~deel 14~

13 1 0
                                    

Het was ondertussen avond en Mila was weer naar huis. Mijn moeder was aan het koken en ik was hockeyfilmpjes aan het kijken. Over een maand is de tweede ronde al en ik moet ervoor zorgen dat die perfect gaat! Ik had ook het idee om Julia en haar groepje aan te pakken. Hoe? Ja, dat weet ik ook nog niet precies. In ieder geval ga ik me de komende maand goed voorbereiden op de tweede ronde en veel uitrusten zodat ik top fit ben. Mijn moeder gaat over 2 dagen op zakenreis en dan komt tante Suus voor een weekje bij mij. Aan de ene kant is dat super leuk, maar aan de andere kant praat ze heel veel en krijg ik daar hoofdpijn van, dus ja.. Nou goed, ik ga zometeen eten en dan slapen..

TIJDS SKIP HET IS EEN MAAND LATER EN MORGEN IS DE TWEEDE RONDE VAN DE CLINIC

Ik werd wakker en mijn hersenschudding is zo goed als voorbij! Ik ga alweer een weekje naar school en tussen mij en Mila gaat het ook goed! Morgen is de tweede ronde en ik heb er écht zin in. Oh ja, Mats heeft vandaag met Sophie afgesproken! Ze gingen naar de bioscoop en Sophie heeft tegen Mila gezegd dat ze hebben gezoend! Ik loop naar m'n kamer en zie mijn hockeystick liggen ik pak hem op en zie dat mijn moeder er een handtekening op heeft laten zetten van Bob de Voogd! Super leuk! Ik legde hem weer neer en ging naar onder.

Het is de volgende dag en vandaag is de tweede ronde! Ik kleed me snel aan en pak mijn hockeyspullen. Spring op mijn fiets en rijd richting het station. Ik zei de trein al klaar staan en ren er snel nog in. Eenmaal aangekomen bij de hockeyclinic in Maastricht zie ik ze al staan. Ik ga er naar toe en Bob zegt: 'Ha Daan, alles weer goed?' Ik knik en we gaan beginnen. We doen oefeningen, partijtjes, conditietestjes en we ronden af op doel. Na 2 uur is de hockeyclinic afgelopen. Ik ga weer naar huis en zie dat Mila er is. Ik zeg: 'Hey schatje, wat doe jij hier?' Ze keek me aan en zei: 'Ik wou weten of je door was natuurlijk!' Ik keek d'r aan en zei: 'Nee, ik ben niet door..' Ze keek me meelevend aan en zei: 'Ow, je had het echt verdiend hoor!' Ik keek d'r lachend aan en ze zei: 'Hoezo moet je nou lachen?' Ik zei hard: 'IK BEN WEL DOOR!' Ze keek me blij aan en zei: 'OMG, dus je zit nu in het jeugd Nederlands eftal?!' Ik keek d'r blij aan en knikte. Ze gaf me een knuffel en alles was weer goed.... toch?

EINDE 

De HockeyclinicWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu