The Drama Queen { Dutch } ✔

49 • Stormram

Louis pov

Gisteravond heb ik Sofie op een manier gezien die ik nooit meer wil zien. Het was verschrikkelijk!

Ik ben blij dat Harry haar opvrolijkt en ik zie wat bloeien tussen die twee. Geen bloemetjes op bijtjes. Nee, ook geen palmbomen. Ik zie liefde en dat gun ik mijn zusje en beste vriend van harte!

'Louis, we mogen naar Harry toe.' hoor ik mijn tante zeggen. Ik kijk op en zie dat mijn tante en oom op mijn wachten.

Ik sta op en slof achter ze aan. Ik vind het heel moeilijk om mijn neefje in deze situatie te zien en iedereen is er kapot van.

Een zuster houdt de deur voor ons open en we lopen naar binnen. Achter mij sluit ze de deur weer en schenkt wat drinken voor ons in.

Ik kijk naar mijn oom en tante. Ze zien er na een nacht in het ziekenhuis al zo slecht uit. Hun ogen helemaal rood en ze hebben wallen van New York tot Bora Bora.

'Hallo, ik ben dokter Smart.' zegt een man met bruine haren en bruine, bijna zwarte, ogen. Ik schud zijn hand en mijn oom volgt mijn voorbeeld. Mijn tante is helemaal in trans. Ze vertelt hele verhalen tegen Harry en zingt hele liedjes voor hem, echt zo lief!'

'Louis, we gaan naar de besprekingskamer. Laat tante maar even alleen.' Ik loop achter de dokter en mijn oom aan en kijk om me heen, maar zie niks boeiends.

Eenmaal bij die kamer aangekomen, moeten we op een stoel gaan zitten tegenover zes andere stoelen. Daar komen zes doktoren te zitten, inclusief dokter Smart.

Als alle doktoren er zijn, kan het overleg beginnen. Er wordt gepraat over Harry's situatie en wat de mogelijkheden zijn. Ik probeer op te letten, maar het lukt niet.

Ik kijk daar het raam waar ik tegenover zit en zie een bekend iemand lopen. Een jongen, niet groot niet klein, blond haar met wat bruin er doorheen, gaten in zijn broek ter hoogte van zijn knieën. Dit meen je niet?!

'Uhm Louis, gaat alles goed?' Ik schrik op uit mijn gedachtes en kijk een voor een de dokters aan.

'Wat ik dus vertelde is dat..' En de rest hoorde ik niet meer. Ik keek voor de tweede keer door het raam en daar liep hij weer. De jongen die mijn zusje kapot heeft gemaakt, Mister Horan.

Niall pov

Het gaat niet goed, laat staan barre slecht, met Anne en ik baal daar ontzettend van. Ze wilde zo graag meehelpen met het plan en wraak nemen op Sofie. Maar helaas, dat kan nu niet.

Hij en haar zijn in mijn hotelkamer het plan aan het voorbereiden en we hebben hier om 12 uur afgesproken. Dat is de tijd dat de doktoren gaan overleggen en de zusters het eten voor de zieken rondbrengen.

Ik geef Anne, die in leven wordt gehouden door een apparaat, een kus op haar voorhoofd en fluister haar de woorden 'I Love You' toe. Dan loop ik de gang op, opzoek naar een plek waar ik eten kan kopen.

Ik loop langs een bespreking en zie een bekende jongen ertussen zitten, met bruin haar. Jep, that's Louis. Ik probeer me nog te verstoppen, maar hij heeft me al gezien, want hij trekt wit weg.

Ik loop door en koop een broodje. Ik loop via dezelfde weg terug in de hoop dat Louis daar niet meer zit. Maar ik heb mijn geluk denk ik in Engeland laten liggen, want hij zit er nog. Hij ziet me weer, maar dit keer kijkt hij me met een pokerface aan. Ik word er gewoon bang van.

Als ik bij de ziekenhuiskamer aankom, zie ik mijn twee oude nieuwe vrienden zitten en geef ze een high five.

We nemen nog een keer het plan door en dan lopen ze weg.

De zuster komt binnenlopen en ik ga even naar de wc. Als ik mijn handen aan het wassen ben, hoor ik de apparaten niet meer.

Ik ren heel snel de wc uit en zie dat Anne en het bed weg zijn. Ik ren de gang op en zie nog net een bed de hoek om gereden worden.

Ik ren er achteraan en zie dat er een laken over Anne heen ligt.

Ik trek een sprintje en zie het bed nog net de rauwkamer in gaan. Ik begin te lopen als zusters me geïrriteerd aankijken en loop gespannen de rauwkamer in.

Wat ik daar zie, wil ik nooit van mijn leven meer zien.

Liam pov

Ik word wakker van kusgeluiden en zucht geïrriteerd. 'GEESKE, ZAYN, KUS EENS WAT ZACHTER!'

Het geluid blijft doorgaan en ik gooi mijn dekens geïrriteerd van me af. Ik trek een badjas aan en gooi mijn deur open. Ik kijk de woonkamer door, maar zie niks wat lijkt op een kussende Zayn en Geeske.

Ik loop naar hun slaapkamer toe. Ik heb de deurklink al in mijn hand als ik hoor dat de geluiden van een andere kanf afkomen. Voor de zekerheid open ik zachtjes de deur, maar er is niemand in hun slaapkamer te bekennen.

Ik ga verder op mijn zoektocht naar de kussende Zayn en Geeske en spits mijn oren. Het komt vanaf de andere kant van de hotelkamer.

Het is niet Zayn & Geeske's slaapkamer, niet de woonkamer, niet de keuken, niet de badkamer, niet mijn slaapkamer, niet Louis slaapkamer, want hij is naar het ziekenhuis. Dan kan het nog maar uit één slaapkamer komen!

Ik storm op de slaapkamer van Harry af en gooi de deur open. Mijn mond valt open van verbazing. Dit had ik nou echt niet verwacht!

Het waren niet Zayn en Geeske, maar het zijn Harry en Sofie.

Ze kijken raar op als ik ineens midden in hun kamer sta. Sofie wordt rood en Harry begint te grijnzen. 'Uhm.' kuch ik.

'Het spijt me dat ik jullie stoor, maar kunnen jullie wat zachter zoenen?' Harry blijft nog steeds grijnzend kijken en Sofie knikt een beetje.

Harry pov

Sofie en ik zoenen als ineens de deur opengaat en Liam naar binnen komt rennen als een stormram. We stoppen met zoenen en kijken raar naar Liam.

Ik knijp in Sofie's kont en ze wordt rood. Ik begin te grijnzen en ik zie Liam lachen. 'Uhm.' kucht hij.

'Het spijt me dat ik jullie stoor, maar kunnen jullie wat zachter zoenen?' Ik blijf grijnzen en Sofie knikt een beetje.

'Liam de stormram, zou je ons misschien alleen willen laten?' Hij kijkt ons grijnzend aan en wiebelt dan met zijn wenkbrauwen.

'Ga nou maar.' zegt Sofie grinnikend en Liam loopt naar de deur toe.

'Probeer elkaar niet op te eten he!'

En met die woorden loopt hij onze slaapkamer uit en sluit hij de deur.

√√√

Nog 1 chappie + epiloog and then is dit boek helemaal completie

√√√