De Hockeyclinic

~deel 7~

Sam begon over Mats te praten en hij zei: 'Mats is niet boos op jou hé.' Ik keek hem verward aan en zei: 'Huh, nou zo lijkt het wel.' Nee, hij zei gister onder de les dat hij het jou allang vergeven had (aha dat zei hij dus onder de les) maar dat hij dacht dat je boos op hem was vanwege dat gebeuren met Mila. Ik zei: 'Kijk, tuurlijk ben ik niet boos, jullie zijn mijn beste vrienden maar Mila zit gewoon in een moeilijke periode en dan moet hij niet zo gaan doen, snap je?' Ja dat snap ik. Zei Sam terug. 'Maar Daan, we gaan morgen nog wel samen naar de hockeyclinic toch?' Oh ja, over dat... ik ga al met Stijn. Wat?! MET STIJN?! Ik keek hem verbaasd aan en zei: 'ja?' Je moet echt niet met hem om gaan Daan! Ik keek hem nu nog verbaasder aan en zei: 'hoezo?' Stijn zit al 6 jaar op onze school en is goed bevriend met Tom, hij wilt je hele leven verpesten! Ik bedankte hem voor de informatie en zei dat ik naar huis ging. Ik zat weer op de fiets en dacht na over wat Sam me had verteld. Tot dat opeens iemand riep: 'Hey daan!' en jaja het was Mila! Ik riep hey terug en we stopten allebei met fietsen. Ze kwam net van hockeytraining af en zei: 'Hey, hoe gaat het schatje?' Wel oke, met jou? Ja, eigenlijk ook wel goed! Ik zag dat ze voor het eerst na een paar weken echt weer blij was, dus daar werd ik ook wel weer een beetje blij van! We gaven elkaar een knuffel en fietsten allebei verder. Ik kwam thuis aan en zag dat er niemand thuis was, ik besloot om m'n moeder te bellen en ze was blijkbaar even boodschappen doen met m'n vader. Ik ging op de bank zitten en ging verder met mijn hockeyfilmpjes kijken. Na een tijdje kwamen m'n ouders weer thuis. M'n moeder zei: 'Hey schat, overmorgen is de begrafenis van oma dus dan krijg je die dag vrij van school.' Ik slikte ff maar zei oké en ik liep naar boven. Ik zag dat Mats me had gebeld dus ik belde even terug: 'Yo Mats.' Yo Daan. Zei hij terug. "Is alles weer gewoon goed tussen ons?' Vroeg ik. Tuurlijk bro! Zei hij terug en we hingen op. Pff, dat was alvast een hele opluchting zeg! Nou goed, ik liep naar de badkamer en keek in de spiegel hoe m'n haar zat, en ik zeg het je...Dat was niet best!  Ik besloot om m'n pyjama aan te trekken en te gaan slapen, want morgen was de hockeyclinic in Maastricht! Toen ik net wou gaan slapen kreeg ik een appje van Mila er stond in dat ze me veel plezier en succes wenste voor morgen! Aww ze is ook zo'n schatje! Nou ja, toen ging ik echt slapen!