"Good evening ma'am"
Bati sa akin ng waiter kaya tinanguan ko nalang siya at ngumiti "julia!"
Tawag sa akin ng isang Boses kaya hinanap ko at nakita ko ang isang kamay na kumakaway napangiti nalang ako ng bahagya at lumapit doon sa table niyakap ako agad ni Annie at ngumiti "na miss kita!" Wika niya after kasi nung libing ni Cleon di na ulit kami nagkita "kumusta na?" Tanong niya "eto kami parin at ngumiti siya sa akin tumingin ako sa table namin at kinawayan at nginitian nila akong lahat pati so Allen at Luke andun din sina Sean halos lahat CCPP noon andito except for one person, si kianne kaya medyu nalungkot ako I know I look a bit desperate pero di ko mapigilan eh. Maybe im- "sobrang late na ba ako?" Isang pamilyar na Boses ang umagaw sa aking attensyon , napangiti nalang ako ng bahagya napalitan ang malungkot ko na aura ng masaya , umupo kami ni Annie at ang kaharap ko ay si kianne .
"Kumusta?" Tanong niya sa akin medyo kinabahan ako para magsalita nanlamig nga kamay ko eh grabe ang epekto ng presence niya sa akin, "OK lang nag- nag sisikap" malumanay ko na wika kaya ngumiti nalang ako, akala ko ba forgotten feelings nalang yung sa akin, napatawa nalang ang sub conscious ko sa kaloob looban ko a scarcastic one.
"Why so pale?" Tanong niya ulit sa akin habang nakatitig sa akin di naman sa assuming ako pero parang sa titig niya sa akin may pay aalala , "oh, it's ah just, stress " wika ko at ngumiti ng matipid. Siguro Ako lang ang tahimik dito halos lahat nagtatawanan at nag kwekwentuhan, at isa na rin sa nabalitaan ko ay sina annie na at Luke good for them, "excuse me" wika ko sa kanila kahit nagtataka sila ay tumango nalang sila, lumabas ako at nag stay sa garden nakaupo lang sa bench ranging buwan lang ang nagbibigay liwanag dito sa ibaba,
(Won't you miss the kind of life you used to have after graduation?" )
Bumalik sa utak ko ang mga sinabi ni Allen sa akin nung break sa practice namin , "I , kinda do" wika ko at tumingin sa itaas "andito ka lang pala" nagulat ako sa nag salita and there, kahit kailan gwapo pa rin siya, ngumiti siya at natatakpan parin siya sa dilim pero naaaninag nan kung nasa malapit, napangiti ako ng matipid nung naalala ko yung sabi niya noon ("wala lang gusto ko lang makita ang mga mata mong wariy kumikislap")
