Ilang segundo ko siyang tinignan at napabulalas nalang sa isipan ko ng "Gwapo."
Pero ano ba ginagawa niya diyan? Di pa ba yan uuwi? Napa titig lang ako hanggang tinaas niya ang DSLR niya.
Ay, kaya pala photographer. Nangunguha sya ng photos sure ako andaming babaeng mahuhumaling sa kanya.
I was hesistant, kasi wala akong choice ngunit dumaan sa harap niya.
"Excuse me."
Pagdaan ko napansin nya ako, ngumiti lang sya at tumango naman ako sa kanya at pinataas ko na ang payong ko dahil aalis na ako pero bigla syang nagsalita.
"Umm, Gaile right? "
"Yeah?" Napatingin ako sa kanya
"Actually-" takang naghintay ako sa sasabihin nya at napakamot sya sa ulo niya.
"I just want to share with your umbrella if you don't mind?"
At ngumiti sya I smiled back then nod. We shared the umbrella together.
Tahimik lang ang pag lakad namin papuntang parking lot sya ang nag dadala ng payong matangkad siya eh .
" Ahh by the way , I'm Allen Drixe "
"Ju-" "Julia Gaile Roberts right?"
Tumango nalang ako
"You're quite famous around here"
"Prolly"
Mahinang tugon ko at tinutok ulit sa malawak na parking lot ang mga mata ko.
Medyo ako na a-awkward ngunit tinuloy lang namin ang paglakad. Itatanong ko na sana kung saan nakaparada ang sasakyan niya dahil nakikita ko na ilang metro lang ang layo ng sasakyan ko ngunit bigling umurong ang dila ko hanggang sa makaabot kami sa sasakyan ko.
Huminga ako ng malalim at magsasalita na sana nang bigla akong napahinto nang huminto sya at humarap sa akin.
"You're a blessing in disguise, Gaile."
"Ha?"
Tanging naibulalas ko nalang,
Hindi pa ako nakapagsalita nang tuloyang hinawakan niya na ang kamay ko at nilagay ang handle ng payong dun.
Tanging ang pag bagsak ng ulan sa payong ko ang naririning ko habang tinignan ko siyang nalakad papalayo at tuluyang nabasa sa ulan.
___
"Oh! Buti andyan ka na Gaile! May sabaw akong ginawa doon"
" Salamat manang sige po aakyat napo muna ako para mag bihis, teka sila mommy po?"
"Gaile, busy ang mom at dad mo. Umalis lang sandali kuya mo"
"Ahh ganun bah? Sge po akyat lang ako"
Ngumiti na ako habang nag bibihis ako tahimik lang lahat ang ulan lang sa labas ang ingay nang may kumatok
"Pasok"
Pumasok si manang dala ang sabaw sa tray habang may malambot na ngiti ang nakapinta sa mukha niya.
"Salamat manang, sana di na kayu nag abala pa."
Umiling si manang at tumawa.
"Ok lang, alam kong pagod ka na kaya inumin mo to at magpahinga na."
"Salamat talaga, manang." ngumiti sya at tumayo na naiwan akong mag isa. Mainam kong hinipan ang sabaw bago ininom. Ilang sandali pa ay nag pahinga at napatingin ako sa malaking ceiling ko pababa sa bintana na bukas
"Ay, Ay! Julia!"
Napabulalas nalang ako at sinara ang bintana na pinapasukan ng ulan agad ako napatingin sa table sa gilid ng bintana at nanlumo ako.
