x Chapter 5 x
ASHLEY
Alam ko nagtataka kayo kung sino ako. Right? Gusto niyo magpakilala muna ko sainyo? I'm Ashley Ocampo, ang best friend noon ni Kirsten Chandria Bernardo. Oo. Noon. Noon lang. Ngayon? Hindi niya na ko kilala. Why?
Alam ko na tatanungin niyo sakin. Tatanungin niyo kung ano nangyari kay KC noon kung bakit hindi niya na ko kilala.
Ikkwento ko sainyo, para maintindihan niyo ko.
FLASHBACK
"Wag ka na umalis Bish! May mangyayaring masama!" Binalaan ko na siya, pero sabi niya kailangan daw nilang umalis.
"Bish! Iiwan mo na ba talaga ko?!" Umiiyak na ko dito sa harap ni KC. Yes, she is my bish.
"Babalik ako para sayo Bish. Hindi kita makakalimutan kahit kailan Bish. Tandaan mo yan ha?" Sana nga hindi mo ko makakalimutan.
"Pwede bang sumama ko sainyo? Hahatid lang kayo sa airport. Please bish?" Gusto kong ihatid sila Bish. Siya na nga lang nag-iisang best friend ko eh. Tapos iiwan pa ko? What a sad life.
Bakit siya lang bestfriend ko? Kasi nerd ako. You know nerd probs.
"Wag na bish. Baka pag sumama ka pa, di ako makaalis. Ayaw kitang nakikitang ganyan. Malungkot, panget. Hahahahaha." Bigla akong nakarinig ng busina. Busina ata yun ng kotse nila.
"Please bish? Baka may mangyaring masama bish eh. Please?" Please?
"Sige bish, alis na kami. Bye na. Alagaan mo sarili mo ha? Wag mong papabayaan ung sarili mo. Facetime tayo pag dating ko sa London. Okay bish? I love you."
"I love you too bish. Walang kalimutan ha? Promise?" Inalok ko siya ng pinky swear.
"Promise." She smiled at me. Tuluyan na nga siyang umalis. Wala na. Di ko na makakasama bish ko. Malayo na kami sa isa't isa.
After ng ilang days..
Inaabangan ko pa rin si Bish na magfacetime sakin. Pero wala pariiiiiin. Hay. Binuksan ko nalang tv ko sa kwarto. Kasi ang boring talaga u knooooo---w
Omg?! Is that true?! Baka hindi sila yun. No pls. Hindi sila yun. Alam niyo na ba ung nasa news?
Breaking news: Isang sasakyan na may KCB 026 na plate number, naakasidente dahil umano sa pagkawala ng preno ng sasakyan nila. Kasalukuyang nasa ospital ang mga kasama sa aksidenteng ito.
Noooo. Sasakyan nila Bish yan. Yan ung plate number nila Bish. Bigla akong nabreakdown.
Lord, iligtas niyo po sana sila Bish, sila tita, tito. Pag nawala po si Bish, wala na kong bestfriend. Lord please. Tanong lang po, bakit po kailangang maaksidente sila? Bakit kasi sila pa?! Lord, alam niyo naman po na mahal na mahal na mahal na mahal ko ang bestfriend ko diba? Please po Lord, iligtas niyo po sila.
Alam ko kung saang hospital sila dinala. Bish, here I come. Nagcommute ako papunta sa Padilla's. Dito sila dinadala. Bakit? Partners kasi and Bernardos and Padillas. That's why dito sila dinadala. Merong ibang company ang mga Bernardo, meron din ang mga Padilla.
Nang makarating na ko sa hospital, tinanong ko agad sa front officer ba yun? Basta ung nasa harap che. Tinanong ko kung anong room number n mga Bernardo sabi room 143 daw. Pumunta na ko agad agad sa room nila. Pagkapasok ko sa room, bigla nalang tumulo ang luha ko.
Tumakbo agad ako papunta sa hospital bed ni KC.
