My Daily Dose Of You

CHAPTER 01

"Uuwi ka na?"

Tumingala si Cielo upang tingnan kung sino ang nagtanong sa kanya. She was greeted by Byron's sweet smile. Inirapan lang niya ito, iyon ang kanyang madalas na reaksyon sa tuwing lalapitan siya ng binata. Tumayo na siya at isinukbit ang kanyang bag sa balikat. Naglakad na siya palayo rito at ni hindi man lang sinagot ang tanong nito. Lumapit siya sa counter area para magpaalam kina Hershey at Sabrina, ang may-ari ng Steamin' House kung saan siya kumain at mga kaibigan din niya. At para na rin hilahin palabas ang nakikipagtsismisan na si Brittany, na siyang nagyaya sa kanyang kumain doon ng hapunan.

Nakilala niya ito nang mangupahan siya sa barangay na iyon at naging matalik din na kaibigan. Sadyang maliit lang talaga ang mundo dahil hindi niya inakalang ito pala ang bunsong kapatid ni Byron. Ang lalaking wala ng ibang ginawa kundi ang pagtripan siya.

"Mauna na kami," paalam niya kina Hershey at Sabrina, tinanguan lang siya ng mga ito. Hinarap niya si Brittany. "Halika na. Ikaw ang nagyayang umuwi pero nakikipagtsismisan ka pa riyan." Ngumiti lang ito at may ininguso sa kanyang likuran. Alam niyang ang kuya nito iyon.

"May kasabay ka na. Hindi na ako sasabay," sabi pa nito sa kanya.

Napailing na lang siya. "Fine. Kung ayaw mong umuwi, mauuna na ako." Pagkatapos sabihin iyon ay tumalikod na siya bago pa siya tuksuhin ng mga taong nandoon. Pero sanay na siya at wala siyang pakialam.

Tuluy-tuloy lang siya sa paglalakad hanggang sa makalabas sa Steamin' House. Napahinto lang siya nang may pumigil sa braso niya. Nilingon niya ang may-ari ng kamay na pumigil sa kanya kahit na may hinala na siya kung sino ito. Ah, ito ang problema ko, aniya sa sarili matapos makita ang nakangiting si Byron.

"Do you mind?" aniya atsaka ito tinaasan ng kilay. Si Byron naman ay parang walang narinig at hindi nabura ang ngiti sa labi kahit na sinungitan niya ito. Autistic talaga. Napapalatak na lang siya.

"Come on, Cielo. Ihahatid lang naman kita. Anong masama roon?"

"Sa paghatid wala pero ikaw masama."

"Takot ka lang yatang makasama ako at baka hindi mo na mapigilan ang nararamdaman mo, eh."

"Oo baka hindi ko na mapigilan at mapatay na kita. Baka nga si Francis pa ang magtapon sa akin sa bilangguan kung sakali." Ang Francis na tinutukoy niya ay ang kaibigan ni Byron na isa namang abogado.

"Ikaw talaga, masyado kang sweet magsalita."

"Go to hell, Mr. Salvation."

"Hindi ko alam ang papunta roon."

"I'll give you a map."

"Galing ka na roon?"

"Yes. Get lost."

Nahiya pa siya nang mapansin na nasa di-kalayuan si Ryan na isa rin sa mga kaibigan ni Byron at may kasama itong isang dalaga. Binawi niya ang kanyang braso na hawak nito at mabilis siyang lumayo kay Byron.

Wala siyang choice kundi ang dumaan sa harapan nina Ryan at ng kasama nito kahit nahihiya pa siya sa nasaksihan ng mga ito sapagkat doon naman talaga ang daan papunta sa bahay niya. Narinig pa niyang kinausap pa ni Byron ang dalawa ngunit tuluy-tuloy lang siya sa paglalakad. At mas mabuti na iyon upang mabilis siyang makalayo rito.

Wala siyang balak patulan ang kabalbalan ni Byron. Unang kita pa lamang niya sa binata ay hindi na niya ito nagustuhan. Hindi nito sineseryoso ang lahat ng bagay na siya namang kabaligtaran niya. Ang kanyang ama ay isang sundalo at iyon marahil ang dahilan kung bakit ganoon na lang siya kaseryoso sa lahat ng bagay. Hindi sila maaring maglaro o magbiro kapag nasa paligid ito. She and her three older brothers have to take everything seriously. Iyon ang turo sa kanila ng kanilang padre de pamilya.