Medya=❤️Baekhyun❤️ - UN Village
Gerçekten o kadar alışverişin arkasına çok ama çok yorulmuştum.Eve gelir gelmez kendimi yatağa attım.
"Süt nerdeeee??!!" Diye bir ses geldi alt kattan.
"Buz dolabında başka nerede olmasını bekliyorsun anlamadım ki!"
"Ya yok!"
"Bana bak oraya gelir buz dolabından sütü bulursam sonun fena olur çocuk!"
"Ya yok işte!"
Sinirle karışık olarak alt kata indim.Mutfağa girdiğim de buz dolabına salak salak bakan bir Tae gördüm tabii ki.
"Çekil şurdan." Diyerek Tae'yi kışkışladım.
"Al bak işte orada mıymış?"
"Peki bu ne??" Dedim elimdeki süt şişesini sallayarak.
"Ha onun markası şey diye almadım ben."
"Taehyung eğer dayak yemek istemiyorsan çık şuradan zaten bütün gün çok yoruldum."
"Aa bu ne biçim bir tavır kızım ben senin için aylardır istediğin bir elbiseyi aldım insan bir minnettar olur bu ne biçim bir tavır?"
Düşündüm de çocukcağız haklı. Benim için o kadar para harcamış bir çocuğa böyle yapılmaz.
"Tamam çık mutfaktan sen hazırlama şimdi kırar mırarsın bir yerleri ben ayarlarım sana yiyecek bir şeyler."
Bu "Bugün bana o kadar şey yaptın çok müteşekkirim bu yüzden yemeğini bari ben hazırlıyım" demekti.Anlardı o bunu kaç yıllık arkadaşım sonuçta. Ağzını gevşete gevşete
"Tamaaaam"
Dedi. Normalde olsa "Ağzını yüzünü gevşetme be" derdim bu yorgunluğun getirmiş olduğu sinirle.Ama işte kanka hatrı birşey demedim.Sustum.
Süt ve bisküvi yemesin çocuk midesini bozar falan şimdi diye kimchi yaptım. Kendime de kattım ve Tae'ye götürdüm.
"Yaa teşekkür ederim."
Dedi işte ne yapalım Taehyung'cım kanka yüreği kıyamadım sana.
"Rica ederim. Hadi bakayım soğutmadan ye çabuk."
"Oo çok gozol olmoş."
Dedi ağzındaki yemeklerle.(Çeviri=Oo çok güzel olmuş.")
"Ofoyot olson."
Dedim onu taklit ederek.Beraber yemeğimizi yedik ve bulaşıkları yıkadık.
~~~
Akşam Tae evden çıktı çünkü arkadaşlarına gidecekmiş.Ne biliyim işte oyun mu ne oynayacaklarmış.(bir adet cahil Yun sjjsjdjdjddj)
O evden çıkınca bende kendime kahve yapıp kitabımı aldım. Kapı çaldı.
Tam kapıyı açacaktım ki aklıma Tae'nin dedikleri geldi. "Karşımdaki ben olsam bile insan önce bir delikten bakar."
İyikide baktım çünkü gelen Jimin'di.Kapılar zaten kilitliydi üstteki sürgüyüde çektim ne olur ne olmaz. Ama zaten kolay kolay giremezdi çünkü kapı çeliktendi. Bağrınıyordu "Yun aç şu kapıyı çabuk!" Diye.
Üst kata çıktım. Odama girdim ama ışığı açmadım kapımı ne olur ne olmaz diye kilitledim. Taehyung'ı aradım. "Taehyung Jimin burada kapının önünde yardım et!" Dedim ve hemen telefonu kapattı hemde yüzüme. Demekki yola şimdiden çıkmıştı. Alt kattan hala belli olmayan bağrınışlar geliyordu. 5 dakika geçti çıt yok. 10 dakika geçti hala çıt yok. En az bir yirmi dakika sonra kapı tıklandı.
"Yun benim hadi aç kapıyı!"
Diye bağırdı tanıdığım güven dolu ses. Hemen aşağı indim ve kapıyı açtım. Açar açmaz ben ona o da bana sarılınca benim kafam onun da çenesi tokuştu. İkimiz de bu halimize gülerek içeriye geçtik.
"Ee anlat bakalım nasıl aldın onu kapının önünden?"
"Git dedim gitti."
"Taehyung anlat."
"Ya öyle işte."
"Taehyung derhal anlatmazsan yapıcaklarımı tahmin dahi etmek istemezsin o yüzden anlat."
"Ya arkadaşlarım dedi bizde gelelim kesinlikle ben gelin falan demedim öyle hareketler asla yapmam yani ben.Sonuçta ben kim o hareketler kim değil mi? İşte sonra onlar öyle diyince bende dedim gelin sonra biz geldik. Onlar aldı falan onu öyle işte."
"Hımm peki şu anda Jimin nerede??"
"Haa o...Evindee."
"Taehyung adamı dövdünüz mü?!"
"Yok canım ne münasebet! Tövbe haşa. Asla yapar mıyız biz öyle şeyler? Biz uslu çocuklarız yani. Sadece biraz konuştuk."
"Taehyung!"
Diye ona kızdım, yatağını yapıp yukarıya çıktım ve uyudum. Yani sanırım.
Bu bölümü ❤️Baekhyun❤️'un yeni şarkısını kutlamak için yazdım.Ahh gerçekten ölüp ölüp diriliyorum. Bir insan basıl bu kadar mükemmel olabilir ki? İzlerken yüzümde salak bir sırıtış olduğuna öyle eminim ki ama çok güzeldi! Hala feels geçiriyorum!
Saranghaeyo çikolatam!❤️🍫(Sen anladın❤️😂🍫)
Saranghaeyo❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melodim Olur Musun?
FanficYun kendi halinde en yakın arkadaşı Tae ile yaşayan,sakin bir hayatı olan bir kızdır.Ama Jin denilen bir adamla hayatının değişeceğini o da bilmemektedir.