"B-Bish? *sob* Ikaw na mismo nagsabi sakin na m-mag ingat. *sob* B-Bakit? Ha?! *sob* Bish naman eeeeh. *sob* Kaya gusto kong sumama e-eh *sob* Para p-pareho tayo ng kondisyon mo *sob* ngayon. Miss na m-miss na *sob* kita Bish. *sob* Gising na B-Bish please. *sob* G-Gising Bernardo. G-Gising. *sob* Basta d-dito lang ako h-ha? *sob* Babantayan k-kita. *sob* W-Walang kalimutan Bish ha? *sob* Love you Bish. *sob*"
Ilang araw na kong pabalik-balik sa hospital. Hinihintay na magising si Bish. Matutulog na sana ko sa tabi ni KC nang bigla siyang gumalaw. Omaygahd.
"Biiiiiish! Omg!" Sabay yakap ko sakanya.
Pero.. "Sino ka?" Takte. Hahahahaha.
"Lul ka Bish. Kakagising mo lang nagjjoke ka agad. Hahahahaha. Wag mo nga kong niloloko hahahahahaha." Joker kasi talaga tong bestfriend ko hahahahaha.
"Hindi. Hindi kita niloloko. Sino ka? Ni hindi nga kita kilala eh." Ito ung nagpagsak lalo sa luha ko.
"Grabe ka naman Bish! Bakit sa lahat ng kakalimutan mo ako pa?! Ikaw na nga lang ung nag-iisang bestfriend ko eh! Bakit naman ganun?! Siguro sinadya mong kalimutan ako noh?! Yan tayo eh. Naghihintay ako sayo dito ng ilang araw, tapos ganito?! Gandang pasalubong. Ha ha ha ha ha ha ha. Grabe ka talaga Bish. Kalimutan mo na na may Bish ka!" Sinisigawan ko na siya.
"Kung makapagsalita ka naman, akala mo kung sino ka. Sino ka ba sa buhay ko?" Oo nga. Sino nga ba ako sa buhay niya?
Umalis nalang ako at umuwi sa bahay namin.
END OF FLASHBACK
Ang babaw ko diba? Gaganti lang ako. Pinagpalit niya ko eh.
Masakit kaya yun. Ung malaman mong may kapalit ka na sa best friend mo.
Masakit. Argh.
Ipapaalala ko sayo lahat Bernardo.
Ipapaalala ko sayo na may best friend kang kinalimutan at pinagpalit.
Btw, nagtataka kayo kung pano ko nalaman na maaksidente sila that day?
FLASHBACK
"Nak, lumayo ka sa KC na yun." Anong pinagsasabi neto?
"Bakit? Bakit ma? May nangyari ba? May mangyayari ba pag hindi ko nilayuan ung best friend ko?" May nagawa ba si KC?
"Mapapahamak ka anak." Weh?
"Walang ginagawang masama ung kaibigan ko ma." Bakit? Wala naman talaga eh.
"Mamili ka, lalayo ka o papatayin ko siya?" Eto ung ayaw ko, ung papipiliin ako.
"Bat di nalang ako patayin mo?"
"Kasi anak kita!"
"Kaibigan ko siya. Pprotektahan ko siya."
END OF FLASHBACK
Oo. Nanay ko ung may gawa nung pagpapatanggal ng preno ng sasakyan nila.
Lilipat ako sa school kung saan nag-aaral si KC.
Papahirapan ko siya, swear. Magdudusa siya.
Simple lang, papahirapan ko siya kasi siya na mismo nagpromise na walang kalimutan pero siya pa ung nakalimot.
Wag kasing mangangako kung papakuin lang naman.
_______________________
Yan na ha. Putakte kayo. Comment nga pls. Kahit negative :(((((((( Vote na din mehehehe hahahahahahaha
Para-paraan lul nu daw hahahahahaha
follow niyo characters ko ha. kbye.
btw, twitter ko: @mrsxpadilla
yun lang mwa
