LANCE
Pinapapunta ko nila Papa sa bahay. May sasabihin daw sila eh. Importante daw kaya mag-isa lang ako. Hay jusme. Tagal naman ng driver ko. Punyeta. Tinatamad kasi akong magdrive huta. Ayan puta dumating din siya. Sumakay na ko alangang hindi ako sasakay diba. Tanga lang. Bagal magdrive parang pagong leche. "Hoy! Dalian mo diyan. Gago." Sabi ko sa driver ko sabay batok. "Oho ser." Good dog. Pagkatapos ng ilang minuto, nakarating na kami sa bahay. Pagkapasok ko, nagulat ako. Bakit andito sila? Bakit? Akala ko wala na sila?
"Anak, may sasabihin kami nila Ninang mo." Sabi ni Papa. Oo. Ninang ko, ang nanay ni Kirsten Bernardo. Andito sila ngayon. Buhay sila. Ang nanay ni KC at ang tatay niya. "Alagaan mo ang anak namin Lance ha? Masama ang kondisyon niya." Sabi ni Ninong. Masamang kondisyon? "Bakit ho?" Gusto kong magtanong eh. Bakit ba?
"Si Chandria, ang anak namin. May masamang kondisyon siya. Nagkaamnesia siya. Alam kong alam mo yun, kasi kababata mo siya." Totoo yun. Kababata ko siya. "Pero may hindi ka pa alam tungkol sakanya. May sakit siya. May sakit ang anak ko sa puso. Hindi niya alam yon. Alam mo kung bakit siya nagkaroon ng amnesia? Naaksidente kami dahil sa isang car crash. Papunta sana kami sa airport noong araw na yun para maipagamot namin siya sa London. At sa London sana namin ipapaalam na may sakit siya sa puso. Pero hindi kami nakarating sa airport dahil nga sa car crash. Nawal ng preno ung sinasakya namin noon. Lance, iho nakikiusap kami sa iyo na kung pupwedeng wag mong sabihin sa anak namin kung anong kondisyon niya ngayon. At kung payag ka, pakibantayan at pakialagaan ang anak namin pwede? Ayaw muna naming magpakita sakanya eh." Grabe KC. Hays. May sakit ka pala sa puso jusme. "Opo, aalagaan ko po si Chandria para po sainyo. Pero bakit ayaw niyo po magpakita sakanya?" Bakit nga naman kasi? "Mahabang kwento anak." Pwede bang pakikwento sa akin ung mahabang kwento na yon? De loko lang. Magsasalita pa sana ko nang biglang mag ring ung phone ko.
"Hello?" Panimula ko.
"Bro!" Sino ba to? Tinignan ko ung caller ID. Si Tairone lang pala.
"Anyare bro? Bigla kang napatawag?" Ako.
"Ung Bernardo mo pre. Pinagtutulungan." Inend call ko agad. Tapos bumalik na ko sa school. Nagmotor ako. Pagkapasok ko sa school, nakita ko agad ung kaguluhan sa may locker room.
"Chands! Putangina! Magsitabi kayong lahat!" Nagsitabi naman sila. Nakita ko si Chands na punomg puno ng green slime. Niyakap ko siya habang umiiyak siya. Wala akong pakielam kahit madumihan pa ung damit ko. Kumalas na ko sa pagkakayakap naming dalawa. "SINONG PUTANGINA ANG GUMAWA NITO KAY CHANDS!!!!" Sigaw ko. "PUNYETA! SUMAGOT KAYO ANO BA KAYO?! MGA PIPE?!" Ayaw magsisagot eh. "Si Ashley po." Sabi nung isang studyante. "HAY NAKO. UNG BABAENG YUN NANAMAN! PUNYATERA." Nakita ko si Chands, bigla siyang tumakbo. Bayaan muna siya mag-isip isip. Mamaya ko nalang hahanapin.
Hinanap ko si Ashely. Kung saan saan ko na siya hinanap puta. Dito ko lang pala matatagpuan tong masamang nilalang na to tss. "Bakit mo ginawa kay Chandria yun?!" Hinawakan ko siya sa braso niya. "Chill babe. Hahahahahaha." Sabi niya. "Wag mo kong mababe babe diyang punyeta ka. Tapos na tayo, noon pa." Totoo naman eh. Dati pa kami tapos. "No babe. Wala pa nga tayong official break up diba?" Wala pa ba? Aish. "Oh? Wala pa? Edi break na tayo. Yan ha. Choosy mo. Official break up official break up ka pang nalalaman. Meron na ha? Alis na ko epal ka. Panget. Tss." Aalis na sana ko nang bigla niya kong halikan. Wtf. Leche. "Kiss me back stupid." Sinabi niya yon! Oo! Sarap ibato niyong babaeng to sa mars. Epal sa buhay.
"Oh my dear Kirsten Chandria Manuel Bernardo." Napatingin ako sa likod ko. Watdaaktwalpak!!!!!!! Chandria. "Masakit ba? Nagantihan na kita. Simula pa lang yon. Kulang pa yon u bish. Hindi pa ko tapos. Bye. By the way, thank you for that kiss babe." Nagwink siya sakin puta. Dukutin ko mata nun eh.
"Chands, let me explain." Di niya ko sinasagot eh. Nakakaano!!!!! Hay pakshet. Nakatitig lang siya sakin. "Will you?" Tanong ko sakanya. Siguro nga. Silence means yes. "Ganito kasi yu--.." Pinutol niya ko. "Bakit ka mag-eexplain? Nasaktan ba ko? May nangyari bang hindi kaaya-aya? May karapatan ba kong masaktan?! Wala diba! Magselos? Wala din naman eh! So wag mong pinapalabas na nagseselos ako sainyo. Kahit mag sama pa kayo sa impyerno mga bwiset kayo. Niisang papel sa buhay ko, wala ka. Dapat ba kong masaktan? Sagutin mo ko!!! At bakit mo kailangang mag explain? At sakin pa talaga ha! Girlfriend mo ba ko? Dun ka sa girlfriend mong mukhang ipis. Siya may karaoatang makarinig ng mga paliwanag mo. Hindi ako. Kasi sino ba naman ako? Pero sige, aaminin ko. Napakapafall mo!! Bwiset ka! Paasa!!!! Ugh nakakabanas kaaaa!! Dapat sainyong mga paasa't pafall pinapasalvage tangina. Leche." Sabay hawak niya sa may dibdib niya. Wtf. Tutulungan ko sana siya pero "Pumunta ka sa girlfriend mo. Dun ka na sakanya. Wag sakin. Mas kailangan ka niya." Nyemas naman tong babaeng to oo. Wala akong girlfriend!!!!! Joke.
Sorry Chandria.
Gago ako. Paasa? Pafall? Aba ewan!! Hay. Bakit niya kaya nasabi yun? Sige. Magsosorry na ko sa girlfriend ko. Bukas na bukas din.
Sorry Girlfriend.
-
OH GUYS!!!! KATAMAD ISULAT UNG BUONG CHAPTER. KAYA HATIIN KO NALANG. SORRY LATE HUHUHUHU. HAHAHAHAHAHAHAHA ANO DAW. LABYU GUYS MWA
