. Er komt iemand naar binnen en zit nu waarschijnlijk op een stoel in de keuken. Ik hoor weer voetstappen naar boven komen lopen en mijn deur wordt open gedaan.

De enge, gespierde, gevaarlijke van de 2 komt binnen en sluit de deur achter zich. Hij heeft een hamer in zijn handen. Even was ik bang dat hij mij ging slaan, maar daar is hij op een of andere manier te lief voor.

Hij slaat een paar keer hard op het kleine bijzettafeltje, waardoor het uit elkaar valt. Ik hoor voetstappen op de trap en het blijft even stil. Dan gaat er een deur open en hoor ik gepraat. 'Precies zoals ik het wilde. 3 vliegen met een paar klappen op een miezerig bijzettafeltje'

De man opent de deur naar de gang en ik zie een vrouw staan. Bruin lang haar, sneakers aan van het merk Nike, een blauwe Jeans en een spijkerjack.

Ik herken die lange bruine haren uit duizenden. Die schoenen, heeft Sofie gedragen toen ze jonger was. Die broek, is van mij geweest. En dat spijkerjackie, heb ik wel eens gedragen voor een videoclip en mocht het daarna hebben. Ik hoefde het niet en wilde het wegdoen. Maar zij wilde het zo graag hebben en was er super blij mee, toen ik het haar gaf.

WWA movie is perfect ♥