YİN YANG ( GERÇEK DÜNYA )

►6◄

Hayat, uyandığında yanında saçlarını havg
lu ile kurulayan Levent'i görünce yavaşça yatakta oturma pozisyonuna gelmeye çalışır. Hayatın uyandığını hisseden Levent arkasını döndü. Levent Hayat'ın düşmüş olan askısı'nı görünce elinde ki havluyu omzuna koydu ve kafasını diğer tarafa çevirdi.

" Üstünü düzelt. " Hayat kendine baktı. Üstünü düzeltip ayağa kalktı. Gözlüğü takıp saçını topuz şekline verdi.

" Kahvaltı hazır. Mutfakta , bende daha yemedim. "

Hayat ,Levent'e döndü. Ardından göz devirip odadan çıktı. Ne kadar dün söylediklerini  hatırlasada sarıldıkdan sonra hemen iyi davranırsa kendini çok belli edeceğini düşünerek dün ki sinirini devam ettirdi.

Mutfağa geçtiğinde ufak ufak kahvaltısını yaparken Levent giyinmiş bir şekilde mutfağa girdiğinde Hayat bir an gözlerini alamadığını fark etti. İlk defa onu gömlek giyerken görüyordu ve gömleği vücuduna tam uyuyor diye düşünmeden edemedi. Kahvaltısı bitmese bile masadan kalkıp tabağını tezgaha koydu.

" Neden benden kaçıyorsun? "

" Senden kaçmama gerek yok. "

" Bu tavırların ne o zaman. " Hayat sandalyeye oturdu ve ellerini masaya koyarak tamamen Levent'e döndü.

" Babanla benim hakkında ne konuştun? "

" Hayat burada- "

" Evet , evet burada soruları ben sorarım diceğini biliyorum. Artık anlıyorum. O zaman tavırları mı sorma. " Hayat çok ciddi bir tavırla konuşmaya devam ederken. Levent , Hayatın bu ciddi ve sert tarafının daha çekici olduğuna karar vermişti. Hayat ayağa kalkıp odaya gidecek iken Levent konuşmuştu.

" Babamla ailen hakkında konuştum. " Hayat ailen lafını duyunca hemen geri dönüp oturdu.

" Onlara birşey mi olmuş? "

" Hayır iyiler. Bir sorunları yok. Annen dışında kızlarının ölümüne üzülüyor. "

Hayat nefret dolu bakışlarını Levent'e gönderir iken Levent ,Hayatı sözleri ile yerle bir ettiğinin farkında bile değildi. Hayat ağlamamak için kendini sıkarken burnunu çekip ayağa kalktı.

" Senden nefret ediyorum. "

" Dün öyle demiyordun ama. Çok içten bir sarılmaydı. " Hayat bunu duyması ile sanki o anı birden hatırlamış gibi ellini tokasına götürdü oysa ki o an aklından hiç çıkmıyordu.

" Ben , ben dün. "

" Hatırlıyorsun demek. O an neden nefret etmiyordun. İçine dokunan kelimeleri duyunca nefret etmeye başlıyorsun ki bu nefret de uzun ömürlü değil. Bir anlık. "

Hayat Levent'e bakmayı kesip kafasını yere indirdi. Levent gülüp Hayatın önüne geçti.

" Ailen ile ilgili konuşmadım. Senin eğlence olarak ne yaptığın ile ilgili sorular sordum ama pek bir cevap alabildiğim söylenemez. "

" Benim eğlence için yaptığım birşey yok çünkü. "

" Nasıl yani? "

" Okulu bitirdikten sonra direk bir işe başladım ve evi geçindirmek için çalıştım. Sabah akşam çalıştığım için eğlenmeye vaktim olmuyordu. Anneme yardım ediyor. İşime gidiyor ,geri dönüyor arada gitar ile ilgileniyordum. Buraya gelince fark ettim ilk defa sıkıldı mı. "

" Arkadaşın var mı? Yada diyolog kurduğun biri. " Hayat alaycı bir tavırla gülüp Levent'e baktı.

" Hayır yok. Yalnızım. " Kendisiyle dalga geçer bir şekilde konuşuyordu. Levent Hayatı geri sandalyeye oturttu.