2.BÖLÜM

463 236 329
                                    

O anda kalbim çok hızlı çarpıyordu herşey rüyamdaki gibisiyse eğer gerçektende yardim edeceğim biri vardı. Evet bütün gün bu olaylara karşı yaşamadığım korkuyu yaşıyordum ne yapacaktım tabiki tek bir çare vardı . Kitabin ortasındaki taşı ay ışığına tutmalıydım . Elllerim ayaklarım çözülmüştu ,ben cesur biriydim ama yaşadıklarım çok tuhaftı
o sırada kitabı hala açmaya çalışan Doğa konuştu

" of yeter açılmıyo bu kitap zaten ne yaşadığımızda belli değil burdan çıkalım"
o aramızda en korkusuzdu ama o bile ükmüştü . O sırada Su bana bakarak

"Bencede gitmeliyiz hem zaten korku filmlerinde de herşeye burnunu sokanlar ölür o yüzden çıkıyorum"

diyerek kapıya gitti . Yapacak birşey yoktu . Burnumuzu hiç birşeye sokmadan gitmeliyiz . Su kapıyı açıp çıkacakken Doga birden arkamdan seslendi

"kolyeyi çıkar Alev"

Evet kolyeyi tamamen unutmuştum elimi boynuma götürüp kolyeyi çıkartmaya çalışmıştım hemde 3-4 kez ama hayır neden kolye çıkmıyordu
sesim iyice korkmaya başladığım için
yükselmişti

"KOLYE ÇIKMIYOR"

Doğa ve Su yanıma gelip kolyeyi çıkartmaya çalıştılar fakat kolye çıkmıyordu
Doğa bana bakarak

"Ne yapacağız"

İkiside şaşkınlıkla bana bakıyorlardı.
Mantıklı düşünemiyordum . Sakin olmaya çalışıp biraz daha düşündüm

"Kitabı ay ışığına tutucaz "

Hemen kitabın yanına yaklaşıp elime aldim ve üzerindeki taşı tozlu pencereyi açip Aya tuttum hiç birşey olmamıştı . Kitabı tekrar açmaya çalıştım açılmıyordu ne yapacaktım şimdi Su yanima gelip

" Kitap açılmamış ne yapacağız şimdi neden geldikki zaten buraya "
sesi tuhaftı ama şuan bunu düşünemezdim tek çare vardı

" yapacak birşey yok bu kitabı kesinlikle açmalıyız bu yüzden onu yanıma alıyorum "

Doğa kapıya doğru gidip

"Tamam ozaman artık gidelim burdan"

Hepimiz kütüphaneden çıkmıştık ama Su yanımızda yoktu. Arkamızdan

"kütüphaneyi temizlemedik"

Orayı zaten temizlemek istemiyordum artık hiç temizlemiycektim yorgundum ve uykum vardı

"Orayi toplamıycaz çünkü biz haklıyız hadi" ....

Odaya girdiğimizde acıktığımı hissettim ama yemek istemedim ve doğrudan yattım

"Alev yaklaştın artık o kitabı aç ve gerçegi öğren .O kitabı aç!!"

karanlık bi odanın içindeyim aynı zamanda ses aynı yer .Ama bu sefer kadının bir kısmını görüşmüştüm sadece kolunu beyaz tenliydi ve bileğinde dolunay vardı

Bi anda yataktan kalktım . Mesajlar rüyalarda saklıydı . Evet kalbim çarpınmıştı ve durmuyordu nefes alış verişim gibi ve o anda çok garip birşey olmuştu bu neydi kolye parlıyordu. Kolyenin uçundaki dolunay vardı .Kitabın üstünde güneş neydi . Gerçektende kafam allak bullaktı beynim adete durmuştu bedenim iflas etmişti ve artık düşünmek istemiyordum. Bu yüzden yattım.

Sabah olmuştu kalkıp lavobaya gittim
Bu rüya olaylarını anlatıcaktım kızlara ama okula gidicektik bu yüzden üstümü değiştirdim gömleğimi iliklerken ne bu neydi hayır gerçek değil bunlar hayır donup kalmış bi şekilde koluma bakıyordum kızlarda yanıma gelip bakınca Su

AY'IN ÇAĞRISIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin